หัวข้อ: .*..ชะตากรรม..*. เริ่มหัวข้อโดย: พันคม ที่ 28 ธันวาคม, 2559, 09:21:21 PM (https://scontent.fbkk1-1.fna.fbcdn.net/v/t1.0-9/12832323_1984979465059865_2501136609202487748_n.jpg?oh=0e4f300041a3d00794ed36f4c95be78a&oe=58F21F4A)
.*..ชะตากรรม..*. . คำว่าคนคือคละให้คลุกเคล้า ทั้งท่านเรารวมกับสรรพสิ่ง ปรุงด้วยจิตคิดสละคละแย่งชิง แบ่งเป็นหญิงและชายในหมู่ชน . วาสนาคือกระทำอย่างซ้ำซาก เป็นวิบากบุญบาปคอยสาบผล กรรมอดีตขีดเดินบันดาลดล ยิ่งหมุนวนยิ่งวุ่นวายกลายเป็นวง . ลองดูจิตเราเจ้าสิ่งเคล้าคลุก ว่าเศร้าสุขซอนซอกเพราะใดส่ง วาสนาคือไฉนไยขึ้นลง มันคือพันธ์เผ่าพงเราได้ฤา . ถ้าไม่เชื่อภพชาติไยพาดพร่ำ ไปยกคำวาสนามายึดถือ ใจรับรู้อย่างไรเมื่อปลายมือ กรรมยังคือเช่นนั้นกาลนาน . ชาติหน้าคือชาตินี้ของชาติก่อน กรรมจะซอนในทรวงทุกช่วงผ่าน ทั้งแยกผิดแยกถูกปลูกสันดาน อีกหมื่นล้านแสนภพมิลบเลือน . เหมือนตกลงหลุมคูถคลุกจนโซก กลิ่นโสโครกคลุกเขรอะจนเปรอะเปื้อน คือถูกผิดติดเอาเป็นเงาเยือน คล้ายเป็นเพื่อนพาเดินประดุจตา . คอยควบคุมครอบครองในห้องจิต เป็นลิขิตขีดล่ามให้ตามหา เช่นสายชลเชี่ยวไหลในมรรคา คือเขตขอบกรรมมานำพาเดิน . สิ่งใดหนอที่นอนเนื่องในนั้น ไปสวรรค์ไปนรกระหกระเหิน ยิ่งนับนานพาลพอกเป็นพะเนิน เดี๋ยวเจริญเดี๋ยวเสื่อมในเงื้อมมือ . .*..พันคม..*. . ภาพจาก..อินเตอร์เนท pVIqv4G8kDg |