|
หัวข้อ: พ่อของเรา เริ่มหัวข้อโดย: กวี ชาว บ้าน ที่ 24 ตุลาคม, 2559, 09:42:24 AM :35: :35:
พ่อของเรา .. พ่อจากไปวัยแค่สี่สิบหก ขอหยิบยกเรื่องจำนำมาเล่า พ่อหาเลี้ยงครอบครัว..ส่วนตัวเรา เรียนไม่จบอย่างเขา...เศร้าเจียนตาย. .. พ่อรับเหมาก่อสร้างวางเสาบ้าน มันคืองานสร้างเงินเกินคาดหมาย สามารถส่ง..เสียลูกสุขสบาย จวบวาระสุดท้ายย่างกรายพา .. โรคมะเร็งรุมเร้าเศร้าเหลือสิ้น แม่ได้ยินหมอบอก..ช๊อคเจียนบ้า ต้องขายบ้านที่ดินสิ้นประดา จ่ายค่ายาค่าหมอ..ท้อฤทัย .. หนึ่งเดือนเต็มเจาะท้องคล้องสายฉี่ น้ำตาพ่อล้นปรี่...หมดที่ไหล ท่านคงเจ็บคงปวดรวดร้าวใจ ปีสองสี่..จากไปไร้ร่ำลา .. ขาดเสาหลักเสาเรือนเหมือนบ้านแตก สมบัติแลก..เป็นเงินประเมินค่า จากเคยมีที่ดิน..สามสิบวา เหลือสิบห้า..เท่านั้นหวั่นชีวี .. แม่ทำแกงแบ่งขายท้ายหมู่บ้าน ทั้งคาวหวานหมุนเวียนเปลี่ยนวิถี น้องทั้งสามกำลังเรียนเปลี่ยนวิธี เอกชนแพงเหลือดี..ย้ายที่เรียน .. ครอบครัวที่ขาดพ่อไม่ล้อเล่น เหมือนเสาหลักปักเลนเช่นดั่งเขียน ความสบายหายลับไม่กลับเวียน ทุกสิ่งเปลี่ยน ไปหมดมิปดเลย ..... กวีชาวบ้าน :23: หัวข้อ: Re: พ่อของเรา เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 25 ตุลาคม, 2559, 10:18:36 AM :15:
ขาดทั้งพ่อทั้งแม่ยิ่งแย่หนัก ควานหาหลักไม่เจอนะเธอเอ๋ย ทำงานไปเรียนไปไม่เสบย เปรียบดังเตยต่ำเตี้ยเพลียจิตใจ บางครั้งอดหมดเงินเดินก้มหน้า มีมาม่าหนึ่งห่อพอแก้ไข เก็บฝักบุ้งข้างคลองลองต้มไว กินพอได้ประทังดังเล่ามา วิริน ๒๕/๑๐/๕๙ :15: |