|
หัวข้อ: หม้ายรู้...หม้ายชี้... เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 18 มิถุนายน, 2560, 12:01:49 PM แสร้งไม่รู้หูหนวกเอาพวกพ้อง ทั้งที่จ้องสองตาว่าไม่เห็น เคียงข้างค้อมล้อมหลังหวังร่มเย็น จะตายเป็นเหม็นเน่าเอาร่างพลี การกินอยู่พลูหมากอยากออมเมี่ยง คอยชุบเลี้ยงในจวนมวนบุหรี่ เบียร์สุราอาหารจานตู้มี ห้องหับที่ปลดทุกข์หัวซุกนอน กระพริบตาลาหลับลืมกลับกลอก รหัสบอกกราวกรูชูสลอน สยบนิ่งทิ้งร่างกลางดงดอน ยิ้มฟายฟ้อนร่อนรำทำฮาเฮ จับมีดไม้ใช้เคียวยืนเกรี้ยวกราด ยามพลั้งพลาดซ่อนตาก้มหน้าเหย ตีกระหน่ำซ้ำเติมเพิ่มเพือนเซ ดังลิเกร้อยคดบทจำแลง เปลี่ยนทุกอย่างช่างง่ายสบายบรื๋อ สิ้นสัตย์ซื่อถือเงินเพลินตำแหน่ง หล่อรูปงามข้ามห้วยช่วยแสดง เหาะลิ่วแซงทางตรงโค้งเข้าชัย ว่าน้ำเน่าเข้าหูไม่รู้ไม่ชี้ ว่าน้ำดีกลั่นกรองคูคลองใส ว่ามารเทพเห็บเหาเรือดเท่าไร ว่าส่องทิพย์ยิบไกลไม่เห็นมี :16pr: รพีกาญจน์ |