|
หัวข้อ: บทกวี เริ่มหัวข้อโดย: กวี ชาว บ้าน ที่ 08 สิงหาคม, 2560, 09:15:55 AM บทกวี
.. ใบบัวบาง..กางใบเหนือไอน้ำ แสนงดงามความคิด..วิจิตรศิลป์ ดั่งกาพย์กลอนก่อตัวทั่วธานินทร์ หอมหวลกลิ่น..บทกวีศิวิไลซ์ .. เจ้าทากน้อยนอนเกลือกเลือกที่เกาะ พิงฉอเลาะพี่บัว..ดั่งหัวใส นอนซบนิ่งอิงตัว..แนบหัวใจ จะสุขใดไหนเล่า ''เท่าเขียนกลอน '' ... กวีชาวบ้าน'' หัวข้อ: Re: บทกวี เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 08 สิงหาคม, 2560, 12:17:15 PM นิลุบลกลางบึงตรึงใจจิต งามพินิจภาพยลดลอักษร มีทากเกี่ยวเอี้ยวตนพ้นสาคร กับภมรร่อนส่ายหมายดอมดม ธรรมชาติเสกสรรบรรจงสร้าง แต่ละอย่างจำเพาะอย่างเหมาะสม มิต้องแต่งแต้มเสริมเพิ่มนิยม ชื่นอารมณ์ชวนชักสลักประพันธ์... Soul Searcher Inspired to write 8/8/2017 :12: หัวข้อ: Re: บทกวี เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 08 สิงหาคม, 2560, 04:31:38 PM :30:
เราเปรียบบัวใต้ตมสมน้ำหน้า สุขชีวานอนนานปานสวรรค์ มิรู้สึกรู้สาคราผ่านวัน นิทราฝันอิงแอบแบบพาเพลิน ธรรมชาติเติมแต่งทุกแหล่งโลก แสนอับโชคคือเราเศร้าเป่อเปิ่น แม้เรียงร้อยถ้อยพจน์หยดหยาดเกิน ยังประเมินไม่ผ่านงานประพันธ์ วิริน ๘/๘/๖๐ :30: หัวข้อ: Re: บทกวี เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 08 สิงหาคม, 2560, 05:52:49 PM เป็นบัวลอยดีไหม แถมไข่หวาน อย่าช้ำนานเลยแม่แค่ขำขัน ขืนมัวนั่งเก็บกดประชดประชัน อาจอัดอั้นหมดสนุกจุกอกตาย... Soul ...ไปกินอะไรผิดสำแดงมาสิท่า... :27: btNmeVPdsT8 หัวข้อ: Re: บทกวี เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 09 สิงหาคม, 2560, 10:07:00 AM :30:
กินยาดองของแสลงทิ่มแทงท้อง กินกับแกล้มมะยมดองยิ่งปองหมาย น้ำลายสอพ่อเอ๋ยเคยไหมชาย กินจนคล้ายมึนงงหลงลืมไป วิริน ๙/๘/๖๐ :30: หัวข้อ: Re: บทกวี เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 09 สิงหาคม, 2560, 08:24:38 PM เลิกหมดแล้วเครื่องดองของเมานี่ ยังเหลือมีผักกาดอาจดองไหว มะม่วงดองแช่อิ่มลิ้มรสไทย ส่วนเกี่ยวดองมองทางไหนไร้วี่แวว Soul :21: หัวข้อ: Re: บทกวี เริ่มหัวข้อโดย: ตะวันรอน ที่ 09 สิงหาคม, 2560, 09:35:29 PM รู้จักแต่ค่าดองของแสลง ยิ่งดองแพงยิ่งช้ำทำใจแป้ว ดอกเบี้ยดองไม่ดีลูกหนี้แจว ส่วนว่าแห้วดองนั้น..งดบรรยาย :27: ตะวัน หัวข้อ: Re: บทกวี เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 10 สิงหาคม, 2560, 08:44:42 AM เลิกหมดแล้วเครื่องดองของเมานี่ ยังเหลือมีผักกาดอาจดองไหว มะม่วงดองแช่อิ่มลิ้มรสไทย ส่วนเกี่ยวดองมองทางไหนไร้วี่แวว Soul :21: :30: คงไม่มีใครเกี่ยวเพราะเหี่ยวเฉา คิดแล้วเศร้าเหลือเกินเดินใจแป้ว น่าสงสารจริงจริงหญิงจรแจว นั่งกินแห้วไปพลางอย่างเช่นเคย วิริน :30: หัวข้อ: Re: บทกวี เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 10 สิงหาคม, 2560, 12:20:13 PM กอดไหแห้วหันเหลียวไร้เกี่ยวคล้อง นวลละออง งามแท้มอญแม่เหมย โปรดเมตตาชราชายใช่หมายเชย แต่น้องเอ๋ย...แสนปลาบปลื้ม...ใคร่ยืมตังค์... Soul :21: ougSkaY55rA หัวข้อ: Re: บทกวี เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 10 สิงหาคม, 2560, 02:11:46 PM :30:
มีสลึงบรรจบให้ครบบาท ฉันประกาศเอาไว้อย่าได้หวัง เรื่องยืมเงินเกินนี้ชีวีพัง ควรระวังเรื่องที่ว่าอย่าชะล่าใจ วิริน :30: หัวข้อ: Re: บทกวี เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 10 สิงหาคม, 2560, 03:00:48 PM คนยิ่งเค็มยิ่งเหนียวเคี้ยวหลอกง่าย ขืนเจอชายเหนือชั้นจะหวั่นไหว เอาเถอะแม่แสร้งทำร่ำปากไว จักโดนไถหมดตัวให้หัวเราะ Soul :12: |