เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

คุยเรื่องร้อยแปดชาวอารมณ์กลอน => คุยได้ทุกเรื่อง => ข้อความที่เริ่มโดย: รพีกาญจน์ ที่ 29 เมษายน, 2560, 09:42:29 PM



หัวข้อ: เสือน้อยผู้โอหัง
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 29 เมษายน, 2560, 09:42:29 PM

ธรรมชาติวาดลายชายชาติเสือ
ปรากฏเหนือหน้าคิ้วแผ่ผิวหนัง
เปล่งประกายฉายเลื่อมเพื่อมพลัง
จากขุมขลังแผ่นผลึกลึกซ่อนทรวง

ใช่ฉาบเปลือกเกลือกคนพ่นทาทับ
พู่กันจับปาดป้ายระบายท่วง
ท่าทีแแกร่งแปลงกร้าวโน้มน้าวลวง
ปิดกล่องกลวงอ่อนยวบบวบบุบใน

กระตุกเต้นเส้นฟูชูก้อนกล้าม
เลื่อนแล่นลามหลุกหลิกเลยหลังไหล่
เกาะกระโจนโผนเผินข้ามเนินไพร
กู่ก้องไกลพันหมื่นคลื่นคำรน

ตะกุยหินดินเหนียวลับเขี้ยวเล็บ
ร้อนหนาวเหน็บจังก้ากลางห่าฝน
อมิตรหมายรายล้อมห้อมล่างบน
ไม่เสือกสนพวกเบ่งขลาดเกรงกลัว

รอยแถกแถแผลเป็นเซ่นอาวุธ
เลือดไหลปุดต้องคมชโลมทั่ว
คราบด่างแดงแห้งกรังเกรอะทั้งตัว
สันดานชั่วแหวกน้ำสกัมกรู

ธรรมชาติวาดวงบ่งคนกล้า
จะเข่นฆ่าว่าง่ายเช่นควายหมู
ยกเงื้อง้างค้างไว้ไงลองดู
เก่งแค่ขู่ซัดเลยเฉยทำไม?

รพีกาญจน์