|
หัวข้อ: ๐ คืนจันทร์ ๐ เริ่มหัวข้อโดย: พิณจันทร์ ที่ 22 มกราคม, 2560, 09:05:18 AM (https://scontent.fbkk8-1.fna.fbcdn.net/v/t1.0-9/16265556_1358062824264207_7214507010022625536_n.jpg?oh=02b8a7a2159cbab20750a82dc417b81e&oe=59030A62)
๐ คืนจันทร์ ๐ คืนที่ดาวพร่างพรูอยู่เต็มฟ้า หมู่ดารากราวกรูพร่างพรูศิลป์ ระยิบระยับประดับประดาสุขาริน เหล่ากวินเคียงร่ายรำบายตาม คืนที่ดาวพราวใสอยู่ไกลลิบ ร้อยคำจิบเจือใจเพียงใคร่ถาม ทำไมหนอทอฝันเคยปั้นงาม สะพานข้ามเรือนนั้นปิดกั้นตน แหงนหน้าเงยมองฟ้าน้ำตาอาบ ไร้เงาทาบสิ้นแสงทุกแห่งหน หันทางไหนไร้ขานปิดกานท์กล น้ำตาฝนหลั่งนองครรลองจม คืนที่ดาวพราวเกลื่อนแต่เดือนดับ ความย่อยยับอาบใจร่ำไห้ขม เนรมิตถ้อยศิลป์หมดสิ้นคม ใจระทมล้มทับด้วยอับอาย คืนที่เดือนเลือนหายสลายแจ่ม แสงหนึ่งแต้มใจนางอย่าจางหาย ดวงตะวันล้นหลากแสงมากมาย ดึงใจกายหันกลับอย่าลับลา คืนนี้เดือนหันแสงแต้มแต่งฝัน กาพย์โคลงฉันท์ผนึกขอปรึกษา หากแม้นครูสงสารเดินผ่านมา โปรดเมตตาชี้นำคนช้ำใจ พิณจันทร์ ๒๒ มกราคม ๒๕๖๐ หัวข้อ: Re: ๐ คืนจันทร์ ๐ เริ่มหัวข้อโดย: จั่นเจา ที่ 22 มกราคม, 2560, 02:55:58 PM (http://upic.me/i/ph/fullmoon.gif) (http://upic.me/show/1366759)
กระดาษหล่นลมปลิวลอยลิ่วรับ เอื้อมมือจับอ่านถ้อยเรียงร้อยใส่ เป็นข้อความอัปปางจากข้างใน สำนวนใช้วจีเศร้า…หงอยเหงาจัง รักปลดปลงตรงจ้องมองฟากฟ้า ท้องนภาเปลี่ยนไปเกินใจสั่ง ดาวแสนสวยส่งแสงแพ้แรงชัง ปัญหารั้ง..ประสบ…กระทบทรวง ตัวเราไซร้ใช่ครูที่รู้แจ้ง เกินแถลง..ชี้นำตามคำพ่วง เอื้อนเอ่ยฝากอยากบอก…ไม่หลอกลวง เขียน..เป็นห่วง…รับรู้ …อย่าวู่วาม :12: ขอขอบพระคุณภาพจากอินเทอร์เน็ตครับ หัวข้อ: Re: ๐ คืนจันทร์ ๐ เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 22 มกราคม, 2560, 05:15:29 PM มองเห็นดาวเต็มฟ้าดารดาษ ทั่วเวหาสรายเรียงเคียงแขขาม ผ่องพิสุทธิ์นุชขวัญคืนจันทร์งาม ใคร่ขอถามดาวไหนรอนไมตรี เพียงจันทร์เจ้าฉายองค์อนงค์เอก รุจิเรขเจิดจ้ามารศรี ดาวล้อมเดือนเยื้อนย่างอย่างวลี เฉกกวีเพ้อฝันพรรณนา โปรยเปรยปลงนงลักษณ์สลักถ้อย อ้อนคำน้อย สะกิดกนิษฐา แค่เพียงหยั่งด่ำดึกลึกธารา หรือเหว่ว้าเหงาทรวงไร้ควงดาว หาใช่ครูผู้สอนกลอนกาพย์แก้ว แค่เจื้อยแจ้วเฟื่องศิลป์กวินหาว ปัจเจกจินตนาการวิมานพราว เล่าเรื่องราวเนื่องในฤทัยดล ไหววาทอรรถอักษรเป็นกลอนเสียง คล้ายสำเนียงนิวรณ์กลอนสับสน ยามต่อกลอนกาจกวีพจีพล หวาดกมลประหม่าพร่ารำพัน อีกมิใช่ดวงดาวสกาวแสง จึ่งไร้แรงเร้ารุกขุกแข่งขัน เพียงคนกลอนอ่อนด้อยร้อยจำนรรจ์ ค่ำคืนวันไร้ดาวปวดร้าวเดือน Soul Searcher Inspired to write 22/1/2017 หัวข้อ: Re: ๐ คืนจันทร์ ๐ เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 25 มกราคม, 2560, 01:12:33 PM :30:
ดาวดาษดื่นคืนนี้ที่เวหน คลอเคลียบนฟากฟ้าพาคล้อยเคลื่อน จากวันวานเวียนหมุนวุ่นวายเตือน นภาเจื่อนเลื่อนลอยหงอยอุรา แม้จันทร์ฉายรายเรียงเพียงระยิบ แสงวิบวิบแวววาวหนาวหนักหนา เย็นสายลมพรมพริ้วลิ่วลอยมา ขนาบข้างซ้ายขวาพาหนาวกาย โปรยเปรยปลอบตอบถ้อยคอยห่วงหวง ข้างในกลวงช้ำหนักรักห่างหาย เมฆหมองหม่นหล่นทับวับแวมวาย น้ำตาพรายพร่างหนอวันรอคอย ถึงมิใช่เป็นครูผู้เก่งกาจ ความฉลาดเฉลียวอยากเกี่ยวก้อย วาสนาต่ำศักดิ์มักเลื่อนลอย ตาระห้อยมองสูงหวังยูงทอง วิริน ๒๕/๑/๖๐ :30: หัวข้อ: Re: ๐ คืนจันทร์ ๐ เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 25 มกราคม, 2560, 06:37:32 PM อันคืนช่วงดวงเด่นเห็นท้องฟ้า
พื้นนภาสีดำเหมือนช้ำหมอง แต่พอเก็บดาวเดือนโกยเกลื่อนกอง ท้องฟ้ากลับร่ำร้องคล้ายโศกา วิเวกเหงาเศร้าที่ตรงนี้เอ๋ย จึงวาดความรักเกยให้ตรงหน้า ไยพี่ไม่ส่งมอบตอบกลับมา หรือลืมแก้วกานดาที่รักเอย สิริวตี |