|
หัวข้อ: ๐ ครวญ ๐ เริ่มหัวข้อโดย: พระเอกดราม่า ที่ 04 พฤศจิกายน, 2559, 10:56:08 AM (http://upic.me/i/0o/u_mg_0327.jpg) (http://upic.me/show/59693916)
** กาพย์ฉบัง ๑๖ ** ๐๐ ครวญ ๐๐ ...เสียงดุเหว่าแว่วฟังวังเวง.....ราวกับขับเพลง .บรรเลงบทเศร้าเคล้าไพร ...นกร้องก้องดังฟังไกล....หรีดหริ่งเรไร .ฟังให้ฤทัยโหยหวน ...เหมือนใครเพ้อพร่ำคร่ำครวญ....ยิ่งฟังดั่งชวน. รัญจวนระทมข่มฝืน ...มองดาวพราวพร่างกลางคืน...ยิ่งจำกล้ำกลืน .ตันตื้นสะอื้นอกตรม ...ดาวรายเหมือนสายเนตรคม.....ที่เคยเชยชม .เอวกลมยามน้องจ้องมา ...ดึกสงัดพระพายพัดพา.........ยินเสียงสกุณา .อุราฉันมันหวั่นไหว ...เหมือนเสียงสำเนียงผู้ใด........ร้องพร่ำร่ำไร .ให้เรานี้เข้าไปหา ...สะดุ้งตัวตื่นลืมตา................ว้าเหว่เอกา .โถเราเหงาจนหม่นครวญ... ******************************************* ..พระเอกดราม่า.. หัวข้อ: Re: ๐ ครวญ ๐ เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 06 พฤศจิกายน, 2559, 05:03:39 PM :12:
ดุเหว่าครวญคร่ำร่ำไร กู่ก้องกลางไพร ดังไกลได้ฟังวังเวง ยูงทองขับขานบรรเลง มิเคยกริ่งเกรง บทเพลงโหยหาราตรี เงียบเหงาเศร้าทรวงเต็มที อัดอั้นฤดี เป็นที่น่าเวทนา เหน็บหนาวพราวพร่างกายา อาบคราบน้ำตา เหมือนว่าอาทิตย์บิดเบือน รุ่งสางสว่างมาเยือน มิเคยลืมเลือน ผองเพื่อนเคลื่อนกลอนก่อนมา ทุกข์สุขบอกกล่าวหน่อยหนา หากมีเวลา ต่อถ้อยอักษราอย่าลืม วิริน ๖/๑๑/๕๙ :12: |