|
หัวข้อ: ชีวิตมนุษย์ เริ่มหัวข้อโดย: กุมภาคม ที่ 12 สิงหาคม, 2559, 07:39:28 AM อันชีวิตแท้จริงทุกสิ่งอย่าง
ทุกหนทางที่ก้าวเดินแสนสับสน เหมือนวารีแห่งชีวีที่วกวน ดังภูผาทรนงบังหนทาง สายนทีวารีที่เอื่อยไหล เปรียบดังใจมนุษย์ไม่หยุดนิ่ง แสวงหาแต่สิ่งที่ไม่จริง จะยากยิ่งหลุดพ้นจนปัญญา หัวข้อ: Re: ชีวิตมนุษย์ เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 14 สิงหาคม, 2559, 09:20:48 AM สายนที วารี ฤมีกลับ คราไหลลับ เลาะร่อง ช่องหินผา ดุจราตรี คัดข้อง หมองจันทรา เมื่อเพลา รักรวน มิหวนคืน Soul :29: หัวข้อ: Re: ชีวิตมนุษย์ เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 14 สิงหาคม, 2559, 10:20:39 AM คือตะวันจันทราหวนมาพบ
คือสายน้ำทำนบที่สดชื่น คือหายใจเข้าออกบอกมะรืน คือความตื่นความดับสำทับเพียง มิมีสิ่งใดนิ่งเมื่ออิงโลก มีทุกข์โศกสุขสรรพสลับเถียง จักรวาลยังวุ่นวายไร้สำเนียง เอาจิตเลี้ยงสงบก็พบงาม สิริวตี หัวข้อ: Re: ชีวิตมนุษย์ เริ่มหัวข้อโดย: กุมภาคม ที่ 15 สิงหาคม, 2559, 05:29:18 PM จิตใจคนนั้นสับสนและวุ่นวาย
กิเลสร้ายเผาไหม้ให้เศร้าหมอง รู้ดีชั่วก็พอไปในครรลอง สักวันต้องพบพานนิพพานพลัน หัวข้อ: Re: ชีวิตมนุษย์ เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 16 สิงหาคม, 2559, 10:48:56 PM เพียงชีวิตมนุษย์นี้ กายใจ ฤาแน่นอนมรณ์ใด หลุดพ้น เธอฉันมั่นไฉน วายวุ่น สรรพ์สุขกลายทุกข์ท้น หม่นไหม้ฤทัยหมอง ตรองดูเพียงเท่านี้ ตัวตน รานร่ายทุรายรน หลีกลี้ บริสุทธิ์ผุดกมล เพียงจิต กำหนดหมดจดชี้ จักด้วยเจตนา Soul Searcher Inspired to write 16/8/2016 |