เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

บทกลอนไพเราะ => กลอนให้แง่คิด => ข้อความที่เริ่มโดย: พระเอกดราม่า ที่ 18 พฤศจิกายน, 2559, 01:34:02 PM



หัวข้อ: ๐ วิหคเล่นลม ๐
เริ่มหัวข้อโดย: พระเอกดราม่า ที่ 18 พฤศจิกายน, 2559, 01:34:02 PM
(http://upic.me/i/dh/o8jvfy1jibtz3ja5gx1-o.jpg) (http://upic.me/show/59787294)

(กาพย์ห่อโคลง)

กำหนดคือ แต่งกาพย์นี ๑ บท แล้วก็แต่งโคลงสี่สุภาพ ๑ บท สลับกันไป แต่ละวรรค ทั้งกาพย์ทั้งโคลงต้องให้มีเนื้อเดียวกันหรือความหมายอันเดียวกัน วรรคแรกของบาทแรก ให้ขึ้นต้นด้วยคำเดียวกัน หรือคำที่ความหมายเดียวกัน จะขึ้นทั้งวรรคก็ไม่เป็นไร สำนวนนี้ ผมใช้ขึ้นต้นเหมือนกันทั้งวรรค ลองอ่านดูครับ

************************************************************************
(กาพย์ห่อโคลง)

๐๐ วิหคเล่นลม ๐๐

๑ นกบินผินผกฟ้า.....เหินนภาน่าสำราญ
กู่ก้องร้องประสาน.....กังวานแว่วแจ้วจำเรียง

.. นกบินผินผกฟ้า.............เริงสราญ
ร้องเรียกเพรียกประสาน.....กู่ก้อง
เจื้อยแจ้วแว่วกังวาน.........เลอหมู่ สกุณนอ
จับคู่หมู่เพื่อนพ้อง............เร่งร้อยจำเรียง

๒ ยามนั่งฟังนกร้อง..........เปล่งทำนองแซ่ซ้องเสียง
ดั่งสังข์ในวังเวียง.............กล่อมบรรเลงเพลงขับขาน

..ยามนั่งฟังนกร้อง..........ส่งเสียง
ไพเราะเพราะสำเนียง......ยิ่งแล้ว
ดั่งสังข์กล่อมวังเวียง.......พริ้งเสนาะ
เพียงกระจับปี่แก้ว...........ซ่านซึ้งขับขาน

๓ อยากเป็นเช่นนกเจ้า....จับคู่เคล้าแสนเบิกบาน
ข้ามแนวแถวเถื่อนธาร......แล้วบินสู่ภูผาสูง

..อยากเป็นเช่นนกเจ้า......เบิกบาน
จับคู่สู่คคนานต์...............ใหญ่กว้าง
ข้ามแนวเถื่อนลำธาร........พงพฤก ษาแฮ
ข้ามหุบเหวเวิ้งว้าง...........ขอบโค้งไศลสูง

๔ ไกลนักก็จักข้าม.........ล่องลอยตามจิตใจจูง
ปีกกางมิห่างฝูง..............ร่อนลมเหินคงเพลินใจ

..ไกลนักก็จักข้าม...........ตามจินต์
ลอยล่องท่องเมฆิน.........สุขแท้
กางปีกผกโผบิน.............บ่ห่าง ฝูงเฮย
คงเพลิดเพลินเปี่ยมแล้...สุดหล้าฟ้างาม ฯ

**********************************************
..พระเอกดราม่า..
๒๑/๐๗/๕๙


หัวข้อ: Re: ๐ วิหคเล่นลม ๐
เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 20 พฤศจิกายน, 2559, 03:28:49 AM


๑.
วิหคผินผกข้าม           ท้องฟ้าครามงามไสว
หมูเมฆเฉกฉากไกว     พริ้มพรายพร่างหว่างสกล

วิหคผินผกข้าม            เมฆา
ลอยล่องเลียบนภา      ทั่วแคว้น
แพรวพราวห่าวเวหา    สยายปีก
โฉบเฉี่ยวไฉไลแม้น     เพริศพริ้งมิ่งสกล

๒.
ถลาลงกิ่งไม้                 ร่มพฤกษ์ใหญ่ในไพรสณฑ์
เริงรื่นชื่นกมล               เจียรเจื้อยแจ้วสุขหรรษา

ถลาลงกิ่งไม้                  สกุณี
เงาร่มพฤกษ์พงพี           ใหญ่เลื้อย
เริงรมย์รื่นชีวี                  ใจสุข
เจียรแจ่มจำนรรจ์เจื้อย     สื่อซ้องหรรษา

๓.
โผกลับคืนถิ่นไซร้            หลบพ้นภัยจากไกลมา
ป่าใหญ่ไพรพนา              อบอุ่นเอื้อเกื้อสุนทรีย์

โผกลับคืนถิ่นไซร้            ใจสบาย
ผันผ่านภยันตราย             รุกล้ำ
พงไพรใหญ่เรียงราย         กำเนิด
อบอุ่นเคยชอกช้ำ              กลับบ้าน สุนทรีย์

๔.
ประสบพบจึ่งรู้                   ถิ่นที่อยู่คู้วาสี
หาเทียบเปรียบสิ่งมี           ดีเท่าบ้านสราญใจ

ประสบพบจึ่งรู้                   เยือนใด
หาแหล่งพักพิงใจ               เปรียบแม้น
ยามทุกข์หม่นหมองใย        คืนถิ่น เกิดนา
มิลดหมดแร้นแค้น              โอบเอื้อสราญใจ

Soul Searcher
Inspired to write 20/11/2016