เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

...แม้คืนนี้...

แม้คืนนี้ ดวงดาว ยังพราวฟ้า
ทั่วนภา พริบพร่าง กระจ่างสรวง
หากลึกใน ดวงมาน รานร้าวทรวง
ไทยทั้งปวง สะอื้น ขื่นระทม

แม้คืนนี้ แสงนวล ยังอวลอุ่น
ไล้ละมุน ราตรี ฤดีสม
หากแสงจันทร์ ยวนเย้า กลับเศร้าซม
ดั่งหน้าชื่น อกตรม ขมอุรา

แม้คืนนี้ หริ่งหรีด เรไรร้อง
ยังแซ่ซ้อง ระงมงำ ส่ำภาษา
หากผองไทย คลาคล่ำ ด้วยน้ำตา
เปล่งวาจา เทิดไท้ ใจอาดูร

แม้คืนนี้ เชลงกลอน อักษรศิลป์
หากแต่จินตนาการ พาลสิ้นสูญ
ความโหยหา อาลัย ให้เพิ่มพูน
ทวีคูณ มิด้อย ถอยลงเลย


Soul Searcher
Inspired to write 23/10/2016

(http://www.mx7.com/i/cc0/y02p3W.jpg)

จะคืนนี้คืนไหนคงไม่ต่าง
แสงสว่างแวววับกลับชืดเฉย
แหงนหน้าดูดาวเดือนเหมือนเช่นเคย
จิตมิเผยผ่องพราว  กลายร้าวราน

จินตนาพร่าเลือนฝืดเฝื่อนกร่อย
แรงล้าผ่อยพบพ่ายในทุกด้าน
ความเป็นอยู่ดูแย่แม้กิจงาน
ยากสมานมั่นหลักคงพักยาว


 :19:

หากคืนนี้  เหนื่อยใน ฤทัยนัก
เชิญผ่อนพัก  ราตรี ที่เหน็บหนาว
อยู่ใต้ฟ้า ผกผิน จะดินดาว
สุกสกาว เท่าใจ ฝันใฝ่คิด

เพียงอักษร กลอนกานท์ ที่ขานขับ
ช่วยซึมซับ ร้าวรน กมลจิต
ร่ำรำบาย คลายร้อน รอนชีวิต
คราพินิจ เรียงร้อย ในถ้อยนั้น

แรงบันดาล ดลใด ให้ประจักษ์
ที่เคยหัก ห้ามจิต ลิขิตกั้น
หากเปิดใจ ใสรับ กับคืนวัน
ทุกสิ่งสรรพ์ อายตนะ มิละตรอง

คลื่นกระทบ สบใน ฤทัยแล้ว
ผุดผ่องแผ้ว สื่อสาร ผ่านสมอง
เคล้าอารมณ์ คมศิลป์ กวินมอง
เป็นร้อยกรอง เสกสรร รำพันพราว

Soul Searcher
Inspired to write 23/10/2016

แม้คืนนี้ทุกข์โศกวิโยคซ้ำ
ด้วยสูญสิ้นครวญคร่ำกำสรวลกล่าว
อย่าได้หมดแรงหวังยังยืดยาว
โปรดจงก้าวเกิดก่อกันต่อไป

กลางสมุทรเกลียวคลื่นครืนครืนซัด
ความเพียรชัดโยธาฝ่าผ่านได้
"พระมหาชนก"ยกสอนใจ
เป็นหลักให้ประพฤติยึดถือกัน

คือพระราชนิพนธ์จากล้นเกล้า
ล้วนบอกเล่าความดีที่สร้างสรรค์
เมื่อเปิดอ่านนิยามความสำคัญ
คืนนี้นั้นซึ้งคุณค่าอาลัยตาม

ไชยเชษฐ์

แม้คืนนี้คืนไหนหทัยเศร้า
น้อมธรรมเข้าฝึกใจที่ไถ่ถาม
อันทุกข์โศกทุกเมื่อทุกเชื่อยาม
นั่นคือความเป็นจริงยิ่งชีวิต

ชลนาเปี่ยมเศร้าก็คราวนี้
ยังโชคดีมีบ้านกานท์ลิขิต
ร่วมรำลึกน้อมส่งพระทรงฤทธิ์
มิงั้นคิดซึมเศร้าเหงาคนเดียว

มิ่งขวัญเอยอยู่แหล่ง ณ แห่งไหน
รู้หรือไม่ลูกโศกวิโยคเปลี่ยว
จะน้อมหลักคำพ่อยิ่งมิทิ้งเทียว
วางรากฐานฉลาดเฉลียวของคนไทย

ตราบจนลมของลูกมิออก-เข้า
ตราบวันเก่าเราเห็นเป็นวันใหม่
ตราบทุกช่วงเวลาอายุใด
จะขอเดินตามพ่อไปไม่ทิ้งเอย

สิริวตี

แม้คืนนี้ ยังห่าง เส้นทางฝัน
รอบกายนั้น เวิ้งว้าง หว่างคุ้งข้าม
ขาดแรงใจ ไหวหวั่น สะพรั่นคร้าม
ดุจนิยาม เป้าหมาย คล้ายเลือนลาง

หากคำสอน ของพ่อ หล่อเลี้ยงอยู่
พากเพียรสู้ มิย่อ ท้อขวากขวาง
แม้มิเห็น ลึกหยั่ง ฝั่งพร่าพราง
มิลดวาง ยื้อยุด สุดกำลัง

อันความเพียร บริสุทธิ์ ดุจวสี
บารมี เสริมแกร่ง กำแพงหลัง
พระมหาชนก พสกฟัง
ธรรมธารหลั่ง รดใจ ไทยประชา

Soul Searcher
Inspired to write 24/10/2016

แม้คืนนี้ น้อมนำ ธรรมลิขิต
ฉากชีวิต คิดฝัน รำพันเผย
โอ้น้องน้อย กลอยสรรค์ จำนรรจ์เปรย
มิเมินเฉย คำพ่อ ต่อชีวา

ปลาบปลื้มใน ณดล กุศลจิต
ขออย่าติด เพียงคำ ธรรมกถา
จงเคร่งครัด ปฏิบัติ ธ บูชา
จักนำพา ชีวี มีสุขเอย

Soul Searcher
Inspired to write 24/10/2016

****  ช่วงนี้ลุงเรียบร้อย  ****

คริๆๆ ขอแซว สงกะสัยรับยามาก่อน

ปล.อย่าเพิ่งอยากหาอะไรปาหัวหนูน้าาา..คืนนี้ขอป่วนก่อนไปเครียดงาน  แต่ท่าจะให้ดี....รับฝีปากมาเบย แบร้ๆๆ
 :27:

แม้คืนนี้ ชีวี ยังมีทุกข์
หากยังสุข ชีวัน ยามฝันถึง
ร่ำรำบาย ปลายฟ้า คราคำนึง
เป็นบทซึ้ง บทเศร้า เหงากวี

แม้คืนนี้ หัวใจ ให้หม่นหมอง
ยังประคอง ดวงจิต ประดิษฐ์ศรี
เป็นร้อยกรอง พ้องคำ ฉ่ำฤดี
ให้โลกนี้ คงงาม แม้ยามทม...

Soul Searcher
Inspired to write 26/10/2016

แม้คืนนี้ เหมือนห่าง หว่างใจเหงา
แต่ลึกเนา เนื่องใน ไร้ขื่นขม
ด้วยเห็นดาว พราวพร่าง กระจ่างชม
ให้คลายตรม ห่วงหา ดาราราย

แม้คืนนี้ ยืนอยู่ อย่างโดดเดี่ยว
ให้เปล่าเปลี่ยว คลาคล่ำ ระส่ำระสาย
แต่ก็เพียง หนาวลม ห่มพัดกาย
อุ่นมิวาย หว่างใจ นัยสำคัญ

หากแม้นดาว สุกใส ไกลโพ้นฟ้า
อาบอุรา โอบอ้อม พร้อมสุขสันต์
ไปกับดาว จรัสศรี เปรมปรีดิ์ครัน
ดุจดาวนั้น คือชีวิต จิตวิญญาณ...

Soul Searcher
Inspired to write 4/12/2016

ขอบคุณฟ้าลิขิตชีวิตให้
ส่งคนไกลได้พบสบประสาน
ขอบคุณจิตค้นหามาแสนนาน
ชั่วกัปกาลกัลป์ใดไม่เคยลืม

สิริวตี

แม้คืนนี้คืนไหนใจอ่อนล้า
ค้นไขว่หาความฝันอันดูดดื่ม
แท้เพียงเงาดาวเจ้าเขาให้ยืม
ให้หลงปลื้มชั่วคราวก็เอาคืน

แม้คืนนี้ดาวชัดจำรัสหล้า
หากทว่าสุขเคล้าแค่เงายื่น
ประโลมขวัญคนช้ำยากกล้ำกลืน
อย่างสุดฝืนยืนสู้อยู่ลำพัง

แม้คืนนี้สิ้นสุดและหยุดเขต
แห่งเทเวศน์ราตรีที่กักขัง
จิตจะบินผินสูงมุ่งกำลัง
ให้พ้นฝั่งคืนนี้ที่หนาวเกิน

 :aab18:

ดาว

แม้คืนนี้ หัวใจ ไหวอ่อนล้า
คล้ายคุณค่า เลือนลม พรมผ่านเผิน
เหมือนมาลี เกสร ภมรเมิน
ดุจชวนเชิญ ไร้ตอบ คำขอบคุณ

แม้คืนนี้ ดาวชัด จำรัสแสง
แต่ไร้แรง บุญนำ ค้ำเกื้อหนุน
ขาดคนคอย ช่วยเหลือ เจือจานจุน
หวั่นว้าวุ่น เย้ยหยาม ตามลำพัง

แม้คืนนี้ ราตรี มีสิ้นสุด
หากมิหยุด รันทด หมดความหวัง
ดุจรวี ไร้แสง แห่งพลัง
มิอาจยั้ง ยืนยาว หนาวโลมลม...

...ศิษย์ขอต่อกลอนอาจารย์ นะครับ...

Soul Searcher
Inspired to write 6/12/2016

 :14:

วันเหว่ว้าดาวจ๋าช่วยเป็นเพื่อน
ปลอบใจเตือนคนอ่อนแรงใช่แกล้งเกริ่น
ค่ำคืนหนาวร้าวรอนวอนอย่าเมิน
ทอแสงเชิญโอบอ้อมล้อมรักที

ดึกดื่นค่ำคืนหนาวยาวนานนัก
สายลมพัดแค่พักก็จักหนี
หวังผ้าห่มอุ่นกายใช่ฤดี
ดาวช่วยมีเมตตาเป็นยาใจ

เพียงกะพริบพร่างพริ้มยิ้มแต่งฟ้า
เมื่อกำลังอ่อนล้าดาวเติมให้
ขอแค่นี้แค่นี้ที่หทัย
หวังดาวมอบรักไซร้ในคืนร้าว

สิริวตี