|
หัวข้อ: เวทนา ... เริ่มหัวข้อโดย: Black Spinel ที่ 25 กันยายน, 2559, 10:01:20 PM เสียดายพันธุ์ฉันเกิดเป็นมนุษย์
ผ่องพิสุทธิ์ดุจน้ำค้างกลางดงหญ้า มีสมองมีร่องหยักเหลือคณา แต่ศรัทธาพาฉันหลงลงข้างทาง . เกิดเป็นคนหากจนเกียรติรังเกียจนัก ไร้ความรักศักดิ์ศรีดั่งผีสาง ทำทุกสิ่งทิ้งทุกคำทั้งอำพราง โยนทิ้งขว้างล้างน้ำใจให้ทุกคน . คำนึงแต่แค่ประโยชน์โทษช่างหัว หลงเมามัวขอตัวได้ไม่ขัดสน ใครจะอยู่หรือตายไม่กังวล ขอแค่ตนคนหรือใครไม่นำพา . สัตว์ประเสริฐเลิศเลอคือเธอหรือ จิตใจซื่อถือตรงมั่นครันเห็นค่า ชีวิตเราชีวิตเขาล้วนชีวา ต่างรักษาค่าของตนเหมือนคนเรา . แล้วไยเธอเผลอกระทำย่ำชีวิต เขามีสิทธิ์ผิดด้วยหรือถือว่าเขา เป็นเพียงสัตว์เดียรัจฉานจึงพาลเอา บ้างฆ่าเขาเอาเนื้อกินสิ้นศักดิ์คน . จับมาขังยังทำร้ายกายเจ็บช้ำ ทรกรรมทำยิ่งกว่าสัตว์หน้าขน อยากรู้ในใจเธอนี่หรือคน ร้ายเสียจนทนไม่ไหวใจต่ำทราม . อธิษฐานชาติหน้าถ้าเกิดได้ เป็นอะไรก็เป็นเถิดไม่เหยียดหยาม ขอเพียงแต่แค่ตัวสวยรวยหรืองาม เพียงอย่าทรามงามแต่ตัวชั่วหัวใจ.. .............. - Black Spinel - 25 กันยายน 2559 (http://upic.me/i/12/f8m31.jpg) (http://upic.me/show/59429335) (ขอบคุณภาพจากอินเตอร์เนตค่ะ) |