เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

ขอยกกรเหนือเกล้าแล้วกล่าวถ้อย
ข้าฯยังน้อยยังเล็กเด็กอิตถี
หากเอ่ยล่วงลามไปไม่พอดี
โปรดปรานีเอ็นดูมิรู้คลาย

ควักกระบี่ลีลาย่างสามขุม
แล้วเดินดุ่มตรงรี่ที่เป้าหมาย
ระยะแทบประชิดติดพี่ชาย
แล้วกรีดกรายเพลงดาบซาบซ่านทรวง

พ่อรูปงามหนุ่มใหญ่ขอให้รัก
อย่าเหินหักอาลัยทำให้ห่วง
ร่ายมนต์สตรีหนอเพื่อล่อลวง
จะตักตวงความรักเพื่อพักจินต์

สังเวียนวงวรรณวาดประกาศบอก
ขอทุกท่านจงออกอักษรศิลป์
เป็นแบบอย่างลวดลายร่ายประทิน
อย่าให้สิ้นสุขสันต์มากลั่นกรอง

สิริวตี

ขอเรียนเชิญทุกท่านมาเกรียน เอ้ย เขียนกลอนกันนะคะ


ปล.โดนตัดหน้าซะละ ^^

มิเป็นไรให้กระบี่นี้ต้องน้อง
สัมผัสคล้องหทัยให้กระเดื่อง
เริงลีลาปะทะกลอนประเทือง
รักรุ่งเรืองหลากหลายอย่าหายไป

สิริวตี
 :14:

(http://upic.me/i/v1/1367845304-1580370221.png)

วู้ยยยย ท่านจอมยุทธ ตะวันรอน ตาถึงจริงจริ๊งงงงง :34:
..........................................

ดิฮั้นขอเวลาเรียบเรียงสัก 3 วันนะคร้าาา
พักนี้หนุ่มๆมาจีบหล้ายหลายเลยมะค่อยจะว่างฮร้าาา:21:

 :aab15:

มาไวๆค่ะพี่ศิ เดี๋ยวลูกค้าหาย
กว่าจะกวาดต้อนกลับเข้ามาได้

ต้องขอบคุณท่านพรานไพรคนเก่ง เดี๋ยวเก็บค่าสายสืบที่ลุงโซลนะคะ

 :28:

อึกทึก ครึกโครม ดั่งโถมคลื่น
เสียงครืนครืน คร้ามครั่น สนั่นไหว
เหมือนมีผู้ จุดประทัด เพื่อวัดใจ
ชนน้อยใหญ่ ไหลหลั่ง ดั่งสายธาร

ยุทธภพ อารมณ์กลอน เริ่มร้อนฉ่า
มีผู้กล้า เปล่งเสียง สำเนียงขาน
ส่งเทียบเชิญ จอมยุทธ์ พิสุทธิ์มาน
ร่ายกลอนกานท์ รำกระบี่ ปรี่ประลอง

เฒ่าทารก นามนี้ เคยมีเรียก
ซ้องสำเหนียก ลุงยาม เป็นนามสอง
ทั้งอ้ายปั๋น เป๋อแม้ แก่เกินมอง
หากขิงดอง เผ็ดแท้ แก่ยิ่งดี

เห็นละคร โรงงิ้ว จึงหิ้วเกี๊ยะ
แปะกอเอี๊ยะ เจี๊ยะจิ้ว พลิ้วแสงสี
ทั้งโคมแดง โคมเขียว เกี้ยวนารี
ผูกไมตรี เป็นมิตร จริตเคียง

ด้วยลีลา  ขวาซ้าย คล้ายขัดแย้ง
สุดพลิกแพลง แฝงธรรม ลำนำเสียง
อีกมุกแป็ก แหกคอก บอกสำเนียง
ก็แค่เพียง กลอนเพี้ยน เกรียนกมล

ขอลงชื่อ แปะลง ตรงฝาส้วม
จักเข้าร่วม สนุกด้วย ช่วยสับสน
หากเผลอขับ สัปปะดี้ สีปะดน
ขออย่าบ่น ถือสา เฒ่าทารก...

เฒ่าทารก ...หึหึ ไม่ได้ใช้ชื่อนี้มานาน เหอเหอ
มาช่วยกันสร้างสีสัน ครับ ดูสิว่าทำบอร์ดไฟลุก
ดั่งเช่นในอดีตได้หรือไม่ ...

 :12:

กระบี่ชาย ควรขาม ขอปรามไว้
ประมือใด นารี มีตระหนก
หากชี้ชวน กระบวนท่า น่าซกมก
เจอนรก ของจริง ขอติงเตือน

เฉกเช่นคำ แม่ค้า ปากตลาด
ชายมิอาจ เลียนตาม งดงามเหมือน
คงต้องพ่าย คายคม คารมเชือน
นั่งฟั่นเฟือน อึ้งเอ๋อ เฮ้อระวัง

Soul เพลงที่หนึ่ง กระบวนท่าแหย่รังแตน..หึหึ

 :27:

อันกิเลสตัณหาเฒ่าทารก
จอมซกมกยกให้ดังใจหวัง
จะหัวเราะก็มิว่าแต่อย่าดัง
และอย่าชังฉันด้วยช่วยเอ็นดู

สิริวตี
 :21:

ขอบคุณพี่ตะวันที่เข้ามาเปิดกระทู้ให้ลุงบางคนป่วนเวบ...ท่านเก็บกดมาก ขอบอกๆๆ 555
 :27:

แค่อุ่นเครื่อง นาคา ว่าตีนใหญ่
ข้างแม่ไก่ โผล่เร้น เห็นนมคู่
เราต่างทัน กันหนา ถ้าโฉมตรู
อยากจะรู้ หมู่จ่า มาพะเลี๊ยะ

...เฒ่าซกมก เอ้ย เฒ่าทารก...หึหึ

เฮ้อ...คบเด็กสร้างบ้านจริงๆ
เอ้าๆ...เชิญออกอาวุธ...

 :21:

อันนารี ที่เห็น เป็นอ่อนช้อย
ดุจน้องน้อย นิ่มวจี ตีสักเผียะ
อสรพิษ ฤทธิ์ร้าย หากชายเจี๊ยะ
เสร็จสาวเซี๊ยะ ซี้แหง แพ้เจ๊าะแจ๊ะ

...เฒ่าทารก...

 :27:

ผลุบผลุบโผล่โผล่ เดินโชว์ร่าง
รีรีขวางขวาง ลงนั่งแหมะ
ล้วงล้วงควักควัก ชักเยอะแยะ
กัดกัดแกะแกะ แทะหมากกิน
..............

ปรายสายตาฝ่าชนคนยุ่งเหยิง
เสียงเถิดเทิงท่าทีมีรำดิ้น
วูบวาบดาบปราบแปลบเสียวแวบจินต์
ยังไม่ชินชาโฉดเรื่องโหดร้าย

อยู่ในรั้วในวังแต่ยังอ่อน
ยามนั่งนอนแนบเนียนเรียนรำร่าย
เสียงตะโกน"โซล"ซ่ากระทาชาย
อุ่ย...ใจหายหมดฉันเดี๊ยะยันโครม

 :14:

สาวชาวรั้ว ชาววัง หยั่งดินนี้
ตลอดปี รมกลิ่น ประทินโฉม
ทาขมิ้น เหลืองผุด มิทรุดโทรม
ดุจดั่งโดม ภูเขาทอง ผ่องพิกล

ผิวนงราม อร่ามทองคำเปลวแปะ
หากกระแซะ แคะมั่ว กลัวร่วงหล่น
ทั้งมือไม้ ซ้ายขวา อย่าซุกซน
สัปปะดน ขูดหวย หวังรวยลัด

...แหมสาววังไหน ครับเนี่ย
"วังสวนส้มโอ" กระมัง
(เลียนแบบ"วังสวนผักกาด")
รึ อาจจะ "วังเวง" ...หุหุ

...เฒ่าทารก (ทาโอะ ทาระกะ)...
เขียนแบบนี้ก็เข้าท่าดีไม่หยอก
ฟังเผินๆนึกว่านักกลอนญี่ปุ่น..หึหึ
(ภาษาญี่ปุ่นนี่ มันมีกลอนไหมหว่า
ขออภัย เพ้อไปไกล..แหะแหะ)

เผื่อจะดูดีกะเค้าขึ้นมาบ้าง
สาวชาวสวนยังแปลงร่างเป็นสาวชาววังได้
เราแปลงมาเป็น อะโน่...
"ทาโอะ ทาระกะซัง" บ้างดีฝ่า...อิอิ

 :27:

 :20:

อยู่ในวังนั่งหาวเป็นดาวหอย
วันไหนหงอยเหงาทรวงหรือง่วงจัด
ก็เดินมาเกาะแกะเทียวแงะงัด
ตามวาวัดวกเวียนเฝ้าเพียรทำ

เอ้ย..พาไปไหนฟวะเนี่ยชะเดี๊ยะปั๊ด
หลงทางลัด"ท่านโซล"จนถลำ
เอ่อ..ไหนไหนก็มาอย่าใจดำ
เร็วช่วยกำโกยกอบหอบเงินบุญ

 :21:

เสียงโครมโครมโรมรันฟันฉับฉับ
มิอาจนับจำนวนป่วนจริงหนอ
ลานประลองฝุ่นคลุ้งมุ่งเชือดคอ
รอบทิศก็เชียร์ลั่นมันส์เหลือเกิน

"พรานไพร"เริ่มเปิดฉากพุ่งจากป่า
แรงปราณกล้าตัวเบาเอาท่าเหิน
กระบี่เฉียด"วตี"ที่มัวเดิน
เกือบยับเยินเสียท่าโดนหน้างาม

เธอจึงย่องสองขุมตกหลุมพลั่ก
หล่นบนตัก"ตะวัน"รำพันถาม
แม้นพี่หลบแห่งไหนจะไล่ตาม
พร้อมมนต์ล่ามเสกไว้ใช้ล่อลวง

"ละอองดิน"บินมาท่าล่องหน
พร้อมกับหล่นจากคานวิมานสรวง
บอกตะวันตาถึงจึงอยากควง
เลยต้องถ่วงเวลาท่าไม่ดี

สาวจาก"วังบาดาล"ส่งสาส์นถึง
หากมัวอึ้งสลดหมดศักดิ์ศรี
ยกให้"เฒ่าทารก"ตกใจฟรี
"ทาโอะ"มีคู่จิ้นชื่อ"ดินซัง"

คงเหมาะสมกลมกล่อมยอมรับซะ
"ทาระกะ"ถ้าแน่อย่าแค่หวัง
รับแม่บ้านหวานตาอย่าเก้กัง
ช่วยเธอนั่งตำหมาก..ฝากขังเอย

ตะวัน

 :12:

ขอรวบไปก่อนครับวอร์มๆ

คร้าบบ สายตาสั้นเอ้ย! สายตาถึง 55

 :34:

ร่ายคาถามนต์เวทย์วิเศษขลัง
เอาจิตตั้งระลึกด้วยนึกห่วง
อยู่แห่งใดจงอย่าลี้ฤดีดวง
กลับมาหาพุ่มพวงเสียโดยดี

เพ่งกสิณเตโชอาโปดะ
อยู่ไหนวะเหนื่อยแล้วพี่แก้วหนี
ฝากคนตามคนก็ถามแต่ละที
ลักษณะคุณพี่นี้อย่างไร

อันรูปร่างหน้าตามีเคยเห็น
ทุกประเด็นอันจิตประชิดใกล้
ท่าน"ตะวัน"คนนี้ขี้น้อยใจ
พ่อ"พรานไพร"ฝากเพรียกเรียกกลับมา

พ่อพรานก็เก่งกาจปราดเปรื่องนัก
น้องถามทักทุกทีปรานีกว่า
แต่ยังแสนงวยงงและสงกา
ทำไมถึงรู้ว่า"วตี"ลิง

โอย...เรื่องเก่าเล่ายาวไม่สนุก
วันนี้สุขมากแล้วมีแก้วมิ่ง
ยื่นตักมาให้หนุนอบอุ่นอิง
หลับตาพริ้งฝันหวานพิมานแมน

สิริวตี

 :21:

อยู่ดีดีมีไฟให้ฉงน
แม่หน้ามนมีฤทธิ์จิตกล้าแสน
กสิณเพ่งทีเดียวเสียวทั่วแดน
มิอาจแล่นหลบพ้นกลอัคคี

จะเอาเคล็ดใดแก้ช่างแย่นัก
หลบตั้งหลักสักนิดใช่คิดหนี
หวังดับไฟให้ม้วยด้วยวารี
แต่เธอมีอาโป..โถทางตัน

หยิบกระบี่คู่ใจอย่างไวว่อง
แลเห็นช่องโสภาแก้อาถรรพ์
ด้วยวาโยกสิณผินหลักทัน
เป่าลมพลันไฟดับเห็นกับตา

พุ่งกระบี่ลอยลมผสมฤทธิ์
ด้วยศักดิ์สิทธิ์ลมธาตุวาดองศา
ปักตรงขั้วหัวใจนัยนา
จนถลาซบตักพักหัวใจ

หลับตาลงตรงนี้พี่จะกล่อม
คอยถนอมขวัญบางมิห่างไหน
นับจากนี้หมดทุกข์ซุกหทัย
น้ำลายไหลเช็ดด้วยช่วยช่วยกัน

ตะวัน

 :21:

ส่งข่าวครับ ตอนนี้สัญญาณเน็ตของตะวันมีปัญหาตั้งแต่เที่ยงมาพยายามแก้แล้วยังไม่ดี
เข้าได้บ้างไม่ได้บ้าง เลยไม่เร็วอย่างที่เห็น ตอนนี้ปวดหัวและเซ็งมาก รอหน่อยนะครับ
หากสัญญาณกลับมาดีเหมือนเดิม รับประกันว่าจะเห็นเพลงกานท์ตะวันมาฉับฉับเหมือนเดิม

 :sobbing:

วันนี้ขอแปะไว้ก่อนนะคะ..เพิ่งกลับจากตจว. แถมปวดหัวมีไข้  ถ้าพรุ่งนี้ไหวจะรีบเข้าเล่นด้วยนะคะ อย่าเพิ่งหายไปไหนล่ะ

วตี

กระบี่ชาย เผลอพลั้ง สังวรไซร้
กระบี่ใจ ใช่เล่น เช่นสิ่งเผย
กระบี่คำ บอกรัก อย่ามักเปรย
กระบี่เคย ชอกช้ำ จำบอกมา

กระบี่นวล ยวนหอม ถนอมไว้
กระบี่ไว เกินจัก หวงรักษา
กระบี่พี่ กระบี่น้อง คล้องอุรา
กระบี่ข้า มีรู้ คู่หทัย

เฒ่าทารก...วณิพก...มิพกกระบี่

 :12:

...ไปเจอในยูทูป สนุกดีครับ ทำได้ดีทีเดียว
เอามาลงให้ดูเล่นยามว่างครับ...

SI6MsG8rMYk

อาการเพิ่งดีขึ้นพ่อยอดรัก
คำหวานพี่เป็นหลักใช้รักษา
จึงหายเจ็บป่วยไข้โดยไร้ยา
รีบมาจ้องนัยนานะจะคอย

สิริวตี
 :21:

คมกระบี่ นารี มีพิษซ่อน
คำออดอ้อน รายเร้น กระเซ็นฝอย
ยามต้องใจ ชายนั้น พลันเลื่อนลอย
ให้ตาปรอย เอ๋อใบ้  ไร้วิญญาณ

กระบวนท่า เคลือบหวาน น้ำตาลหก
ย้อนตลก ยั้งสุข สนุกสนาน
มองทะลุ ปรุโปร่ง กระโปงบาน
เห็นนางมาร ถือมีด คอยกรีดซ้ำ

ต้องเจอท่า ลอกคราบ กำราบรั่ว
ลอกทั้งตัว ทั่วแท้ แม่คมขำ
เห็นหน้าสด งดงาม ขอถามคำ
ที่กระดำ กระด่าง นี่ล้างยัง...หุหุ

ขี้เหร่เน่ะ....
ชมนะครับชม ภาษาญี่ปุ่น แปลว่าสวยครับ
ทาโอะ ทาระกะ ซัง

 :27:

ร้อนยังทนคนไม่เคยได้ท้อ
รักยังรอต่อตามเช่นความหลัง
ภักดิ์นั้นเป็นอย่างนี้ที่ไม่พัง
ฟังนะฟังคิดถึงแค่หนึ่งเดียว

สิริวตี



เจ้าของกระทู้ไปไหนละ อุตส่าห์รีบหายป่วยมาเล่นด้วย สงสัยจะเลี่ยนกลอนลิง คริๆ

ต่อกระทู้ บู้ลิ้ม ปั้นจิ้มปั้นเจ๋อ
มาพร่ำเพ้อ รักนี้ มีหวาดเสียว
ชักกระบี่ สิแม่ นี้แท้เทียว
อย่าทำเลี้ยว หลบเลี่ยง เบี่ยงประเด็น

เฒ่าทารก
 :21:

นี่แหละวาดกระบี่วตีถือ
เพราะฝึกปรือมานานผ่านลำเข็ญ
เจ้าจอมยุทธ์ใช้คำรบสงบเป็น
เอาความเย็นลูบล่อพ่อเนื้อทอง

มนต์สะกดไร้เลือดดงเดือดดุ
สิ่งบรรลุคือจริงใจในทั้งผอง
กวินท์เอยเคยล้ำประคำกรอง
จึงหมายปองกระวีวาดอย่าหวาดกลัว

สิริวตี

 :14:

เพลงกระบี่ ไร้กระบี่ นี้ล้ำลึก
หากเพียงนึก ตามนวล น่าชวนหัว
แค่โปรยคำ หวานลิ้น หมดสิ้นตัว
หน้ามืดมัว กระบี่ชาย จักวายปราณ

เฒ่าทารก น่ากัวมั่กๆ หึหึ

 :23:

เพลงกระบี่ไร้คมสมน้ำหน้า
แสนกลัดกลุ้มวิญญาณ์น่าสงสาร
"เฒ่าทารก"ลับให้น้ำใจจาน
คงไม่นานกลับคมข่มขวัญเธอ

ตะวัน

 :22:

คิดถึงใครกันเล่าเจ้าไม่เอ่ย
ซ่อนเงื่อนเปรยเอาไว้ให้เฉลียว
หากคิดถึง"ตะวัน"นั้นแห้วเชียว
เพราะถูกเสี้ยวสนธยาพาเร้นกาย

เหลือตะวันคือคนจนเงินแสน
แถมขาดแฟนแค่นทุกข์จุกไม่หาย
ซื้อยาให้บังอรตอนไม่สบาย
จึงเดียวดายเงินหมด..อดข้าวเลย

ตะวัน

 :21:

กระบี่นวล ชวนป๋วย ปี่แป่กอ
ยามเจ็บคอ ช่วยได้ สหายเอ๋ย
โปรยหวานเลี่ยน แสบลิ้น ยุพินเกย
ไม่เสบย พิษซ้อน ย้อนเข้าตัว

...สงสัยโดนพิษน้ำลายเชื่อมของตนเอง
ย้อนศรลงคอ เลยป่วยเองเลย หึหึ...

เฒ่าทารก

 :27:

ยารักคือพิษร้ายหมายปลิดชีพ
ปรุงเป็นหีบเป้าหมายคงวายทั่ว
กระบี่หากไร้คมมิตรมกลัว
สมองยังมิมัวมีทางไป

เขย่านิดเขย่าหน่อยอย่าถอยห่าง
อ้าปากกว้างรสหวานมานปรุงใส่
เดี๋ยวจะติดจะต้องอย่างว่องไว
กระบี่ไม่ต้องใช้ให้เสียเเรง

สิริวตี
 :21:

พิษน้ำลายร้ายเหลือเพราะเชื้อหวาน
หวั่นลมปราณแตกตายถูกหมายหัว
หากลดหวานลงบ้างคงสร่างมัว
แต่ก็กลัวพิษขมจะบ่มแทน

ที่หวาดเสียวกว่านั้นกลัวขวัญแหลก
ธาตุไฟแทรกแหกทรวงจะล่วงแผน
มอบพิษให้ท่าน"โซล"โก้แมนแมน
อย่าเคืองแค้นพี่น้องต้องแบ่งปัน

ตะวัน

 :21:

เหตุรักคือ ยาพิษ ฤทธิ์ร้ายกาจ
ด้วยมิอาจ หยุดยั้ง พลังแฝง
รู้ทั้งรู้ เป็นพิษ ผิดสำแดง
ยังตะแบง เสพซ้ำ ชอกช้ำทรวง

ผลจากพิษ อิตถี สตรีเพศ
ถึงรู้เหตุ เลศนัย นั้นใหญ่หลวง
แม้รู้ว่า หวานอม คือขมลวง
ยังหลงบ่วง ล้วงชิด ปลิดวิญญาณ

อันว่าจอมยุทธ์ชาย ทั้งหลายหลาก
เคยลำบาก สู้รบ สยบผลาญ
ครั้นประสบ นารี พลีดวงมาน
ยากพบพาน ผ่านแล้ว แคล้วคลาดคลา

เฒ่าทารก...เกสา โลมา นะขา ทันตา ตะโจ
ท่องไว้ ท่องไว้ ท่องไว้นะ...กระบี่ทแกล้วทั้งหลายเอ๋ย

 :26:

ตั้งนะโมเร็วไวด้วยใจหวั่น
พินิจพลันทันที..นี่เกสา
มันไม่เที่ยงเพียงน้อยด้อยโสภา
อีกโลมาก็ชัดอนัตต์ครอง

พร้อมนขาอย่าเห็นเป็นสิ่งสวย
ทันโตด้วยยิ่งเหม็นเห็นสยอง
ตะโจหนังอีกเล่าเน่าเป็นกอง
ล้วนแต่ของสมมุติคอยฉุดดึง

ให้ดวงจิตติดหลงดงตัณหา
อวิชชาครอบงำกระหน่ำขึง
มิให้พบมรรคาอันตราตรึง
เพื่อเข้าถึงแดนทิพย์พระนิพพาน

นี่คือเคล็ดจอมยุทธ์สุดร้ายกาจ
หากสามารถรวมจิตประสิทธิ์ขาน
ปราบนารีทั่วทิศพิชิตมาร
ข้ามสังสารยุทธภพ..จบกิจเอย ฯะ

..พรานไพร..

 :letter:

(ขอแจมด้วยนะท่านจอมยุทธ์ทั้งหลาย..)

ฟังสำนวนลีลาอันสามารถ
ดุจดังปราชญ์เมธีชี้เฉลย
"ตะวัน"น้อยด้อยยุทธ์สุดเปรียบเปรย
ขอชมเชยวันทาเป็นอาจารย์

ด้วยจิตหลงอวิชช์คิดไม่ตก
มิอาจยกสู่ธรรมกรรมฐาน
จึงวางวายพ่ายเลศกิเลสมาร
จวบวายปราณไม่แน่จะแก้ทัน

ธรรมดายาพิษฤทธิ์ร้ายเหลือ
มิอาจเผื่อปรานีชี้อาสัญ
แต่ฤทธิ์รักสาหัสอัศจรรย์
ยาพิษนั้นยังพ่ายมิหมายเทียม

ยิ่งจอมยุทธ์โสภีนารีสาว
สู้ทุกคราวมักพ่ายจนชายเหนียม
บางครั้งถูกย่ำยีฤดีเจียม
ไม่อาจเยี่ยมหน้าหันบรรพชน

นับจากนี้เห็นทางสว่างแจ้ง
วิชชาแฝงกระบี่จักมีผล
ชัยชนะเห็นชัดในบัดดล
เชิญหน้ามนประลองหายข้องใจ

ตะวัน

 :22:

 :12:

ข้ามิใช่จอมยุทธสุดแสนเศร้า
เป็นจอมเมาอย่างว่าอุราไหว
ขาดเพื่อนกินเพื่อนเที่ยวเหลียวทางใด
มืดมนไปทั่วถิ่นแผ่นดินทอง

ส่วนลีลาไม่มีลี้หลบก่อน
กลางวันนอนผ่อนพักพำนักห้อง
ย่ำราตรีทุกคืนยืนคอยมอง
จวบตีสองตีสามยามเมามาย

กอดเสาไฟอวกแตกแดกเผื่อหมา
ใช้เงินตราเปลืองจังสตังค์หลาย
จ่ายไม่อั้นเรื่องเล่นมิเว้นวาย
สาธยายให้ฟังดังนี้แล

ข้ามิใช่ยอมยุทธสุดแสนเศร้า
มีน้ำเมาเป็นเพื่อนเหมือนจะแย่
แต่อยู่ได้ไร้ทุกข์สุขดวงแด
จึงขอแชร์ให้รู้หมู่จอมยุทธ

วิริน
๒๑/๑๑/๕๙

 :12:

ฝูงสุนัขดักล้อมห้อมหน้า-หลัง
สงสัยจังเตะตาพาสะดุด
แหวกฝูงหมาตาเพ่งพลางเร่งรุด
"วิริน"นุชจอมเมา..เจ้านั่นเอง

นอนอยู่ข้างเสาไฟให้ยุงกัด
คงจะจัดหนักมาหน้าบวมเป่ง
น้ำคลองสาดสร่างเมาเจ้าอย่าเกรง
แบกใส่เข่งสู่บ้าน..ลานประลอง

แม้นมิใช่จอมยุทธ์สุดสวาท
โฉมพิลาสอย่าเมินเพลินนอนห้อง
โปรดเข้าร่วมแข่งขันวันชิงทอง
เผื่อนวลน้องเปลี่ยนใจ..ไม่เมามาย

ถ้าเมายังสุขศานต์ถึงปานนี้
เลิกดีกรีสุขกว่ามาขวนขวาย
สาวหมัดเมาเจ้าหนาอย่ามัวอาย
จอมยุทธ์ชายหลายคน..รอยลเธอ

ตะวัน

 :12:

ขอน้อมจิตน้อมใจใสพิสุทธิ์
รีบเร่งรุดคุณงามความพี่เอ่ย
เอาตามแบบพุทธะละเสียเลย
ตัวตนเคยถือไว้ก็ให้วาง

งามเกศาดำขลับรับแสงส่อง
ก็ขาวผ่องโพลนไปในทุกอย่าง
โลมาที่เคยยาวและเบาบาง
เริ่มร่วงตามรายทางแห่งกาลเวียน

อันนขาหนาสวยชมพูอ่อน
ดังวันก่อนกลายเปราะเพราะวัยเปลี่ยน
ทันตาขาวสะอาดดังขัดเจียร
มีชรามาเยี่ยมเยียนก็หลุดไป

ตะโจเอ๋ยเคยเต่งเคยตึงอยู่
ก็หดหู่เหี่ยวหาอายุขัย
อสุภะเกิดดับกับวันวัย
เอาอะไรมาฉุดมิหยุดเลย

พอเกิดความถ่องแท้แน่ไตรลักษณ์
จึงตระหนักครรลองงามผ่องเผย
หากมีคำถามใดไม่คุ้นเคย
โปรดจงเปรยคำมอบมาตอบความ

ควรตัดตรงสิ่งใดไม่อยากทุกข์
สงบสุขผ่องใสขอไถ่ถาม
กับโลกแห่งกิเลสอาเพศตาม
ทุกโมงยามเยื้องย่างอยู่อย่างไร

สิริวตี

ปริยัติ ปฏิบัติ ปฏิเวธ
สบวิเศษ ครบถ้วน กระบวนไหม
หากศึกษา ท่องดู รู้เข้าใจ
ยังมิใช่ ถึงธรรม นบนำพา

โยนิโสมนะสิการพิศ
จึ่งความคิด ตัดตรง ปลงสังสาร์
อิทธิบาทสี่ ชิด จิตกายา
จึ่งปัญญา รู้แจ้ง แห่งหทัย

กลายมนุษย์ ปุถุชน คนสองโลก
หนึ่งวิโยค น้อมรับ นับหวั่นไหว
สองสดับ ตรับล้ำ เลิศธรรมนัย
เยื้องย่างไป อย่างนี้ ทุกลีลา

รู้เท่าทัน นั้นหนา จึ่งลาละ
รู้ชนะ ใจตน พบค้นหา
รู้ว่าแพ้ กิเลส เลศมายา
จึ่งนับว่า อยู่บน หนทางธรรม...

Soul Searcher
Inspired to write 23/11/2016

แค่ละกามกิเลสเหตุวิบัติ
ปฏิบัติเรื่อยไปไม่ถลำ
ปิดอดีตเคียดขึ้งซึ่งทรงจำ
แล้วน้อมนำปัจจุบันมาเปลี่ยนทาง

รู้ชนะโลภหลงและปลงโกรธ
รู้จักโทษหัวใจที่ใส่สร้าง
รู้จักรู้และรับกับละ-วาง
คงสว่างสักวันพลันลองดู

อันกระบี่ที่ร่ายรำดำเนินท่อง
วนเวียนว่องยุทธภพสบสวยหรู
หากกระบี่ที่เห็นเป็นเช่นครู
ขอวธูตามติดมิผิดไป

สิริวตี

สิ่งมัวหมองครองจินต์ดังปิ่นปัก
เป็นสลักดวงแดยากแก้ไข
ด้วยต้นตอเอกอุสมุทัย
สาเหตุใหญ่ให้ทุกข์เข้ารุกราน

ธรรมดาอาเพศเหตุทุกข์ร้อน
มีมูลก่อนจึงจะเข้าประหาร
มีเหตุจึงมีผลดลบันดาล
ใช่ลอยผ่านเกิดตั้งโดยบังเอิญ

เมื่อตัณหาความอยากเข้าลากถู
จึงมาคู่ดิ้นรนบนขาดเขิน
แม่น้ำคือตัณหาบ่าเผชิญ
กว้างลึกเกินอุปมาสาครินทร์

ไม่มีวันเต็มแก่งแห่งความอยาก
นับวันหลากไหลบ่าชลาสินธุ์
ท่วมสัตว์ด้วยความอยากมากมลทิน
ตราบชีวินบรรลัยยังไม่พอ

เมื่ออยากมากทุกข์มากวิบากซัด
เอามนัสเดิมพันนั่นแหละหนอ
เมื่ออยากน้อยทุกข์น้อยไม่ลอยคอ
ดับต้นตอเสียได้ใจจึงเย็น

พุทธองค์ทรงแจงแสดงชัด
ทุกขสัจกำหนดรู้คือผู้เห็น
เพื่อละตัวตัณหาพาลำเค็ญ
ซึ่งมันเป็นรากตอก่อทุกข์ภัย

ละเหตุทุกข์ทุกข์ดับมิกลับติด
จึงมิผิดคำสอนถอนนุสัย
การละทุกข์โดยตรงประสงค์ใด
จึงมิใช่สิ่งถูกปลูกแนวทาง

ไม่ต้องตัดสิ่งใดถ้าใจทุกข์
เพียงปลอบปลุกจิตตนอย่าหม่นหมาง
แค่รู้ทันเหตุหงอยแล้วปล่อยวาง
จะเยื้องย่างทางใด..ใจก็เบา ฯะ

..พรานไพร..

 :letter:

สิ่งสมมุติฉุดวางเป็นทางแก้ว
หลงติดแร้วบ่วงโตก็โง่เขลา
อันชื่อนามผิดแผกแตกต่างเรา
ส่วนจิตเจ้ารู้กมลด้วยกลใด

เฉกเปลี่ยนพักตร์อาภรณ์ที่สวมปิด
เปลี่ยนจริตกิริยาอัชฌาสัย
จะรู้เขาคนเดิมผู้เติมใจ
เฉลยให้แจ่มแจ้งแสดงที

โลกที่หมุนวนเวียนเปลี่ยนและแปลก
เสริมและแทรกคุณงามตามวิถี
อรรถรสดวงแก้วผ่องแผ้วมี
ถูกไหมนี่ตอบตามความสงกา

สิริวตี
 :21:

ก็งงๆหน่อยนะคะ ...คนเพิ่งหายป่วย
 :21: