หัวข้อ: "เรื้อน" เริ่มหัวข้อโดย: ออมอำพัน ที่ 12 พฤษภาคม, 2560, 12:59:16 AM (http://upic.me/i/45/970-2507te1zdh90y8.jpg) (http://upic.me/show/60803904) โอ้เรื้อนรักหนักอุราพาละเหี่ย เกาเขี่ยเขี่ยคุ้ยแผลที่หนองเน่า เจอแต่คนรักแสร้งแกล้งเบาเบา เราช่างเขลาสั่นไหวใจเต้นแรง อย่าแหงนมองดวงดาวพราวบนฟ้า แค่ตื่นมามีข้าวกินพอสิ้นแสง ตะวันรอนอ่อนล้าล้มหมดแรง ใกล้หลับแฝงสะดุ้งตื่นคันอีกครา โถตัวเรื้อนใจก็ร้าวห่างความรัก ทุกข์ประจักษ์คนที่ใช่ใยโหยหา กดและข่มขมขื่นมินำพา ดวงอุราหวนคิดซ้ำเรื่องเดิม จะมีไหมใครสักคนมอบรักแท้ มั่นไม่แปรเปลี่ยนหน่ายพาช้ำเสริม ด้วยไม่ใช่ของเล่นอย่าซ้ำเติม มุขเดิมเดิมเราซึ้งแล้วผลเป็นไง ถึงเรื้อรักอับโชคไร้วาสนา อยากบอกว่าอยู่ได้ไม่ตายไซร้ มีรักพ่อแม่รักจริงซึ้งห่วงใย แค่นี้ใจบอกว่าพออบอุ่นดี ชีวิตนี้ลูกอุทิศให้รักแท้ พ่อแม่แคร์เราแสนซึ้งไม่หน่ายหนี คิดทดแทนพระคุณร้กล้นฤดี ดวงชีวีของลูกขอดูแล (http://upic.me/i/wv/390180sb44rxbtvt.jpg) (http://upic.me/show/724146) หัวข้อ: Re: "เรื้อน" เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 13 พฤษภาคม, 2560, 04:40:32 AM ช่างเปรียบเปรยเอ่ยเอื้อน..."โอ้เรื้อนรัก" อาภัพนักรักที่ต้องมีแต่... หากเช่นนี้สักวันคงผันแปร หาใช่ความรักแท้...จึ่งแพ้กาล คงมีเพียงพ่อแม่ผู้แก่เฒ่า ที่คอยเฝ้าห่วงใยในบุตรหลาน ไร้เงื่อนไขผูกมัดท้วงทัดทาน พร้อมเจือจานโอบเอื้อเกื้อการุญ ก่อนอาทิตย์อัสดงสิ้นส่งแสง ไร้เรี่ยวแรงตอบรับสนับสนุน ถือโอกาสสร้างกุศลผลบุญ ทดแทนคุณ...ความรัก...ด้วยรักเอย... Soul Searcher Inspired to write 13/5/2017 |