เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

บทกลอนไพเราะ => กลอนให้แง่คิด => ข้อความที่เริ่มโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 03 มีนาคม, 2560, 12:43:34 AM



หัวข้อ: ทุ่งกว้าง...ทางข้าม...ความคิด
เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 03 มีนาคม, 2560, 12:43:34 AM

ทุ่งกว้าง...ทางข้าม...ความคิด

จากทุ่งกว้างหว่างวุ้งคุ้งโค้งข้าม
ตระการงามแสงสีสุรีย์ส่อง
ดุจความฝันฟุ้งเฟื่องรุ่งเรืองรอง
หมายเหม่อมองแม้ไกลใจยังคิด

ออกสาวเท้าก้าวไปผ่านไพรพฤกษ์
ครั้นยามดึกผิงไออุ่นไฟติด
จ้องดูดาวดาษดาเบิ่งตาพิศ
รำพึงจิตเพ้อพร่ำค่ำคืนครวญ

โอ้ชีวีนี้ไหนใครกำหนด
ผ่านรันทดระทมข่มกำสรวล
ส่งความสุขเพียงเข้ามาเย้ายวน
แล้วรีบด่วนหายวับไปกับตา

อีกความฝันเลือนลางห่างสถาน
เนิ่นยาวนานคล้อยเคลื่อนเดือนปีหา
ยังมิถึงซึ่งฝันที่ฉันทา
ยิ่งเวลาเหลือน้อยคอยเตือนเร้า

Soul Searcher
Inspired to write 16/2/2017



หัวข้อ: Re: ทุ่งกว้าง...ทางข้าม...ความคิด
เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 03 มีนาคม, 2560, 12:48:52 AM

หากเวลาขับเคลื่อนเดือนกรายลับ
เร่งขยันขยับความอับเฉา
ปัจจุบันผันผายผ่านกายเรา
ดุจวูบเงาพัดหายเผลอกลายปี

Soul Searcher
Inspired to write 3/3/2017



หัวข้อ: Re: ทุ่งกว้าง...ทางข้าม...ความคิด
เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 03 มีนาคม, 2560, 12:49:45 AM


เคยหนุ่มเหน้าเข้าวัยเริ่มใกล้ฝั่ง
มิอาจยั้งคุกคามตามวิถี
ตั้งคำถามสารพัดปรัศนี
ถึงวิธีป้องปรามความชรา

จากทุ่งกว้างหว่างใจแผ่ไพศาล
เปรียบแม้นการแก่, ตาย มิกรายหา
กลับสู่โลกความจริงสิ่งตำตา
เตือนเวลาเหลือน้อยคอยสำแดง

อันว่ารูปกายนี้ที่ปลาบปลื้ม
คล้ายหยิบยืมแอบอิงสิ่งแสวง
จักต้องคืนเขาไปไร้เคลือบแคลง
คราสิ้นแสงประภัสร์อัสดง

หากแม้นใจมิเศร้าเหงารันทด
ถึงใกล้หมดแรงกายคลายลุ่มหลง
แสงแห่งใจมิชืดจืดจางลง
เพียงปล่อยปลงธรรมชาติพิลาศงาม

ใจเป็นสุขเมื่อวางสรรพางค์สิ่ง
ไป่ประวิงหวั่นไหวในวาบหวาม
เพียงกมลท่องไปไร้รูปนาม
ดุจนิยามชีวิตนิจนิรันดร์

Soul Searcher
Inspired to write 1/3/2017