เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

บทกลอนไพเราะ => กลอนเศร้า => ข้อความที่เริ่มโดย: พิม วรรณพร ที่ 26 มกราคม, 2560, 09:03:48 PM



หัวข้อ: แค่คนผ่านทาง
เริ่มหัวข้อโดย: พิม วรรณพร ที่ 26 มกราคม, 2560, 09:03:48 PM
(https://scontent.fbkk8-1.fna.fbcdn.net/v/t31.0-0/p180x540/16179618_102990823550613_4956402344195262613_o.jpg?oh=0b12e6e058b35939f1678f96db498b57&oe=5918F8EB)

.....แค่คนผ่านทาง....

เสียงหัวใจคนพ่ายยินหน่ายแหนง
สิ่งเคลือบแคลงกระทบอยากลบหนี
คนก็ต่างหวังสุขแม้ทุกข์มี
สิ่งดีดีหาทางลบล้างลง

หากแต่นี่เมื่อสบหันพบใหม่
เพราะเหตุใดรื้อฟื้นขื่นประสงค์
ความพ่ายแพ้รู้เห็นว่าเป็นนงค์
แต่ยังคงตอกย้ำเจ็บซ้ำเติม

หากเมื่อย้อนนึกเห็นเป็นอดีต
คล้ายดั่งมีดคมบาดพิฆาตเสริม
คอยกระตุ้นบาดหมางกว่าทางเดิม
และยิ่งเพิ่มให้จิตนั้นริดรอน

เมื่อมิอาจยอมรับนานับนั่น
ก็จงหันห่างหายทรวงถ่ายถอน
หากเมื่อมองเข้ามาอย่าอาวรณ์
ที่เก่าก่อนเคยชิดสนิททรวง

มิใช้ว่าปากไปแต่ใจอยู่
หันมองดูสิ่งเป็นแสร้งเป็นห่วง
เมื่อจะไปก็ไปอย่าได้ทวง
สิ่งทั้งปวงเก่าก่อนเคยอ้อนใจ

เสียงคนพ่ายหน่ายแล้วก็แคล้วเถิด
สิ่งที่เกิดคราวนั้น้หมือนกันไหม
เมื่อแรกเริ่มเติมรักปักทรวงใน
ทางผ่านไปเมื่อพบแล้วลบลา

......วรรณพร......