เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

บทกลอนไพเราะ => กลอนงอนง้อ => ข้อความที่เริ่มโดย: รัตติกร รติกานท์ ที่ 06 ตุลาคม, 2556, 08:07:51 PM



หัวข้อ: ~ ระบาย ~
เริ่มหัวข้อโดย: รัตติกร รติกานท์ ที่ 06 ตุลาคม, 2556, 08:07:51 PM
~ ระบาย ~

๏ เห็นเหล่ายักษ์เหล่ามารทำการโหด
ทั้งกระโดดทั้งเหยียบอย่างหรรษา
ชีพหนึ่งเซ่นสนองสนุกสุขอุรา
ทำเริงร่าระรื่นกันครื้นเครง

เจ้าตัวน้อยถูกย่ำกระหน่ำเหยียบ
ลงราบเรียบร้องอ็อก,อัก,แอ็ก,เอ๋ง
ช่างแสนร้ายบาปกรรมมิยำเกรง
บ้าบรรเลงรุมเหยียบขยี้วน

จะหลบมุมขยุ้มหมับแล้วจับเหวี่ยง
มิให้เลี่ยงหลบแฝงสักแห่งหน
เหยียบซ้ำแล้วซ้ำเล่าซ้ำเหลือทน
นี่จิตคนหรือจัดเป็นสัตว์ไป

หากถูกกลุ้มรุมเหยียบอย่างนี้บ้าง
คงกระจ่างจิตเขาเล่าไฉน
ยังทำยิ้มยั่วผยองลำพองใจ
คิดหรือใครเขาจะชมล้วนเกลียดชัง

ขอให้เวรกรรมได้บันดาลผล
ให้เหล่าคนชั่วพบประสบมั่ง
แม้ใดเพียรดลผลแต่พ่ายพัง
แต่ทุกขังให้วนเหมือนอย่างเวียน ฯ

รัตติกร รติกานท์
๐๖.๑๐.๒๕๕๖