เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

บทกลอนไพเราะ => กลอนให้แง่คิด => ข้อความที่เริ่มโดย: พรานไพร ที่ 15 พฤศจิกายน, 2559, 05:58:42 PM



หัวข้อ: ประดับ
เริ่มหัวข้อโดย: พรานไพร ที่ 15 พฤศจิกายน, 2559, 05:58:42 PM
(http://www.uppic.org/image-B199_582AEA70.jpg)
(ขอบคุณเจ้าของภาพประกอบ)

~ ประดับ ~

อันเสื้อผ้าแหวนทองของประดับ
ทุกอย่างนับมีค่ามหาศาล
เมื่อประดับกายาอันสาธารณ์
คนกล่าวขานว่างามตามนิยม

แม้นของหอมย้อมกลิ่นประทินโฉม
ยามชโลมเรือนร่างอย่างเหมาะสม
ย่อมหอมหวนชวนชิดสนิทดม
ลอยตามลมชมชื่นระรื่นใจ

อีกมาลีพุ่มพวงเป็นรวงร้อย
ประดับย้อยงดงามตามวิสัย
เพียงมินานสวยลดหดเหี่ยวไป
ตามกฏไตรลักษณะ..อนิจจัง

ไม่เหมือนคุณความดีศรีประดับ
ปราชญ์ยอมรับโสภิตมิผิดหวัง
ตบแต่งกายใจตนผลจีรัง
ไม่ภินท์พังตามกาลแม้นานเนา

สวยและหอมทวนลมน่าชมชอบ
ความดีตอบแทนให้ไม่อับเฉา
กลิ่นแห่งศีลคุณธรรมนำทางเรา
ใครลักเอามิได้..ไร้กังวล

ต่างจากเครื่องแต่งกายของภายนอก
มินานลอกด่างดำทำฉงน
ถึงหอมสวยอย่างไรไม่คงทน
ไม่น่ายลเหมือนธรรมะ..ประดับตัว ฯะ

...พรานไพร...


หัวข้อ: Re: ประดับ
เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 15 พฤศจิกายน, 2559, 06:42:17 PM
อันความสุจริตประสิทธิ์สร้าง
ความดีนำหนทางลบล้างชั่ว
กายวจีมโนสร้างห่างหมองมัว
งดงามทั่วเครื่องประดับประทับใจ

อีกเมตตากรุณาปราณีมอบ
มุทิตาพาชอบตอบแทนใส่
อุเบกขาวางลงตรงนี้ไป
ประดับไว้ใส่ตนกมลพรหม

เป็นเครื่องรางของขลังพลังทิพย์
แลระยิบระยับของสะสม
ประดับเพิ่มพูนไว้ในอารมณ์
เป็นอาคมของดีที่ติดตัว

สิริวตี