|
หัวข้อ: ถ้าไม่ตี ไม่มีกลอน เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 29 กันยายน, 2559, 09:30:05 PM มิเคืองขุ่นวุ่นวายเจอร้ายหลอก เปี่ยมในนอกนิยมอารมณ์ขัน คุยสนุกปลุกใจได้ทั้งวัน กีฬามันร้องเพลงตะเบ็งเชียร์ เรื่องส่วนตัวทั่วไปไร้ทะเลาะ พูดหวานเพราะอมสากกันปากเสีย แพ้ชนะสะใจได้แต่เพลีย แม้คุณเมียดุด่าคิดว่าพร ครั้นครุ่นเขียนเวียนวนค้นอดีต พบขอบขีดจำกัดห้ามขัดกร่อน ใคร่เขียนแปลงแมลงน้อยคอยซอกซอน ชมเกสรละอองเกรงต้องยา แวะย่องยุ่งมุ้งเตียงเพียงเฉียดเฉียด ผู้คนเกลียดฟาดฟันมากตัณหา ชุลีกรวอนพร่ำพระธรรมา ด้อยปัญญารู้เล็กแค่เด็กวัด ยากที่สุดหงุดหงิดคิดคำเศร้า เจือเงียบเหงาเปล่าเดียวเปลี่ยวสัมผัส สร้างรู้สึกนึกเหน็บเจ็บชะมัด กำมือซัดกัดฟันกลั่นเป็นกลอน กลอนเศร้า แต่งยากที่สุดครับ :23: รพีกาญจน์ |