เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

บทกลอนไพเราะ => กลอนให้แง่คิด => ข้อความที่เริ่มโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 13 สิงหาคม, 2560, 09:22:38 AM



หัวข้อ: ชลชีวิต
เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 13 สิงหาคม, 2560, 09:22:38 AM


สุดเขตน้ำขอบฟ้านัยน์ตาเห็น
อาบฉ่ำเย็นยอแสงทุกแห่งหน
เพลิดเพลินในเวิ้งว้างหว่างกมล
หลงชื่นยลชลสงัดรัดรึงมาน

ครั้นมืดฟ้าหม่นมัวทั่วเวหาส
คลื่นซัดสาดถาโถมโหมประหาร
เสียงคำรามกรีดร้องก้องกังวาน
ดั่งคืบคลานมัจจุราชพิฆาตรอ

ถูกพร่าพรากจากภวังค์ยั้งสงบ
ต้องพานพบทุกข์ยากลำบากถ่อ
ร้อนจิตตกหมกไหม้สุมไฟออ
เกิดทดท้อถดถอยในรอยกรรม

ขอขอบคุณความทุกข์ที่ปลุกปลอบ
หยิบชื่นชอบอารมณ์จมเหยียบย่ำ
วังเวียนวัฏสงสารใคร่ขานจำ
ตรึงตอกย้ำอนิจจังมิยั่งยืน

จิตที่เคยดิ้นรนจนย่อยยับ
เริ่มยอมรับธรรมชาติมิอาจฝืน
ทั้งสุขทุกข์เที่ยงแท้แม้วันคืน
ฤาจักขืนขัดข้ามความเปลี่ยนแปลง

สำเภาน้อยลอยเด่นเห็นอร่าม
ภาพงดงามสวยใสไร้แอบแฝง
ท่ามกลางนวลจันทร์เพ็ญเร้นสำแดง
หมดเคลือบแคลงพร่างพิศ...แย้มจิตยิ้ม

Soul Searcher
Inspired to write 29/7/2017

5JozCT3bCgQ