หัวข้อ: ชลชีวิต เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 13 สิงหาคม, 2560, 09:22:38 AM สุดเขตน้ำขอบฟ้านัยน์ตาเห็น อาบฉ่ำเย็นยอแสงทุกแห่งหน เพลิดเพลินในเวิ้งว้างหว่างกมล หลงชื่นยลชลสงัดรัดรึงมาน ครั้นมืดฟ้าหม่นมัวทั่วเวหาส คลื่นซัดสาดถาโถมโหมประหาร เสียงคำรามกรีดร้องก้องกังวาน ดั่งคืบคลานมัจจุราชพิฆาตรอ ถูกพร่าพรากจากภวังค์ยั้งสงบ ต้องพานพบทุกข์ยากลำบากถ่อ ร้อนจิตตกหมกไหม้สุมไฟออ เกิดทดท้อถดถอยในรอยกรรม ขอขอบคุณความทุกข์ที่ปลุกปลอบ หยิบชื่นชอบอารมณ์จมเหยียบย่ำ วังเวียนวัฏสงสารใคร่ขานจำ ตรึงตอกย้ำอนิจจังมิยั่งยืน จิตที่เคยดิ้นรนจนย่อยยับ เริ่มยอมรับธรรมชาติมิอาจฝืน ทั้งสุขทุกข์เที่ยงแท้แม้วันคืน ฤาจักขืนขัดข้ามความเปลี่ยนแปลง สำเภาน้อยลอยเด่นเห็นอร่าม ภาพงดงามสวยใสไร้แอบแฝง ท่ามกลางนวลจันทร์เพ็ญเร้นสำแดง หมดเคลือบแคลงพร่างพิศ...แย้มจิตยิ้ม Soul Searcher Inspired to write 29/7/2017 5JozCT3bCgQ |