เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

คุยเรื่องร้อยแปดชาวอารมณ์กลอน => คุยได้ทุกเรื่อง => ข้อความที่เริ่มโดย: รพีกาญจน์ ที่ 17 มกราคม, 2560, 09:23:47 PM



หัวข้อ: มันบ่แน่ดอกนาย
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 17 มกราคม, 2560, 09:23:47 PM

ขึ้นถนนวนซ้ายป่ายขวาแล่น
มองผ่านแว่นคันหน้าช้าคันหลัง
บราวน์แบล็คบลูไซด์แปลกใจจัง
ข้างตัวถัง"คันนี้รถสีแดง"

ไปงานบุญบำเพ็ญกุศลศพ
พระสวดจบคลี่กางเพื่อนวางแผง
ยืนล้อมรอบครอบเขย่าเอ้าเชิญแทง
ป้ายกำแพง"ห้ามเล่นการพนัน"

ออกกำหนดกฎหมายจำหน่ายซื้อ
ให้ร่วมมือสำรวจเข้มกวดขัน
ห้ามเบียร์เหล้าเช้าเที่ยงเพียงช่วงวัน
เห็นเสพย์สันต์เต็มโต๊ะโจ๊ะเฮฮา

เพิ่มสลากกินแบ่งตามแรงซื้อ
แก้แย่งยื้อขจัดเองคาดเจ๋งกว่า
ต้องแปดสิบต่อใบตรงราคา
เกลื่อนพาราใบร้อยเย็บรวมชุด

ภาพในจอทรหดรถบรรทุก
ยอดสมบุกสมบันดั้นถึงจุด
ขนครัวปลูกลูกจ้างต่างมังคุด
เรียกให้หยุดปรับขังนั่งตบยุง

มีอะไรในโลกนี้ที่ว่าแน่
บอกของแท้น้ำปลาติดตรากุ้ง
พี่อายุยังน้อยหนอยเรียกลุง
แปะลงพุงเฉียดร้อยหนอยเรียกเฮีย

 :18:

รพีกาญจน์


หัวข้อ: Re: มันบ่แน่ดอกนาย
เริ่มหัวข้อโดย: จั่นเจา ที่ 18 มกราคม, 2560, 09:25:40 AM
(http://upic.me/i/03/yh4mi.jpg) (http://upic.me/show/33258919)


ท่านรพีกาญจนาอย่าหงุดหงิด
หลากความคิดทบทวนชวนหัวเสีย
เรื่องจริงแท้แน่นำคือ...คำเมีย
สั่งไม่เคลียร์..ยังกร่าง..ถากถางเรา

แต่รพี..ศรีชายกลายพันธุ์กล้า
หากดุด่า...ถมึง...ต่อยถึงเสา
คนน่ารักนักสู้...รู้ผ่อนเบา
(แต่) เวลาเล่า...แหงะซ้าย...ขวาส่ายมอง


ท่านคงเกรงใจภรรยา กลัวภรรยาได้ยิน  


ไม่ได้แซวท่านรพีสักที  มากน้อยหนักเบา อย่าถือโกรธกันนะครับ

 :12:


หัวข้อ: Re: มันบ่แน่ดอกนาย
เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 19 มกราคม, 2560, 12:46:16 PM
ชีวิตนี้มีอะไรใช่ของแน่
เปลี่ยนผันแปรจนเราเฝ้าสยอง
คำรักจากพี่นั้นฉันยังตรอง
คงจะต้องมลายหายสักวัน

สิริวตี


หัวข้อ: Re: มันบ่แน่ดอกนาย
เริ่มหัวข้อโดย: จั่นเจา ที่ 19 มกราคม, 2560, 09:38:41 PM
(http://upic.me/i/t4/20151012_mental_health_1.jpg) (http://upic.me/show/60161942)


รักหลุดบ่วงล่วงลับคล้ายอับสูญ
ไยพอกพูนผันผวนกวนใจฉัน
หายห่างหากมากน้อยพลอยเพิ่มพลัน
หดลดนั้นกลับกลอกลวงหลอกจินต์

อารมณ์รักอารมณ์หวลรัญจวนจิต
หลากความคิดใคร่ครวญชวนถวิล
เหตุผลสั่งพรั่งพรูสู่ชีวิน
เกรงเธอหมิ่นขัดเขินเกินบรรเทา

ภาพนวลพักตร์สลักลอยคอยตรงหน้า
ติดตรึงตาแต่ใจสั่งไร้เขา
อกสั่นเครือเชื้อกลุ้มลุ่มหลงเงา
หักโศกเศร้า...สลด...แต่งบทกลอน

 :23: