|
หัวข้อ: คิดถึงเดือน เริ่มหัวข้อโดย: ตะวันรอน ที่ 24 พฤศจิกายน, 2559, 01:00:46 PM (http://www.uppic.org/image-453E_58367FAE.jpg)
คิดถึงเดือน ยามค่ำคืนยืนจ้องมองเวหา แต่จันทราหลบไหนไม่มาเห็น หนาวลมต้องทรวงแปลบแทบกระเด็น ยังไม่เย็นเท่าใจที่ไร้นวล อนาถหนาวคราวนี้ไม่มีน้อง เคยประคองเชยชมเมื่อลมหวน อดีตหลังครั้งเก่าเฝ้ารัญจวน ยิ่งทบทวนยิ่งย้ำคำว่า..เธอ เคยแต่งกลอนอ้อนแอบแนบคำหวาน หลอมดวงมานเป็นหนึ่งซึ้งเสมอ เฉกปางบรรพ์ปันใจให้มาเจอ ดลจิตเพ้อถึงเจ้าเฝ้าดักดาน เปรียบกระต่ายหมายจันทร์บนชั้นฟ้า ตราบชีวาสิ้นหวังดังเล่าขาน ขอน้อมรับถ้อยคำย้ำประจาน ไม่คัดค้านสักนิดเพราะผิดเอง คิดถึงเธอทุกคืนยืนมองฟ้า ห่วงจันทราระทมถูกข่มเหง ไผ่ต้องลมหวีดหวิวพลิ้วบรรเลง ดังบทเพลงโศกีทวีคูณ หยาดน้ำค้างพร่างพรมดุจข่มขวัญ คนจาบัลย์ให้หนาวคราวสิ้นสูญ เมื่อผสมน้ำตาความอาดูร ก็เพิ่มพูนฤทธิ์แรงแห่งอาลัย โอ้เดือนเพ็ญเด่นดวงบนห้วงหาว ฤาถึงคราวจากฟ้าเคยอาศัย คงลืมคนบนดินสิ้นเยื่อใย จึงจากไปไกลลับมิกลับมา แต่จะรอคืนเพ็ญเห็นกระจ่าง โสมสว่างอีกครั้งดังโหยหา แม้นมิพบจอมขวัญจันทร์สุดา พี่ขอลานงเยาว์เข้ากองฟอน ตะวัน :35: หัวข้อ: Re: คิดถึงเดือน เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 24 พฤศจิกายน, 2559, 06:53:19 PM ยามค่ำคืน ยืนจ้อง มองเวหน แลสับสน กระทาชาย คล้ายโหยหอน มาคร่ำครวญ ความลับ มิหลับนอน เฝ้าวิงวอน หมายจันทร์ นั้นกลับมา เอื้อยเอื้อนเอ่ย คำหวาน ปานน้ำส้ม แบบระทม ขมใน ฤทัยผวา เดือดร้อนโค้ช รีบแจ้น เปลี่ยนแผนพา หวังทัพหน้า บุกโหม เข้าโจมตี มีน้ำตาล เท่าไหร่ ใส่ให้หมด เอาให้มด เลี่ยนตาย กลายมดผี อวยอ้วกแตก อ้วกแตน มากแม้นมี ไม่เหลือที่ แทะโลม โชมสะคราญ จะรูปร่าง หน้าตา ท่าฉอเลาะ ชมกระเปาะ ชมกระปุก สนุกสนาน ชมถึงญาติ พี่น้อง พ้องสันดาน ชมถึงบ้าน ถึงเรือน อย่าเชือนแช ชมนิสัย กระแดะ แคะขี้มูก ชมท้องผูก ว่างาม ตามกระแส ชมพุงโร ก้นปอด ยอดดวงแด โอ้เพ็ญแข สวยสม แม้นมปลอม แหะแหะ สงสัยวันนี้อาการกำเริบ แต่อย่างไรโค้ชขอส่งแผน รุกๆเท่านั้น อัดหวานเข้าไป เดี๋ยวต้องออกอาการ ไม่ต้องกลัวคนมองว่าเพี้ยน เพราะในนี้ คนเพี้ยนมีหลายคน ยังพอจะดูกลมกลืนไปได้...หึหึ โค้ช Soul ซิโก้ :27: หัวข้อ: Re: คิดถึงเดือน เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 24 พฤศจิกายน, 2559, 07:06:25 PM ได้ยินเสียงโหวกเหวกโวยวายพล่าม
โถ!ลุงยามจะทรงเจ้าเป่ากระหม่อม ลองสักทีพี่ตะวันเดี๋ยวจันทร์ยอม ลุงจะช่วยตะล่อมด้วยเวทย์มนตร์ แล้วอมน้ำในปากสำรากออก ผุยผุยพรอกคาถาพาสับสน น้ำลายยืดหยดย้อยคงร้อยกล พร่ำพร่ำบ่นบอกวะ...นะหน้าทอง พี่ตะวันเข้าไปเจิมได้แล้ว ความผ่องแผ้วเพี้ยนเพิ่มเสริมสยอง ด้วยลุงยามช่วยรักจักปรองดอง เดินกระย่องตามเกรียนสองเพี้ยนเกลอ สิริวตี :21: ขออภัยพี่ตะวัน...เผลอทำกลอนหวานเป็นกลอนเพี้ยน สงสัยลุงแกพ่นน้ำมนต์มาโดน หัวข้อ: Re: คิดถึงเดือน เริ่มหัวข้อโดย: ตะวันรอน ที่ 24 พฤศจิกายน, 2559, 07:53:15 PM นะ..หน้าน้องแล้วกันเผื่อมันขลัง เพราะผิดหวังมาแล้วแห้วเสมอ ทั้งเสลดน้ำหมากขากขากเออ คราวนี้เธอคงเผ่นมิเห็นเงา แค่เผลอโดนน้ำมนต์ยังป่นปี้ ถ้าเจิมทีมีหวังคลั่งกว่าเขา อาจเผลอคลานสี่ขาเหมือนบ้าเมา ถ้าเผลอเห่าแข่งหมา..บ้าแน่นอน ตะวัน :27: หัวข้อ: Re: คิดถึงเดือน เริ่มหัวข้อโดย: ตะวันรอน ที่ 24 พฤศจิกายน, 2559, 08:09:47 PM ยามค่ำคืน ยืนจ้อง มองเวหน แลสับสน กระทาชาย คล้ายโหยหอน มาคร่ำครวญ ความลับ มิหลับนอน เฝ้าวิงวอน หมายจันทร์ นั้นกลับมา เอื้อยเอื้อนเอ่ย คำหวาน ปานน้ำส้ม แบบระทม ขมใน ฤทัยผวา เดือดร้อนโค้ช รีบแจ้น เปลี่ยนแผนพา หวังทัพหน้า บุกโหม เข้าโจมตี มีน้ำตาล เท่าไหร่ ใส่ให้หมด เอาให้มด เลี่ยนตาย กลายมดผี อวยอ้วกแตก อ้วกแตน มากแม้นมี ไม่เหลือที่ แทะโลม โชมสะคราญ จะรูปร่าง หน้าตา ท่าฉอเลาะ ชมกระเปาะ ชมกระปุก สนุกสนาน ชมถึงญาติ พี่น้อง พ้องสันดาน ชมถึงบ้าน ถึงเรือน อย่าเชือนแช ชมนิสัย กระแดะ แคะขี้มูก ชมท้องผูก ว่างาม ตามกระแส ชมพุงโร ก้นปอด ยอดดวงแด โอ้เพ็ญแข สวยสม แม้นมปลอม แหะแหะ สงสัยวันนี้อาการกำเริบ แต่อย่างไรโค้ชขอส่งแผน รุกๆเท่านั้น อัดหวานเข้าไป เดี๋ยวต้องออกอาการ ไม่ต้องกลัวคนมองว่าเพี้ยน เพราะในนี้ คนเพี้ยนมีหลายคน ยังพอจะดูกลมกลืนไปได้...หึหึ โค้ช Soul ซิโก้ :27: ขนน้ำตาลใส่เข่งบรรเลงถ้อย น้ำผึ้งลอยผสมบ่มหวานหอม เอาให้มดลื่นล้มจนสมยอม ไม่ต้องออมทุ่มหวัง..โค้ชสั่งมา ได้โค้ชดีมีชัยไปเกินครึ่ง คติหนึ่งควรนึกและศึกษา เมื่อโค้ชสั่งหนึ่งสองต้องนำพา นักกีฬาถ้าเถียงอาจเสี่ยงโดน แคะขี้มูกขี้ตายังน่ารัก ดั้งหักหักดูดีชี้หัวโขน น่องตุงตุงพุงใหญ่ยามไหวโอน ดูอ่อนโยนน่ามองปองนงคราญ ส่วนนมปลอมยอมโค้ชโหดจริงแท้ เดี๋ยวโดนแม่"ละออง"(ดิน)ฟ้องประหาร นักกีฬาไม่เกี่ยวอย่าเอี่ยวพาล ถ้าต้องการอัดโค้ช..โปรดจัดไป ตะวัน :21: หัวข้อ: Re: คิดถึงเดือน เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 24 พฤศจิกายน, 2559, 08:12:39 PM จงจังงังจงระทวยด้วยลงนะ
วิงวอนพระขอบนบานจารอักษร จึ่งนารีพี่เจ้าจะเว้าวอน ให้เขียนกลอนอ้อนความตามหทัย ค่าขันครูบูชาห้าหมื่นบาท น้ำมนต์สาดศีรษะกระหม่อมให้ อีกน้ำหมากขากถุยบุ้ยแถมไป เจิมหัวใจอีกนิดลิขิตรอ อย่าเผลอเห่าเเข่งหมาท่าจะเสีย มาดอาเฮียวางไปให้สุดหล่อ เราจะเป็นทัพหลังนั่งติดจอ ดูคนง้อด้วยกัน"ตะวัน-พิณฯ" สิริวตี เห็นยังๆ วตีบอกแล้ว...ยังไงวันนี้ก็มา ^^ ไปนั่งดูหนังคนง้อดีก่า คริๆ ปล. กลอนโดนปาดหน้าอ่า หัวข้อ: Re: คิดถึงเดือน เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 24 พฤศจิกายน, 2559, 08:18:57 PM นะ..หน้าน้องแล้วกันเผื่อมันขลัง เพราะผิดหวังมาแล้วแห้วเสมอ ทั้งเสลดน้ำหมากขากขากเออ คราวนี้เธอคงเผ่นมิเห็นเงา แค่เผลอโดนน้ำมนต์ยังป่นปี้ ถ้าเจิมทีมีหวังคลั่งกว่าเขา อาจเผลอคลานสี่ขาเหมือนบ้าเมา ถ้าเผลอเห่าแข่งหมา..บ้าแน่นอน ตะวัน :27: โผล่มาแล้ว แห้วหนุ่ม กลุ้มไมเนี่ย รีบไปเคลีย มัวเมียง ส่งเสียงหลอน เป็นยุคหิน ทมิฬเก่า มิเว้าวอน ทุบบังอร ลากเข้าถ้ำ มิพร่ำเพลีย โค้ช Soul ซิโก้ ศูนย์หน้าต้อง สวมวิญญาณเพชฌฆาต ต้องตูมหาย ลีลาลากเลื้อยเอาไว้ให้ปีกเค้าเล่น...แหมๆเล่นผิดตำแหน่งซะเรื่อย ถึงตีนบอดอยู่ทุกวันนี้ไง..เฮ้อ :31: หัวข้อ: Re: คิดถึงเดือน เริ่มหัวข้อโดย: พิณจันทร์ ที่ 24 พฤศจิกายน, 2559, 10:00:27 PM (http://www.uppic.org/image-453E_58367FAE.jpg) คิดถึงเดือน ยามค่ำคืนยืนจ้องมองเวหา แต่จันทราหลบไหนไม่มาเห็น หนาวลมต้องทรวงแปลบแทบกระเด็น ยังไม่เย็นเท่าใจที่ไร้นวล อนาถหนาวคราวนี้ไม่มีน้อง เคยประคองเชยชมเมื่อลมหวน อดีตหลังครั้งเก่าเฝ้ารัญจวน ยิ่งทบทวนยิ่งย้ำคำว่า..เธอ เคยแต่งกลอนอ้อนแอบแนบคำหวาน หลอมดวงมานเป็นหนึ่งซึ้งเสมอ เฉกปางบรรพ์ปันใจให้มาเจอ ดลจิตเพ้อถึงเจ้าเฝ้าดักดาน เปรียบกระต่ายหมายจันทร์บนชั้นฟ้า ตราบชีวาสิ้นหวังดังเล่าขาน ขอน้อมรับถ้อยคำย้ำประจาน ไม่คัดค้านสักนิดเพราะผิดเอง คิดถึงเธอทุกคืนยืนมองฟ้า ห่วงจันทราระทมถูกข่มเหง ไผ่ต้องลมหวีดหวิวพลิ้วบรรเลง ดังบทเพลงโศกีทวีคูณ หยาดน้ำค้างพร่างพรมดุจข่มขวัญ คนจาบัลย์ให้หนาวคราวสิ้นสูญ เมื่อผสมน้ำตาความอาดูร ก็เพิ่มพูนฤทธิ์แรงแห่งอาลัย โอ้เดือนเพ็ญเด่นดวงบนห้วงหาว ฤาถึงคราวจากฟ้าเคยอาศัย คงลืมคนบนดินสิ้นเยื่อใย จึงจากไปไกลลับมิกลับมา แต่จะรอคืนเพ็ญเห็นกระจ่าง โสมสว่างอีกครั้งดังโหยหา แม้นมิพบจอมขวัญจันทร์สุดา พี่ขอลานงเยาว์เข้ากองฟอน ตะวัน :35: แม้นมิพบจอมขวัญคืนจันทร์แจ่ม คืนจันทร์แรมใจชายคงถ่ายถอน แค่เพียงเห็นเสี้ยวจันทร์ ตะวันรอน ค่ำคืนจรห้องใจแห่งใดกัน หากแม้นหมายบ่ายหน้ามองหาจิต เพียงพินิจก็เห็นพิณเพ็ญหัน แค่หมุนเวียนห้วงฟ้านิทราจันทร์ เพียงตะวันสาดแสงเป็นแรงเงา ก็จะพบสบน้องลอยล่องเดี่ยว มิลดเลี้ยวลาลับแลอับเฉา ขอเศษเสี้ยวส่องทางแม้บางเบา พอบรรเทาเหน็บหนาวท่ามดาวงาม ด้วยเป็นเพียงจันทร์หม่นกมลแสง ส่องแสดงเพียงตนผู้คนหยาม มิสามารถแวววาววับวาววาม เคียงอารามดาวสูงรุ้งนภา จึ่งแต่เพียงคล้อยเคลื่อนอยู่เรือนย่ำ ยามพลบค่ำลอยอิงท่ามสิงสา มิอาจมองตะวันสวรรคา รอเมฆาเปิดทางสว่างมี ละเลียดล่องไพรแจวเลาะแนวป่า บางเวลาฟ้าสั่งปิดบังหนี บางกลุ่มเมฆปกหนารุมราวี กอดฤดีหนาวสั่น ตะวันเมิน พิณจันทร์ (https://scontent.fbkk3-2.fna.fbcdn.net/v/t1.0-9/15192573_192967557829325_7455795993127269692_n.jpg?_nc_eui2=v1%3AAeFfooaI9DMuTNQc4udfB6JARcfYKGcCNIEAKZkjInVQTw_ogAV_ImMenclsGxNQGE8vK8iwSy7seOX82et1xu5t34_B677M2iYf6yNunH9ZrQeeYpNjgsA23rEJBj04hdk&oh=6a8e11d08893d85754d5f63ebd956ad4&oe=58B850CE) (ขอบคุณภาพจากอินเตอร์เน็ตค่ะ) หัวข้อ: Re: คิดถึงเดือน เริ่มหัวข้อโดย: ตะวันรอน ที่ 25 พฤศจิกายน, 2559, 08:21:33 AM เพียงเศษเสี้ยวนวลจันทร์อันโสภิต ชโลมจิตตะวันฉายละลายเขิน ปลุกหัวใจอ่อนล้ากล้าเผชิญ ก็สุขเกินใดแล้วเพราะแก้วจันทร์ ขออย่าห่วงปวงใดหทัยนุช จงมองสุดเวหาสแล้ววาดฝัน ณ ขอบฟ้าไกลแสนแม้นห่างกัน ดวงตะวันเจิดจ้ายังอารี ไม่เคยหายกลายลับกับเมฆหม่น ด้วยห่วงล้นจันทร์ฟองจะหมองศรี ขอเอาแสงสว่างต่างฤดี แทนปรานีอุ่นเอื้อ..รักเหลือเกิน ตะวัน :14: หัวข้อ: Re: คิดถึงเดือน เริ่มหัวข้อโดย: พิณจันทร์ ที่ 26 พฤศจิกายน, 2559, 08:53:16 PM (https://scontent.fbkk4-2.fna.fbcdn.net/v/t1.0-9/15171263_194164317709649_4382487761826584240_n.jpg?_nc_eui2=v1%3AAeGxbSBZLOBOqSOXbmQzusWjI0tTj7tGHu9YjR9E1TKqEPPAnNnziw3okhOoNzfkeeCFkff9GUUon-OGek47KMDOj1KQ9ojJ4GPOr2MrCbehb7Dhlp7891MGAOQyNl7FYsA&oh=78ac87038bffc353792bb25323a13f97&oe=58B208E0)
..รักเหลือเกิน.. ฟังคำชายร่ายศิลป์บทรินหวาน ฉาบน้ำตาลป่านนี้..ย่อมมีเขิน แม้นเพียงคำสัพยอกเขียนหยอกเอิญ ก็สุขเกินพานพบประสบมา รู้ตัวเพียงเด็กน้อยรินถ้อยหัด ครูคอยขัดเกลามืออย่าถือสา คำอ่อนหวานผ่านศิลป์จินตนา ยังน้อยค่าควรศิลป์กวินเยือน หากแต่คำอ้อนออดพร่ำพรอดจิต วางลิขิตตั้งใจประไพเหมือน- เป็นคู่รักหมายปองอยู่ครองเรือน ครูคอยเตือนหวานน้อยถดถอยจัง หากแต่มีคู่ขวัญในวันนี้ คือครูพี่ "ตะวัน" ทุกวันหวัง มาร่วมฝึกฝนงานขานประดัง ในเรือนรังสุขสม "อารมณ์กลอน" "รักเหลือเกิน" คำนี้เปรมปรีดิ์ยิ่ง เป็นขวัญมิ่งใจกายมิถ่ายถอน อ่านทีไรยังปลื้ม กินลืมนอน คิดคำอ้อนท่องไว้ต่อให้งาน หวั่นแต่เพียงเคียงอยู่มีคู่ซ้อน ตะวันรอนแรมจินต์ลืมถิ่นหวาน สลับเปลี่ยนเวียนหมุนดรุนกานท์ แล้วก็พานเลือนหายหน่ายพิณจันทร์ พิณจันทร์ :28: |