|
หัวข้อ: ...สายลม แห่งความอาลัย... เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 22 มิถุนายน, 2560, 02:22:37 PM ...สายลม แห่งความอาลัย... พายุโบย โบกพัด ลมลัดฝ่า สายฝนล่า ฟ้าหลัว หวาดกลัวเก้อ พระพิรุณ ชอกช้ำ ซ้ำซากเบลอ คลาดฝนเจอ ฝันจาง รักสร่างซา เหินห่างหาย วาบหวาม กับความคิด เคยลิขิต พริบพร่าง กระจ่างจ้า ดุจมณี เก็จแก้ว แพร้วอาภา หมองคุณค่า มัวหม่น เพราะมลทิน หากแรงรัก ไหลบ่า เหมือนห่าฝน บันดาลดล สองหัวใจ ใฝ่ถวิล ครั้นฝนซา ฟ้าสาง ห่างยุพิน ให้สูญสิ้น เรี่ยวแรง แสงแห่งรัก พลิ้วย่างเยื้อง ฉุยฉาย รำบายเฉื่อย โชยพัดเอื่อย ซึมแทรก แปลกประจักษ์ สายลมแห่ง อาลัย ย้อนทายทัก ร้าวรานนัก รักล่วง จากห้วงใจ... Soul Searcher Inspired to write 22/6/2017 6QfgvAvV4_I หัวข้อ: Re: ...สายลม แห่งความอาลัย... เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 23 มิถุนายน, 2560, 07:39:42 AM ...ระลอกลม รายริ้ว ผิวสัมผัส หวนกระหวัด คะนึงจิต พิศมัย แม้นว่าพบ เพื่อพราก ลาจากไกล ฝากอาลัย คงอยู่ มิรู้ลืม... Soul Searcher Inspired to write 23/6/2017 หัวข้อ: Re: ...สายลม แห่งความอาลัย... เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 23 มิถุนายน, 2560, 02:58:49 PM :30:
พายุโบยโบกพัดเลาะลัดฟ้า เมฆครึ้มมามากมายย้ายยอกไหว ฝุ่นตลบอบอวลจวนขาดใจ หลุดปลิดปลิวใบไม้ร่วงใส่ดิน พระพิรุณหยดหยาดมิขาดสาย อีกพระพายร้ายกาจอาจอุ้มหิน สกุณากาไก่เมื่อได้ยิน รีบกลับถิ่นบินว่อนร่อนคืนรัง คราฝนจางสร่างเซาแสนเศร้าโศก อยู่บนโลกช้ำจิตแม้ผิดหวัง อย่าปลิดชีพรีบหนีมิจีรัง พรุ่งนี้ยังก้าวต่อท้อทำไม วิริน ๒๓/๖/๖๐ :28: หัวข้อ: Re: ...สายลม แห่งความอาลัย... เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 23 มิถุนายน, 2560, 04:16:34 PM พายุร้าย ส่ายซัด ตวัดเหวี่ยง ส่งสำเนียง ครืนคราน สะท้านไหว ดำมืดมิด ทั่วฟ้า นภาลัย กำบังภัย ตัวสั่น ด้วยหวั่นกลัว วัสสานะ ตราตรู เคียงคู่เคล้า อบอุ่นเนา กรุ่นใกล้ ไฟสลัว เคยอิงแอบ แนบชิด สนิทตัว ใจเต้นรัว ระทึก ครานึกย้อน ครั้นฝนจาง สร่างสิ้น ระบิลหวาม เหลือเพียงความ ทรงจำ คำออดอ้อน บทจำนรรจ์ กล่อมเกื้อ เอื้ออาทร อาลัยวอน หวนไห้ นัยนา... Soul Searcher Inspired to write 23/6/2017 หัวข้อ: Re: ...สายลม แห่งความอาลัย... เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 24 มิถุนายน, 2560, 10:18:07 AM เมื่อยามที่เราไกลเป็นไงบ้าง
รักจืดจางหรือไม่ใจห่วงหา ยังมีความอาลัยยามไกลตา ยังมีค่าเช่นไรในคิดนึก ท้นทวีกี่ครั้งคราหวังแล้ง ดังโดนหนามทิ่มแทงที่รู้สึก จิตมนุษย์เหลือล้ำเพราะล้ำลึก จึงมิกล้าจะทึกคราไม่ทัก ระบายฟ้าสีฟ้ากับเมฆขาว ระบายทอดทอยาวบนพื้นหลัก สีแดงของตะวันนั้นร้อนนัก วางสักพักผ่อนล้าแล้วมองเพียง... ช่วงที่หยุดกลับเห็นใจเต้นต่อ ช่วงที่ท้อได้ยินทุกศิลป์เสียง ช่วงที่ล้ามิกล้ามามองเมียง ช่วงใดมิเคยเที่ยงกับชีวิต กวีฉันกลั่นมันไปเรื่อยเรื่อย เพราะยังล้ายังเนือยในจริต เพราะยังไม่มั่นคงคมความคิด จึงขอสิทธิ์พร่ำบ่นมิสนใคร สิริวตี หัวข้อ: Re: ...สายลม แห่งความอาลัย... เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 24 มิถุนายน, 2560, 02:02:26 PM เมื่อยามร้างห่างกันในวันเหงา ผ่อนบรรเทาร้าวรอนความอ่อนไหว ร่ายอักษรเพ้อพร่ำคำอาลัย ถึงคนไกลฝากลมห่มพัดพา จิตมนุษย์ลึกล้ำเหลือกำหนด บริบทเปลี่ยนไปในภาษา ผ่านพจน์พร้อยร้อยรินจินตนา คล้ายประหม่าหวั่นไหวในเปลี่ยนแปลง รำบายสีรำบายฝันรำพันฝืน ดุจกล้ำกลืนขื่นขมระทมแจ้ง หากรักเป็นเช่นระวีสาดสีแดง คงร้อนแรงรุ่มรนเกินทนรับ ช่วงเหินห่างวางตนเพื่อฝนฝึก ช่วงตรองตรึกเหตุผลกมลปรับ ช่วงค้นหาแสงสว่างพ้นทางคับ ช่วงนานนับคืนวันพรั่นดวงแด บทกวีร้อยเรียงคลอเคียงเอ่ย มิอาจเผยผายจริงอิงกระแส คมคายคิดก็เพียงสำเนียงแปล ใช่ถ่องแท้ทั้งปวงจากห้วงใจ... Soul Searcher Inspired to write 23/6/2017 หัวข้อ: Re: ...สายลม แห่งความอาลัย... เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 25 มิถุนายน, 2560, 11:57:06 AM ผ่านคืนวันฝันร้ายกรายกำสรด ต้องรันทดฝืนข่มระทมไหม้ เก็บระอุรักซ่อนคุฟอนไฟ อยู่ข้างในอกนั้นพร้อมลั่นดาล หากอาลัยคร่ำครวญหวนรู้สึก ให้รำลึกคำมั่นสัมพันธ์สาน ขับระบายขมบทพจมาน เหมือนหลุมถ่านมอดไฟไม่หมดควัน... Soul Searcher Inspired to write 25/6/2017 หัวข้อ: Re: ...สายลม แห่งความอาลัย... เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 26 มิถุนายน, 2560, 09:23:13 PM ถ่านไฟเก่าย้ำยุปะทุเย้ย อิงเขนยแนบมุ้งยังฟุ้งฝัน เผาแผดไหม้แม้นไฟบรรลัยกัลป์ มิเท่าทันเพลี่ยงพล้ำช้ำชอกย้อน หากว่าพบเพื่อจากพิพากษา ดุจพรานป่าเย่อหยิ่งข้ามสิงขร รู้ทั้งรู้มืดหม่นหนทางจร อุทาหรณ์สอนใจไม่รู้ลืม แม้นยังมีงดงามในความเหงา สุขเคยเนาเปี่ยมล้นท้นปลาบปลื้ม ซ่อนเก็บไว้มิให้ใครหยิบยืม รสด่ำดื่มอิงแอบแนบรักริน... Soul Searcher Inspired to write 26/6/2017 หัวข้อ: Re: ...สายลม แห่งความอาลัย... เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 28 มิถุนายน, 2560, 07:10:48 AM สัมผัสวูบ..หวามไหว..อาลัยร้าว สัมผัสร้อน..ผะผ่าว..เผาถ่านหิน สัมผัสชุ่ม..ฉ่ำชื้น..ผืนแผ่นดิน สัมผัสพลิ้ว..สายพิณ..แทบสิ้นใจ สัมผัสอิ่ม..เอิบอวล..ชวนจุมพิต สัมผัสเย้า..ยวนจิต..ชิดปรางใส สัมผัสนุ่ม..เนียนเนื้อ..เอื้ออุ่นไอ สัมผัสสาน..สายใย..ให้แก่กัน สัมผัสแพร้ว..ดวงจิต..พิศวาส สัมผัสพาด..ผ่านห้วง..สรวงสวรรค์ สัมผัสล้ำ..ลึกทรวง..ดวงชีวัน สัมผัสนั้น..ฉัน..ขอรู้..แต่ผู้เดียว... Soul Searcher Inspired to write 28/6/2017 หัวข้อ: Re: ...สายลม แห่งความอาลัย... เริ่มหัวข้อโดย: ดารกะ ที่ 28 มิถุนายน, 2560, 10:50:22 AM สายลมรักทักฉันจนหวั่นไหว สายลมไหลล่องเลาะมาเกาะเกี่ยว สายลมรื่นชื่นแดแค่แว่บเดียว สายลมเทียวถามทักรักเรื่อยไป สายลมเรื่อยเฉื่อยฉ่ำโปรยคำหวาน สายลมผ่านพ้นเคลื่อนเยือนรักใหม่ สายลมยั่วย้ำยอกชอกช้ำใจ สายลมไล้สมถวิลก็ผินจร ดาร์ :25: :23: หัวข้อ: Re: ...สายลม แห่งความอาลัย... เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 28 มิถุนายน, 2560, 02:59:26 PM สายลมรัก...ทักทายเคียงกายเหงา สายลมเศร้า...โศกตรมเพราะคมศร สายลมพ่าย...แพ้รักจนหักคลอน สายลมอ่อน...ระโหยร่วงโรยแรง สายลมโบก...ระบายคลายร้อนรุ่ม สายลมอุ้ม...โอบแนบมิแอบแฝง สายลมสื่อ...สายใยไร้เคลือบแคลง สายลมแห่ง...อาลัยไล้อาวรณ์... Soul Searcher Inspired to write 28/6/2017 หัวข้อ: Re: ...สายลม แห่งความอาลัย... เริ่มหัวข้อโดย: ❀ Sasi ❀ ที่ 28 มิถุนายน, 2560, 05:26:07 PM สายลมแล้งแห่งรักมาทักถาม
สายลมหวามวาบวู่มิรู้ผ่อน สายลมลิ่วริ้วรัดสะบัดคลอน สายลมถอนถอดกระทั่งขื่อหลังคา สายลมหวนผวนผันตระหง่านตั้ง สายลมพังพินาศหวาดผวา สายลมจรถอนใจให้ระอา สายลมพาบ้านฉันจนบรรลัย โอยยยยเศร้า :23: :35: หัวข้อ: Re: ...สายลม แห่งความอาลัย... เริ่มหัวข้อโดย: จั่นเจา ที่ 28 มิถุนายน, 2560, 06:22:05 PM :28: :5pa9: :5pa9: :22:
สายลมขาดฟาดแกล้งตามแรงเหวี่ยง สายลมเอียงหลุดแกน.คราแล่นไถ สายลมตึงถึงเต่งหวั่นเกรงภัย สายลมไล่ลองเล่นด้วยเน้นฮา สายลมหลุดหยุดดูคล้ายงูเลื้อย สายลมเปื่อยเปลี่ยนใหม่ซื้อใช้หา สายลมยืมลืมแล้วหนอแก้วตา สายลม..ไม่มา...ก็เพราะหมด...เลยอดเติม Jannjao หัวข้อ: Re: ...สายลม แห่งความอาลัย... เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 29 มิถุนายน, 2560, 07:10:12 AM สายลมแล้งแห่งรักมาทักถาม สายลมหวามวาบวู่มิรู้ผ่อน สายลมลิ่วริ้วรัดสะบัดคลอน สายลมถอนถอดกระทั่งขื่อหลังคา สายลมหวนผวนผันตระหง่านตั้ง สายลมพังพินาศหวาดผวา สายลมจรถอนใจให้ระอา สายลมพาบ้านฉันจนบรรลัย โอยยยยเศร้า :23: :35: ฤาเป็นลมเพชรหึงเคียดขึ้งโกรธ พาลพิโรธโยเยพาเฉไฉ ตวัดเหวี่ยงงวงงาหลังคาใคร เดือดร้อนใหญ่ ขาเลาะ เพราะพายุ เห็นจักต้องระวังเกรงพลั้งพลาด ลมอุบาทว์นี้หนาเขาว่าดุ ไม่สมหวังดั่งใจไฟปะทุ มุทะลุยิ่งกว่าสึนามิ... Soul ...โห ไอ้เราอุตส่าห์บิ้วอารมณ์ เศร้าแทบตายกว่าจะเค้นออกมาได้...หึหึ ...สงสัยกรรมตามทัน เพราะเคยไปป่วน กระทู้เขาไว้เยอะ... แซวกันเล่น...แบบว่ากลอนพาไปนะครับ..แหะแหะ :27: หัวข้อ: Re: ...สายลม แห่งความอาลัย... เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 29 มิถุนายน, 2560, 07:12:28 AM :28: :5pa9: :5pa9: :22: สายลมขาดฟาดแกล้งตามแรงเหวี่ยง สายลมเอียงหลุดแกน.คราแล่นไถ สายลมตึงถึงเต่งหวั่นเกรงภัย สายลมไล่ลองเล่นด้วยเน้นฮา สายลมหลุดหยุดดูคล้ายงูเลื้อย สายลมเปื่อยเปลี่ยนใหม่ซื้อใช้หา สายลมยืมลืมแล้วหนอแก้วตา สายลม..ไม่มา...ก็เพราะหมด...เลยอดเติม Jannjao สูบลมยางอย่างไรเมื่อไร้สาย ลมกระจายไปทั่วยิ่งรั่วเพิ่ม หากสายลมจากไปไม่เหมือนเดิม หาใหม่เสริมก่อนพร่าชีวาวาย ขาดสายลมไหวหวาดพลาดสะดุด ขืนลมหยุด ลมรั่ว กลัวฉิบหาย ช่วยต่อลมหายใจให้รอดตาย อย่าดูดายเลยหนา...พยาบาล Soul ...ขอขอบพระคุณทุกท่านที่มาร่วม ต่อกลอนช่วยสร้างสีสันกันครับ... :12: |