เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

บทกลอนไพเราะ => กลอนให้แง่คิด => ข้อความที่เริ่มโดย: พรานไพร ที่ 23 ธันวาคม, 2559, 06:23:37 PM



หัวข้อ: อวดดี
เริ่มหัวข้อโดย: พรานไพร ที่ 23 ธันวาคม, 2559, 06:23:37 PM
(http://www.uppic.org/image-201C_585D07AB.jpg)
(พระพุทธชินราช..ภาพถ่ายเอง)

อวดดี

๐ เอาดีอวดข่มทรามนิยามว่า
ย่อมดีกว่าอวดดีที่สามหาว
แต่หากไร้ความดีศรีผ่องพราว
จะร้องป่าวอวดอ้างก็ห่างดี

ส่วนสิ่งชั่วตัวบาปควรสาปส่ง
อย่าได้หลงอ้างอวดจะชวดศรี
เหมือนประณามตัวเองเบ่งราคี
อวดทั้งทีดีโชว์มิโง่งม

คนฉลาดอวดดีมีคนชอบ
ดีจะตอบแทนให้ใครสั่งสม
เพราะดีอวดเผื่อแผ่แก่สังคม
เป็นนิยมเมตตาค่าอนันต์

แตกต่างจากคนพาลดวงมานดิบ
มิอาจหยิบดีอวดชวดสวรรค์
อวดแต่สิ่งโสมมทับถมกัน
จะเหหันดีบ้างก็ห่างไกล

อันความดีจริงแท้แม้ซ่อนมิด
มิอาจปิดราศีที่ส่องใส
ตรงข้ามชั่วตัวบาปคราบจัญไร
ถึงโชว์ไปไร้ค่าเพราะสามานย์ ๚๛

..พรานไพร..

 :letter:


หัวข้อ: Re: อวดดี
เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 23 ธันวาคม, 2559, 08:27:30 PM
....วันนี้ไปกินรังแตนที่ไหนมา???...

ใครอวดอ้างดีชั่วที่กลั้วเกลือก
อย่าได้เลือกกระทบสบประสาน
ท่องพุทโธแทรกใส่ในทุกกาล
ทิ้งวันวารผ่านแล้วก็แล้วไป

ความดีของคนเขาเอามาเก็บ
หรือคำเหน็บความชั่วก็มั่วได้
อยู่ที่คิดแตกต่างรู้ห่างไกล
คนจะอวดอันใดไม่ต้องแคร์

กำหนดมั่นสติรู้ที่รู้สึก
อย่าพันลึกอารมณ์ห่มกระแส
แม้จิตเราโอนอ่อนอย่าอ่อนแอ
ระลึกแท้เลิศล้ำใช่คำคน

สิริวตี





หัวข้อ: Re: อวดดี
เริ่มหัวข้อโดย: พรานไพร ที่ 24 ธันวาคม, 2559, 11:18:09 PM

๐ สติตามความคิดปิดกระแส
กำหนดแดรู้ละอกุศล
เห็นเกิดดับตั้งอยู่คู่สากล
เป็นวังวนวัฏฏะ..ธรรมดา

ทั้งดีชั่วสุขสมหรือขมขื่น
หากไม่ยื่นจิตรับสดับหา
ก็เป็นเพียงเศษฟองของมายา
ไม่มีค่าอันใดให้จีรัง

ความยึดมั่นถือมั่นอันแน่นหนา
ก่ออุปาทานใหญ่ไว้คุมขัง
ครอบงำจิตติดหล่มจมภวังค์
เมื่อใจพังค่ายกลจึงพ้นเอย ๚๛

..พรานไพร..


หัวข้อ: Re: อวดดี
เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 25 ธันวาคม, 2559, 01:24:49 AM
ทุกวันนี้รายล้อมพร้อมกิเลส
สร้างบ่อเหตุความทุกข์รุกเร้าเอ่ย
กระทบดังโครมครามยากปรามเปรย
ต้องรู้วางให้คุ้นเคยจึงฉ่ำเย็น

ลื่นไหลไปตามกาลเหมือนน้ำหลาก
คงลำบากจิตต้องข้องลำเข็ญ
จะด้วยดีเลวชั่วที่ตัวเป็น
ก็ลำเค็ญนักแล้วแค่เพียงเรา

ผสมคำคนคิดติดตามใส่
ทำทรวงในโสมมจมบ่มจากเขา
มาสู่ตัวเองไว้ไร้ขัดเกลา
จงอย่าเอามาถือยื้อทุกข์ทน

สิริวตี