|
หัวข้อ: <วัน...ที่เธอบอกลา> เริ่มหัวข้อโดย: ต้นตระกรานต์ ที่ 26 ตุลาคม, 2559, 08:31:56 PM :35: :35: :35:
ปล่อยมือฉันแล้วค่อยห่างอย่างช้าช้า อย่ากลับมาป่วนจิตคิดสับสน เจ็บด้วยการจากลาชาชินปน เจ็บเพราะคนเปลี่ยนไปไม่ต้องการ ทรมานจากวันนั้นจนวันนี้ ร้าวฤดีชีช้ำกับคำหวาน เจ็บปวดจนร้องขอทรมาน ต้องซมซานดั่งเข็มจิ้ม..ทิ่มกลางใจ มีน้ำตาไหลหยดรดรินหลั่ง อยากเหนี่ยวรั้งลางเลือนเพื่อนได้ไหม คำว่าลาหารั้งเธอ..แม้เผลอไป เพียงอยากให้รับรู้..กูรักมึง (ขอโทษที่ใช้ภาษาพ่อขุนฯครับ) :21: ต้นตระกรานต์ :14: หัวข้อ: Re: <วัน...ที่เธอบอกลา> เริ่มหัวข้อโดย: .:+: น า ง แ ก้ ว จ อ ม ข วั ญ :+:. ที่ 27 ตุลาคม, 2559, 02:39:06 AM ต้นตระกรานต์เราขอเล่าบ้างได้ไหม ที่อ่านไปเราเข้าใจเพราะเคยผ่าน ประสบการณ์บัดซบจบไม่นาน ใจแหลกลาญชอกช้ำระกำทน เพราะเคยรักคนแสนดีของใครใคร ดีต่อใจดีต่อเราเหล้าไม่สน แต่สุดท้ายไม่ใช่เราเพียงหนึ่งคน เขาคบวนซ้ำซ้อนซุกซ่อนรัก ที่เคยเทเคยทุ่มทุกมุมใจ ที่เคยรักมากกว่าใครได้ตระหนัก รักทุกเมื่อเชื่อทุกคำเขาพร่ำรัก มืดมันปักลงกลางอกเลือดตกใน แล้วทีนี้เรื่องบานปลายจบไม่สวย มีคนช่วยสืบหาสาวคนใหม่ หน้าเคยคุ้นชื่อคับคล้ายใช่อื่นไกล เจ็บสุดท้ายเพื่อนเราใช้คนรักเรา เรื่องเล่าๆ เศร้าๆโศกๆ :28: หัวข้อ: Re: <วัน...ที่เธอบอกลา> เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 29 ตุลาคม, 2559, 04:27:27 AM อยากจะบอก น้องน้อย กลอยใจหมอง คราประคอง เคียงคู่ เหมือนรู้เขา หากมิถึง แก่นแท้ แค่ทำเนา เพียงพรางเงา เฉิดฉาย หมายให้ดู อันความรัก ทำคน กมลบอด เย้ายินออด อ้อนเสียง เคียงข้างหู ก็ฝ้าฟาง กระจ่างเห็น เป็นตราตรู กว่าจะรู้ ก็สาย กลายโลมลม หากว่ารัก เผื่อใจ เอาไว้บ้าง ถึงยามร้าง จักได้ ไม่ขื่นขม แม้อาจเศร้า เพลาห่าง พอสร่างทม ด้วยมิงม เหลี่ยมเล่ห์ เพทุบาย Soul Searcher Inspired to write 29/10/2016 หัวข้อ: Re: <วัน...ที่เธอบอกลา> เริ่มหัวข้อโดย: ไชยเชษฐ์ ที่ 30 ตุลาคม, 2559, 02:10:27 AM อยากรักต้องเผื่อใจเอาไว้เจ็บ
แล้วจงเก็บสิ่งดีมีมากหลาย เป็นบทเรียนบทรักจักคลี่คลาย ต่อไปภายภาคหน้าคงหาเจอ ความผิดหวังคือวัคซีนซึ่งคุ้มจิต ให้ชีวิตเข้มแข็งแกร่งเสมอ ผ่านความทุกข์ท้อแท้แค่ละเมอ สักวันคงพบเธอเสนอใจ ไชยเชษฐ์ |