|
หัวข้อ: อยู่กับคนกินกับคน เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 09 สิงหาคม, 2560, 12:33:23 PM ยากยึดยื้อมื้อกาลเคลื่อนผ่านพ้น แลสัตว์คนเช่นกันหยุดวันเปลี่ยน หรือติดเฟืองเนื่องหนุนวนหมุนเวียน หวนเยี่ยมเยียนย่ำถอยย้อนรอยเดิม ถือว่ากรรมธรรมชาติที่วาดแวด ร้อนแสงแดดแผดเผาลมเป่าเสริม ฝนตกหนักผลักน้ำท่วมซ้ำเติม พอลดเริ่มหนาวจัดสัมผัสกาย ขาดสมดุลย์จุนเจือเหลือมากน้อย แห้งขอดพลอยใต้พื้นชุ่มชื้นหาย น้ำหมดคลองหนองธารเห็นดานทราย พืชเหี่ยวตายคาต้นเกลี้ยงผลใบ ฤดูเดือนเลือนผลิร่วงวิบัติ ฝูงส่ำสัตว์ย้ายท่าที่อาศัย แหล่งทำมาหากินสูญสิ้นไป โดนรุกไล่แล่นร่นลี้คนพาล หลบลงรูอยู่ดอยแอบซอยซอก ทะยอยออกจากทุ่งมุ่งสู่บ้าน สร้างรวงรังหลังคาจั่วอาคาร เศษอาหารอย่างไรไม่เลือกกิน นกเขา นกกระจิบ นกกระจาบ นกพิราบ นกเอี้ยง นกขมิ้น จิกโฮมมี ไมโล โอวัลติน จิกลูกชิ้น สุกสด กลืนหมดเลย รพีกาญจน์ ทุกเช้านำข้าว หรือขนม และน้ำ รวม 25 จุด ถวายพระ เทพ เจ้าที่ แปลกใจนกเหล่านี้กิน เมล็ดพืช แมลง กลับรุมจิกกินอาหารที่ถวาย |