เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

บทกลอนไพเราะ => กลอนเศร้า => ข้อความที่เริ่มโดย: สิริวตี ที่ 20 กรกฎาคม, 2559, 12:06:19 PM



หัวข้อ: แด่วันนี้ที่อ่อนล้า
เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 20 กรกฎาคม, 2559, 12:06:19 PM
หวังจะปลุกลุกสู้ก็มิได้
เกินจะต้านทานไหวให้เกินกล่าว
มันอึดอัดเหลือเกินเดินเรื่องราว
ขามิก้าวออกแรงมิแกร่งเดิน

มันมืดหม่นหมดทางสว่างจ้า
มันอ่อนล้าอ่อนโรยโหยระเหิน
มันเปลี่ยวดายหน่ายจิตเริ่มคิดเพลิน
มันลำบากเหลือเกินโชคชะตา

มองอรุณเหลืองเรื่อเพื่อทาบเช้า
ก็ยิ่งเหงายิ่งหงอยละห้อยกว่า
มองตะวันสาดแดงแข่งนภา
หยดน้ำฟ้าส่งฝนหล่นรดใจ

เหม่อมองเมฆที่เบาเย้าอากาศ
แต่มิอาจยิ้มสู้รู้วันใหม่
ความปวดปร่าฝังลึกรู้สึกใน
มิมีใครปลอบขวัญสักวันเดียว

สิริวตี


หัวข้อ: Re: แด่วันนี้ที่อ่อนล้า
เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 20 กรกฎาคม, 2559, 05:30:42 PM
:12:

แม้อ่อนล้าเพียงใดใจต้องสู้
ให้โลกรู้เราเก่งนักเลงเขี้ยว
จะบุกป่าฝ่าดงมิหลงเชียว
เกินปราดเปรียวเลี้ยวเลอะเสนาะเพลิน

ความมืดหม่นหมองมัวตบหัวทิ่ม
แล้วเยิ้มยิ้มย่องย่างอย่าห่างเหิน
สลัดหมดลดละชะมองเมิน
อย่าขวยเขินเดิ้นไว้อย่าให้อาย

มองอรุณเรืองเรื่อเจือความเหงา
จับตีเข่าเขย่าศอกบอกง๊ายง่าย
อย่าพิรี้พิไรใจฟูมฟาย
แสนสบายปลดปล่อยลอยล่องไป

เหม่อมองเมฆเสกแต่งแปลงตามวาด
ช่างพิลาศเหลือเกินเชิญมาใหม่
สลัดทุกข์รุกเร้าเผาด้วยไฟ
ขืนมาใกล้โดนโบกแน่ต้องแพ้ทาง

วิริน
๒๐/๗/๕๙

 :12:


หัวข้อ: Re: แด่วันนี้ที่อ่อนล้า
เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 10 สิงหาคม, 2559, 03:23:55 AM
วันนี้หมดสุขใจไม่รู้สึก
จิตสำนึกเคยอยู่ก็รู้ห่าง
หัวใจที่เคยหนักชักบอบบาง
ความอ้างว้างมาแทรกน่าแปลกจริง

ค่ำคืนนี้ยาวนานพานหงุดหงิด
เมื่อไรเช้าจะชิดสู่โลกหญิง
ความทุกข์ระบมใจให้ท้วงติง
อยากจะทิ้งลืมรักที่หนักทรวง

สิริวตี


หัวข้อ: Re: แด่วันนี้ที่อ่อนล้า
เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 01 กันยายน, 2559, 05:03:27 PM
หากตั้งต้นเริ่มใหม่ในวันนี้
ขอพรทีเทวดาจากฟ้าสรวง
เก็บลมหนาวยาวนานที่ผ่านลวง
ดับแดดวงไฟฟอนร้อนฤดี

รักเจ้าเอยเคยอยู่กลับเลือนหาย
รักเริ่มคลายผูกพันเริ่มหันหนี
รักเจ้าเอยเคยมอบตอบไมตรี
รักเจ้านี้รันทดหมดหัวใจ

ขอตั้งต้นเดินทางสว่างแจ้ง
หนทางแห่งวิมุติพิสุทธิ์ใส
สว่างธรรมนำเลิศพริ้งเพริศไป
พรนี้ให้แด่ฉันพลันเชื้อเชิญ

สิริวตี


หัวข้อ: Re: แด่วันนี้ที่อ่อนล้า
เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 05 ธันวาคม, 2559, 04:14:16 PM
หากพรุ่งนี้ไม่มีสำหรับฉัน
คงคล้ายวันที่นกมิผกเผิน
เท้าที่ก้าวเคยแกร่งก็กลัวเกิน
ทางที่เดินเลือกไปให้มืดมิด

ลมหายใจโรยรินคล้ายสิ้นแล้ว
ตามีแววเปลือกทับหลับสนิท
เคยมีคนรู้ใจเคยใกล้ชิด
พรหมลิขิตขีดวันให้ฉันกลัว

สิริวตี



หัวข้อ: Re: แด่วันนี้ที่อ่อนล้า
เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 05 ธันวาคม, 2559, 06:04:08 PM

อยู่ใต้ฟ้า กว้างใหญ่ ในโลกนี้
เหตุทุกข์มี โศกเศร้า เทาสลัว
ฤาจักหลีก หนีพ้น ความหม่นมัว
แล้วจักกลัว ไปไย ในชีวิต

เกิดมาแล้ว ต้องตาย วายชีวาตม์
ไยต้องขลาด ขื่นขม พรหมลิขิต
ตั้งสติ ตริตรอง สมองคิด
เจ็บสักนิด ผ่านมา ก็ผ่านไป

ขอหัวใจ อย่าท้อ ต่อสรรพ์สิ่ง
อดีตทิ้ง หมดสิ้น ระบิลไข
อนาคต มากความ ถามไปไย
ปัจจุบัน นั้นไซร้ ใช่ของจริง

มีชีวิต ปัจจุบัน นั้นให้ได้
พากเพียรใช้ ปัญญา อุรานิ่ง
มีสติ กำกับ สำทับอิง
จักเป็นมิ่ง มงคล ดลบันดาล

Soul Searcher
Inspired to write 5/12/2016