เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

บทกลอนไพเราะ => กลอนเศร้า => ข้อความที่เริ่มโดย: พิม วรรณพร ที่ 25 มกราคม, 2560, 09:35:39 PM



หัวข้อ: เสียงใจคนพ่าย
เริ่มหัวข้อโดย: พิม วรรณพร ที่ 25 มกราคม, 2560, 09:35:39 PM
(https://scontent.fbkk3-2.fna.fbcdn.net/v/t1.0-9/16195943_102069146976114_1117117099276339076_n.jpg?_nc_eui2=v1%3AAeHX_9noFw7RX1ZXaEPfQ3FnAYn0aFH-agfJFNW3MUvMS6nRU1G6CVIC1DTSPtDmEIycBQHmLJV1gbBBFJEOeHD_M_L59CkYFyyBDn1dqQvdzA&oh=6cb9af269c63ce5cb0e73cdb55e7ba99&oe=5902103F)

....เสียงใจคนพ่าย....

เสียงหัวใจของคนเคยค้นฝัน
ยินว่ามันเบื่อหน่ายย่ำกรายศิลป์
วาดนิมิตรไม่หวานประสานจินต์
ถ้อยคำรินด้านชามิกล้าเดิน

เสียงหัวใจของฉันถึงวันนี้
คล้ายยังมีปลิดปลิวมองผิวเผิน
เหมือนไม่มีความหวังหรือบังเอิญ
มาเชื้อเชิญเนรมิตลิขิตกานท์

จึ่งแต่เพียงหลบซ่อนชะง่อนหิน
อยู่ในถิ่นดินดอนมิอ่อนหวาน
แค่เพียงจิบธารใสให้ดวงมาลย์
ชื่นฉ่ำขานพอให้อุ่นไอมี

ชะเง้อมองฝั่งฝันคืนวันก่อน
เสียงออดอ้อนแว่วมาต้องลาหนี
มิอยากเห็นแต่เห็นเป็นพาที
เสียงเสียดสีเย้ยหยันต้องหันลา

จำต้องหันออกทางคล้ายห่างเหิน
จำใจเดินด้วยขาดวาสนา
ที่จะอยู่สรวญเสร่วมเฮฮา
เพียงเวลาพานพบให้ลบเลือน

เสียงหัวใจของคนร่วงหล่นฝัน
ทุกคืนวันหันหนีพาทีเพื่อน
แม้ยังมีบางรอยนั้นคอยเตือน
ใจก็เหมือนสลายมิกลายเดิม

......วรรณพร.....