|
หัวข้อ: ระเริง เริ่มหัวข้อโดย: ศิรศรา ที่ 28 กรกฎาคม, 2560, 12:15:22 AM หลงระเริง หลงระรื่น ชื่นมื่นจิต
หลงนิมิต เริงมารยา แสร้งสาไถย หลงรูปร่าง หลงวาจา หลงร่ำไป หลงลวงใจ หลงหลอกตัว กลั้วมายา เกิดจากร่าง เกิดจากเลือด เกิดจากรัก เกิดจากมัก มากในกาม มนุษย์จ๋า เกิดจากเหตุ อันใดใด ล้วนเกิดมา พึงรักษา กายและใจ ไกลระเริง ..... ศิรศรา ..... (http://upic.me/i/8e/13177272_238044416559055_3078842095506186482_n.jpg) (http://upic.me/show/61297932) หัวข้อ: Re: ระเริง เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 28 กรกฎาคม, 2560, 10:07:29 AM หลงระริกระรี้ในชีวิต หลงยึดติดโลกธรรมถลำเหลิง หลงรูปเสียงกลิ่นรสพจน์บรรเทิง หลงกองเพลิงเผาไหม้ ไม่รู้ตัว หลงรสกามหวามวาบอาบอวลอก หลงเพ้อพกออดอ้อนเยื้อนกลอนกลั้ว หลงในบุญหนุนเนื่องดับเรื่องกลัว หลงเมามัวยึดมั่นเป็นสันดาน เกิดจากดินคืนดินสิ้นทุกสิ่ง เกิดแล้วไยอ้อยอิ่งทิ้งสังสาร เกิดมาเพื่อประสบพบนิพพาน หรือเกิดมาเพื่อผลาญ ฟุ้งซ่าน เพลิน Soul Searcher Inspired to write 28/7/2017 หัวข้อ: Re: ระเริง เริ่มหัวข้อโดย: ตะวันรอน ที่ 28 กรกฎาคม, 2560, 10:55:28 AM หลง หลงในรูปจูบภาพคราบสมมุติ มิอาจหยุดยั้งใจให้ขวยเขิน เพราะลุ่มหลงตรงเปลือกเกลือกเผชิญ ยากจะเดินผ่านชัฏดงอัตตา หลงในเสียงเลี้ยงหูรู้ไพเราะ เฉกดังเกราะครอบจิตคิดโหยหา สิงสถิตติดแน่นแกนอุรา เป็นสัททารมณ์ลวงคล้ายบ่วงมาร หลงในกลิ่นและรสก็หมดท่า เอามายาที่เห็นเป็นแก่นสาร เลยได้แต่ของปลอมยอมดักดาน จำเมินผ่านธรรมะละของจริง ติดในโผฏฐัพพะยิ่งละยาก สัมผัสหาก หลอกตา กว่าผีสิง กามคุณติดแน่นเหมือนแม้นปลิง ใครตัดทิ้งหลุดรอด..เป็นยอดคน :letter: ตะวัน หัวข้อ: Re: ระเริง เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 28 กรกฎาคม, 2560, 11:26:51 AM รู้ทั้งรู้ภาพลวงยังห่วงหา ดุจค่ายกลมายาพาสับสน กิเลสเช่นยางเหนียวเหนี่ยวกมล ติดตามตนข้ามชาติภพมิลบเลือน... Soul หัวข้อ: Re: ระเริง เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 28 กรกฎาคม, 2560, 11:41:19 AM สรรพสิ่งอนิจจังนั่งนอนนึก
ขณะที่หายใจตรึกและตรองเคลื่อน- จังหวะภาพพ้นไปใช่แชเชือน จิตนั้นเกลื่อนกามกิเลสเหตุทุกข์ตรม จะไปเอาอะไรกับสภาพ ที่ถักทอบนคราบความขื่นขม จะยึดหลงรูปเสียงเพียงนิยม มันก็คงระทมสภาพการณ์ เพราะเกิดลับดับทุกสรรพสิ่ง แม้กายเราเห็นยิ่งในสังขาร เพราะมิอาจฉุดรั้งดั่งวันวาร หวังนิพพานสุขนี้จึ่งจีรัง สิริวตี |