|
หัวข้อ: ถึงเวลาพ่อได้พัก เริ่มหัวข้อโดย: น้องจ๋า ที่ 15 ตุลาคม, 2559, 10:45:08 AM
หัวข้อ: Re: ถึงเวลาพ่อได้พัก เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 15 ตุลาคม, 2559, 02:32:32 PM :15: ชาวประชาร่ำให้ โศกตรม หัวอกดังระงม ทั่วหล้า สิบสามตุลาคม ขมขื่น จริงเฮย เสียงคร่ำครวญเบื้องหน้า เจิ่งน้ำตานอง หมองมัวเหมือนดั่งฟ้า มืดมน สุดที่จะทานทน เมื่อรู้ องค์พระภูมิพล เสด็จสู่ สวรรค์นา อึดอัดใจอุดอู้ เอ่ยอ้างออกไป ใครใครโศกส่งพร้อม อาดูร ดวงตะวันดับสูญ ยิ่งเศร้า รอนรอนทวีคูณ ทวยเทวษ พระปกเกศปกเกล้า เสด็จด้าวดาวดึงส์ ข้าพระพุทธเจ้านามปากกา วิริน :15: หัวข้อ: Re: ถึงเวลาพ่อได้พัก เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 22 ตุลาคม, 2559, 10:16:56 AM อาทิตย์ลับดับสิ้น แสงฉาน หมองหม่นอนธการ เทียบได้ รอประหนึ่งโทษประหาร ลงดาบ คนบาปทิศทางไร้ ปราชญ์ชี้นำทาง ปวงข้าพระพุทธเจ้า ขอน้อมเกล้าน้อมกระหม่อมรำลึก ในพระมหากรุณาธิคุณหาที่สุดมิได้ ข้าพเจ้า นามปากกา Soul Searcher ๒๒ ตุลาคม ๒๕๕๙ หัวข้อ: Re: ถึงเวลาพ่อได้พัก เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 22 ตุลาคม, 2559, 11:55:14 AM :15: หมดแรงลงอ่อนล้า ทันใด เพียงพระภูวไนย เสด็จสิ้น สมองทื่อมือใจ ไหวหวั่น ขาดพ่อลูกด่าวดิ้น ยิ่งเศร้าชีวี ฤดีหมองหม่นไหม้ มากมาย ชาวประชาหญิงชาย ร่ำไห้ ทุกขเวทนากลาย ขมขื่น นอนระทมบื่อใบ้ พ่อนั้นมิคืน ข้าพระพุทธเจ้า วิริน ๒๒/๑๐/๕๙ :15: |