|
หัวข้อ: มาลัยกวี เริ่มหัวข้อโดย: พรานไพร ที่ 04 สิงหาคม, 2560, 01:09:28 PM (https://www.uppic.org/image-A846_5984101F.jpg) (ขอบคุณภาพประกอบจากเน็ต) มาลัยกวี ร้อยกวีต่างใจมาลัยสาส์น เป็นลำนำคำกานท์หวานดูดดื่ม แทนรักแท้แน่นักใช่รักยืม ให้เธอปลื้มทุกวันก่อนบรรทม ก่อนหลับฝันคืนนี้ที่หมอนข้าง มาลัยวางเคียงแก้มแซมปอยผม หากคิดถึงคนร้อยถ้อยคารม โปรดหยิบดมสักนิดก่อนนิทรา หวั่นกวีที่ร้อยจะพลอยเก้อ ยามเมื่อเธอรวนเรเสน่หา ไปหลงชื่นอื่นคำจำนรรจา ลืมคุณค่าภักดีที่เจาะจง ไม่หวังเกินกว่านี้ฤดีเสี่ยง ขอเป็นเพียงดอกหญ้าสบตาหงส์ แม้นมีใครหมายมั่นขวัญอนงค์ โปรดมั่นคงดวงจินต์อย่ายินยอม ฝาก"มาลัยดอกรัก"เป็นสักขี แทนฤดีคนไกลให้เธอหอม แนบหมอนข้างต่างขวัญจงหมั่นดอม คอยวันหลอมใจซึ้งเป็นหนึ่งเดียว :jub jub: พรานไพร หัวข้อ: Re: มาลัยกวี เริ่มหัวข้อโดย: ดารกะ ที่ 04 สิงหาคม, 2560, 02:33:20 PM หยิบมาลัยพวงน้อยที่ร้อยถัก
ด้วยลายลักษณ์ล้ำลึกนึกเฉลียว กระทาชายร่ายพจน์หวานหยดเชียว คงชาญเชี่ยวเชิงชั้นเก่งกลั่นกลอน อ่านหลายรอบตอบตามตรงปลงมิหลับ ลุกขึ้นจับดินสอกรออักษร เพียรคิดสรรปั้นถ้อยร้อยกว่าตอน แต่ก็อ้อน ไม่เป็นเซ็งจังเรา ดาร์ :25: หัวข้อ: Re: มาลัยกวี เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 04 สิงหาคม, 2560, 04:41:16 PM นึกถึงถ้อยของกวีที่เคยอ่าน
นึกถึงบ้านถึงเรือนและเพื่อนเก่า นึกถึงวันผันผ่านเนิ่นนานเนา นึกระหว่างความเศร้าและความรัก อันภายใต้ชีวิตที่หนักอึ้ง อีกก้นบึ้งของทรวงอันหน่วงหนัก เพลินยินเสียงของใครเข้าทายทัก ดั่งหยาดฝนชุ่มฉ่ำนักชโลมใจ ชโลมบนยอดหญ้าและดินแห้ง ชโลมจนรอยแล้งเริ่มเลื่อนไหล บรรจงร้อยความรักปักมาลัย ทุกอณูข้างในไหวระรัว สูดกลิ่นอายรายล้อมของรอบข้าง กลิ่นความรักกระจายจางอย่างถ้วนทั่ว เขาลบความไหวหวาดความขลาดกลัว ปลุกหัวใจตื่นตัวเข้าอีกครา สิริวตี หัวข้อ: Re: มาลัยกวี เริ่มหัวข้อโดย: พรานไพร ที่ 04 สิงหาคม, 2560, 06:08:05 PM ถ้อยกวีที่เห็นคงเป็นผล ปลุกกมลหลับใหลให้รู้สา วลีพจน์สดชื่นรื่นวิญญาณ์ เมื่อดวงตายิ้มรับกับดวงใจ แผ่ความสุขรุกล้ำสู่ถ้ำจิต ด้วยลิขิตเบ่งบานกานท์ไสว แม้ขนิษฐ์ชิดชอบขอบฤทัย มอบมาลัยพวงนี้พลีแก้มนวล ทุกวันคืนรื่นรมย์ชมบุปผา ยามนิทราสุขใจไม่กำสรวล มาลัยกลอนอ้อนเจ้าเฝ้ารัญจวน ก่อนทิ้งทวนจากไป..ไกลสุบิน :14: พรานไพร หัวข้อ: Re: มาลัยกวี เริ่มหัวข้อโดย: พรานไพร ที่ 04 สิงหาคม, 2560, 06:26:56 PM หยิบมาลัยพวงน้อยที่ร้อยถัก ด้วยลายลักษณ์ล้ำลึกนึกเฉลียว กระทาชายร่ายพจน์หวานหยดเชียว คงชาญเชี่ยวเชิงชั้นเก่งกลั่นกลอน อ่านหลายรอบตอบตามตรงปลงมิหลับ ลุกขึ้นจับดินสอกรออักษร เพียรคิดสรรปั้นถ้อยร้อยกว่าตอน แต่ก็อ้อน ไม่เป็นเซ็งจังเรา ดาร์ :25: หยิบมาลัยไปแล้วแว่วเสียงบอก มาลัยชอกช้ำหมองต้องเหี่ยวเฉา มอบพวงใหม่ให้ถือจงมือเบา สงสารเจ้าคนร้อยสร้อยกวี แค่เธอผ่านมาทักสลักถ้อย บรรจงร้อยสุนทรอักษรศรี ก็เพียงพอต่อจิตมิตรอารี เป็นไมตรีแห่งใจไม่ต้องเซ็ง :18: พรานไพร หัวข้อ: Re: มาลัยกวี เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 04 สิงหาคม, 2560, 06:51:53 PM คือน้ำใจไมตรีกวีเอก
ลบวิเวกจำเพาะอย่างเหมาะเหม็ง เพาะกล้าต้นหัวใจอย่างไม่เกร็ง สองตาเล็งเร่งรู้อยู่ลึกลึก รื่นอรุโณทัยในทุกเช้า กลิ่นคำหอมค้อมเย้าเจ้ารู้สึก สายหรรษาช่างชวนให้ควรคึก คะนึงนึกทั้งทิวาถึงราตรี ร้อยมาลัยกลิ่นหอมพร้อมแจกเพื่อน จึงรีบเข้าสู่เรือนเยือนถึงที่ ดังมาลัยให้เห็นเป็นมณี ที่ทำทุกพื้นที่ให้วาวพราย สิริวตี |