เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

บทกลอนไพเราะ => กลอนเศร้า => ข้อความที่เริ่มโดย: รพีกาญจน์ ที่ 02 ตุลาคม, 2559, 05:31:19 PM



หัวข้อ: ๐ ม้าแก่ ๐
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 02 ตุลาคม, 2559, 05:31:19 PM

ขนขาวงามกล้ามกลมสมส่วนสัด
ฝีเท้าจัดปราดเปรียวไกลเดี๋ยวถึง
เลียบละเมาะเลาะตลิ่งวิ่งตะบึง
มิคำนึงกดทับรับร่างนาย

กว้างเหลิอเฟือเนื้อแน่นแผ่นหลังหนา
บนสี่ขาแข็งแรงหางแกว่งส่าย
กระโจนผลุงสูงชันพลันตะกาย
เหยาะย่างย้ายลาดต่ำน้ำแฉะดาน

งับหญ้าเขียวเคี้ยวกัดหมดมัดฟ่อน
เล็มรำอ่อนชอบโปรดข้าวโพดหวาน
ดื่มเหล้าลิ้มอิ่มเอมเต็มทะนาน
ลงลำธารแช่ขัดถูปัดแปรง

จำเนียรกาลผ่านพาสี่ห้าหนาว
เคยเก่งกร้าวห้าวหาญทะยานแข่ง
เคยกรำศึกฮึกโหมโจมกำแพง
ล้าอ่อนแรงคอตกซกกรึงกรัง

จึงถูกจัดตัดแถวจากแนวหน้า
ต่างข้าวปลาลำเลียงเสบียงหลัง
ข้อเข่าพับรับหนักชักเซซัง
กว่าขึ้นฝั่งลงห้วยแทบม้วยมรณ์

ขนหม่นเทาเปล่าเปลี่ยวเคี้ยวหญ้าแก่
ไร้เหลียวแลลูบเล่นเช่นเก่าก่อน
ขี้หูหนาขี้ตาออกแมงซอกซอน
หงายหง่อนหง่อนนอนสั่นริมคันคลอง

รพีกาญจน์