หัวข้อ: ๛ ลูบไล้..รอยอดีต ๛
เริ่มหัวข้อโดย: ลิตเติลเกิร์ล ที่ 17 มีนาคม, 2560, 09:30:29 PM
(http://upic.me/i/sp/13528288_1198447496866337_860610060477079397_o.jpg) (http://upic.me/show/60134748)
.......
ลูบไล้ รอยอดีต ปราณีตนึก
ย้อนวันบันทึก ระลึกถึง
วัยเล็กเด็กน้อยทยอยดึง
เรื่องราวคราวหนึ่งคลี่ขึงความ
นั่งเล่นขายของ อยู่ข้างบ้าน
บนลานดินน้อยแม่คอยห้าม
เล่นขายขนมครกแคะใส่ชาม
เอิ้นถามเสียงดัง "นั่งคนเดียว"
เดินเก็บก้มเงย กับก้อนหิน
ชงดินกับน้ำชำนาญเชี่ยว
จินตนาพวยพุ่งดั่งรุ้งเรียว
พาใจท่องเที่ยวไปตามใจ
ความคิดรูปนาม ตามประสา
นิยามชีวา อันสดใส
ทุกสิ่งรอบข้างอย่างเป็นไป
จนวัยผ่านพ้น จนเติบโต
คือความทรงจำ อันงามง่าย
คล้ายคล้ายเล็กน้อยแต่อักโข
บางช่วงเลือนลางจางซูบโซ
บางครั้งโหมโห่ แจ่มชัดเจน
ปัจจุบันก้าวย่าง ห่างอดีต
กับเส้นทางขีดที่โผนเผ่น
อยู่ในครรลองของกฏเกณฑ์
โลดเล่น อยู่กับความเป็นจริง
ขนมครกยามเด็ก ยังคุณค่า
ผ่านวันเวลาหลายหลายสิ่ง
รอยยิ้มจากใจไม่เลยทิ้ง
บริสุทธิ์สุขยิ่ง ยังจดจำ
ลิตเติลเกิร์ล
...........
ขอบคุณภาพจาก Internet |
หัวข้อ: Re: ๛ ลูบไล้..รอยอดีต ๛
เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 18 มีนาคม, 2560, 10:24:52 AM
เก็บหญ้าเป็นผักลักใบไม้
จัดจานข้าวไปให้คนขำ
นั่งเล่นลืมทุกข์สนุกนำ
เพื่อนกำก้อนดินเป็นเงินตรา
เราแลกแจกจ่ายขายฝันเฟื่อง
เปลี่ยนเรื่องสมมุติจุดคุณค่า
อาจมองวุ่นวายไร้ปัญญา
แต่คือวิชาของชีวิต
สร้างสรรค์เยาว์วัยใสพิสุทธิ์
ประดุจเพชรดีที่วิจิตร
คืนวันล่วงผ่านม่านความคิด
มองทุกสารทิศแปลกเปลี่ยนไป
ต้องยื้อต้องแย่งต้องแข่งขัน
ประกวดประชันต้องยิ่งใหญ่
ทรงจำก่อนเก่าเป็นเงาใจ
ที่เคยฝันไว้ไม่เป็นจริง
เรียนรู้สุขทุกข์ที่รุมเร้า
เกิดดับจับเจ้าสรรพสิ่ง
วังวนวัฏนั้นหวั่นประวิง
อุ่นอิงอันใดมิได้เลย
สิริวตี
:14:
สวัสดียามสายค่ะ ...หายไปนานเลยพี่ลิตเติ้ลเกิร์ล
หัวข้อ: Re: ๛ ลูบไล้..รอยอดีต ๛
เริ่มหัวข้อโดย: ลิตเติลเกิร์ล ที่ 31 กรกฎาคม, 2560, 10:55:51 AM
ยังเล็กเด็กน้อย ค่อยเรียนรู้
เป็นอยู่อย่างไรได้เล่าเอ่ย
ผ่านพบอบอุ่นอันคุ้นเคย
ระเหยหายไปในเวลา
นั่งยิ้มอิ่มสุขทุกยามคิด
วัยนั้นน้อยนิดสู้คิดหา
ย้อนวัยกลับได้ใคร่ย้อนมา
คุณค่าควรไว้ในทรงจำ
.
.
ลิตเติลเกิร์ล
..........
สวัสดีค่ะคุณ สิริวตี ขอบคุณบทกลอนเพราะ ๆ นะคะ
วันนี้แวะมาทักทายค่ะ (http://upic.me/i/9b/loveletter.gif) (http://upic.me/show/18337506)
|
หัวข้อ: Re: ๛ ลูบไล้..รอยอดีต ๛
เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 31 กรกฎาคม, 2560, 01:50:23 PM
บางครั้งเรื่องราวเกินร้าวลึก
บางครั้งรู้สึกต้องกลืนกล้ำ
บางครั้งหนาวเนื้อเจือรอยช้ำ
บางครั้งวนซ้ำเวียนความคิด
โลกมีอะไรให้เราบ้าง
โลกสร้างหลายอย่างให้ยึดติด
โลกดีอย่างไรในชีวิต
หรือเรานั้นผิดที่เกิดมา
ชีวิตเปลี่ยนไปใช่ของแน่
มีเกิด เจ็บ แก่ ในสังขาร์
เล่นเกมกลไปใช้ชะตา
ที่ท้าทายทุกข์เคล้าสุขปน
เริ่มรู้จักว่างอย่างเหนื่อยหน่าย
ของความเกิด ตาย ในทุกหน
รู้ รับ ดับ วาง ทางของตน
ด้วยอยากหลุดพ้นเกมกลกรรม ฯ๛
สิริวตี
มาบ่อยๆนะคะ
หัวข้อ: Re: ๛ ลูบไล้..รอยอดีต ๛
เริ่มหัวข้อโดย: ตะวันรอน ที่ 01 สิงหาคม, 2560, 07:32:19 PM
ลูบอดีต
รอยอดีตกรีดลึกนึกหวั่น
ลูบพลันกลัวเจ็บเหน็บถลำ
ลบหนาม ก่อนหนา วอนตาดำ
กลัวช้ำคนลูบ..วูบเป็นลม
เพียงเหลืออดีตขีดนิดหน่อย
เป็นรอยจารึกผนึกสม
ลูบไล้เบาเบาตรงเศร้าปม
ขื่นขมคงหาย..สบายแฮ
:12:
ตะวัน
หัวข้อ: Re: ๛ ลูบไล้..รอยอดีต ๛
เริ่มหัวข้อโดย: ลิตเติลเกิร์ล ที่ 04 สิงหาคม, 2560, 07:37:55 PM
ความหลัง ละคน เคยพ้นผ่าน
ทุกข์สุขคืบคลานเคลื่อนกระแส
หลายเรื่องหลากล้วนเล่นปรวนแปร
เหลื่อมแง่มุมหนึ่ง ซึ่งผ่านมา
คือความทรงจำ ให้จำจด
ทุกบาททุกบทอันมีค่า
ใจเอยบอกคำจำนรรจา
คือหนึ่งย่อหน้า ในชีวิต
ผ่านผันอันใดในกาลก่อน
โปรยป้อนบทเรียนเขียนลิขิต
เพื่อปรับเป็นไปในความคิด
ปรุงจิต ปัจจุบันของวันนี้
อดีต คือครูผู้ตรงซื่อ
ไม่เบี่ยงบิดหรือเสกใส่สี
ทุกสิ่งทุกอย่างทุกนาที
เฉกชี้ปลุกใจในยามท้อ
ความทุกข์สอนให้ได้รับรู้
ได้หยัดยืนอยู่ทุกโจทย์ข้อ
ความสุขเคยมีที่พะนอ
คิดให้ยิ่งก่อ เกิดกำลัง
นั้นแหละความหมายในอดีต
สูบฉีดเรื่องราวแห่งความหลัง
เกิดมาใช่ผิด ใช่พลาดพลั้ง
เพียงอยู่ยืนยัง อย่างตั้งตน
กรรมคือตัวเราเข้ากำหนด
ทุกบาททุกบททุกกำหนดผล
โลกให้ไต่เต้นความเป็นคน
เราคือผู้ด้นผู้สร้างทำ
รอยอดีตกรีดลึกผนึกแนบ
ปวดแปลบบางคราว่ากลืนกล้ำ
ทุกอย่างทุกหนที่วนจำ
บอกย้ำความหมายให้หัวใจ
บอกย้ำวิญญาณการคงอยู่
รับรู้เรื่องราวทั้งเก่าใหม่
ทุกช่วงชีวีที่เป็นไป
อย่าให้เปลืองว่างอย่างเปล่าดาย
.
.
ลิตเติลเกิร์ล
..........
|
|