เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

บทกลอนไพเราะ => กลอนคลายเครียด => ข้อความที่เริ่มโดย: รพีกาญจน์ ที่ 03 มกราคม, 2560, 09:04:40 PM



หัวข้อ: ฝึกตั้งนาน เพิ่งสำเร็จ
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 03 มกราคม, 2560, 09:04:40 PM

เสียงค่อยดังฟังหูรู้แหลมทุ้ม
แผ่วนวลนุ่มหวานถวิลยินถนัด
โก่งคอกรี๊ดปรี๊ดปิ๊งยิ่งยินชัด
บัดเดี๋ยวบัดขัดข้องต้องตะโกน

มองแค่คืบสืบศอกออกวาเส้น
ลอดแว่นเลนส์เห็นใกล้ไกลนี่โน่น
เท่าขี้เล็บเห็บหูดตาปูดโปน
เตะกระโถนปลิวหวืดเพราะมืดมัว

คราบไคลเหงื่อเสื้อคลุมผ้านุ่มหอม
ดังดมดอมแกงไก่ทอดไส้อั่ว
ตดโชยสาบอาบสบู่เช็ดถูตัว
แม้ขี้วัวเละเลนไม่เหม็นเลย

ปากเปิดรับจับจับเคี้ยวกับข้าว
ลิ้นแลบยาวหดสั้นฟันหลุดเผย
รสเปรี้ยวเค็มคาวขมมันนมเนย
จืดจางเฉยกลืนคำดื่มน้ำตาม

นอนนอกมุ้งยุงริ้นบินเกาะไต่
หนามเกี่ยวไม้ทิ่มแทงเลือดแดงห้าม
ลื่นคะมำตำเสาเข้าเฝือกดาม
ยังยิ้มงามไม่ปวดอวดดูกเอ็น

ฮ่าฮ่าฮ่าครบครันข้าบรรลุ
เข้าเขตขุไร้ยินลิ้นดมเห็น
ไร้รู้สึกสัมผัสร้อนจัดเย็น
สำเร็จเป็นยอดชายนายชรา

 :12:

รพีกาญจน์