|
หัวข้อ: เราต้องเดินต่อไป เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 27 กรกฎาคม, 2559, 04:03:51 PM (http://news.mthai.com/app/uploads/2014/04/Bk7MU89CIAELxFR.jpg)
ซุ่มซ่อนเร้นเส้นทางกีดขวางกั้น มุ่งฝ่าฟันอุปสรรคที่หนักใหญ่ ฮือลุกโหมโจมจู่ขู่ขืนใจ ยากแน่ใช้ไม้อ่อนยอมผ่อนคลาย บนรอยเลือดเชือดแทงก่อนแห้งเก่า บวมอืดเน่าเปล่าปลีกชิ้นฉีกก่าย กองกะโหลกโดกเดกดูกเรียงราย คลุกเคล้าทรายซากผุแตกธุลี สิ่งสลักหักพังตั้งตรงแหว่ง ลอยไกวแกว่งแรงซัดสะบัดสี ควันคุกรุ่นฝุ่นเถ้าลมเป่าที ฟุ้งผงคลีเข้าหน้าตาแสบเคือง ร้อนหัวอกหกเหินก้าวเดินไต่ ปีนกะไดยวบโยนโจนขึ้นเหมือง ลื่นลูกรังฝั่งคลองน้ำนองเนือง ปลดผ้าเปลื้องฝนสุยลงลุยตม เหวข้างหน้าขวาขอนอสรพิษ ซ้ายผาผิดติดดอยร่นถอยหล่ม แร้งพั่บพั่บจับจ้องร้องระงม สานผสมปกาศิตปลิดวิญญาณ ภัยซ่อนเร้นเว้นยากล้วนขวากหนาม โผล่คุกคามเยี่ยมยุทธ์ช้าสุดต้าน แพ้ชนะสะใจใช่ต้องการ ก้าวข้ามผ่านทั้งผองมองอนาคต รพีกาญจน์ อสรพิษ อ่านอย่างกลอน อะ สอน พิษ หัวข้อ: Re: เราต้องเดินต่อไป เริ่มหัวข้อโดย: ❀ Sasi ❀ ที่ 28 กรกฎาคม, 2559, 08:53:20 AM :23:
คงเดินต่อมิไหวกายอ่อนล้า ทั้งแข้งขาย่องแย่งแรงหายหด อกใจสั่นหวั่นไหวให้ท้อทด ขอขึ้นรถดีกว่าวานมารับ ทั้งโขดเขินเนินเขาลำเนาหนอง ข้ามคูคลองคดเคี้ยวเสียวลมจับ หลอดลมตีบลีบตันหวั่นล้มพับ อ้ายประคับประคองน้องอุ่นใจ ละอองดิน :21: |