|
หัวข้อ: พอดีที่แท้หรือเทียม เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 17 สิงหาคม, 2560, 02:59:48 PM ร้อนไอแดดแผดเผานั่งเฝ้าทุ่ง
ไร้ริ้นยุงปลิงทากนอนฟากเถียง เย็นลมโชยโบยโบกเสาโยกเอียง ใบตาลเฉียงพัดวีไม่มีแอร์ หากเหนื่อยนักพักผ่อนถึงก่อนค่ำ ลงเล่นน้ำดำผุดยั้งหยุดแช่ ห้วยละหานธารคลองเหมืองร่องแต สะอาดแท้ใสอาบตักหาบกิน พอแสงสะตะวันลับพลันพลบ รวบคาคบจุดไฟเหล็กไสหิน สุมฟางฟืนตื่นแตกนกแสกบิน มอดไหม้สิ้นค่อนแจ้งขาดแสงไฟ ตัดผ้าทอกรอเกี่ยวสอยเตี่ยวเสื้อ โขลกมะเกลือเจือหมากกรองตากใส เหลืองเขียวคล้ำดำติดสนิทใน สมุนไพรอบย้อมถนอมนาน คีบเกิบยางบางเบาสองเท้าแบะ เดินเตาะแตะตมหนาฝนฟ้าต้าน ถีบบรรลุธุระจักรยาน ค่อยคืบคลานจูงบ้างขึ้นทางเนิน ย้อนวิถีชีวิตเดิมผิดแผก เดี๋ยวนี้แปลกผูกพันลาภสรรเสริญ สร้างกลโกงโยงใยงาบไหเงิน เห็นเพลิดเพลินล้วนร่างตัวอย่างเลว รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: พอดีที่แท้หรือเทียม เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 18 สิงหาคม, 2560, 11:51:42 AM :30:
ร้อนไอแดดแผดเผาเฝ้าชายทุ่ง โถคุณลุงบ่นไรเดี๋ยวใจเหลว โน่นคุณป้าหน้าเง้ายืนเท้าเอว ยิ่งกว่าเปลวแดดเผาเอายังไง ริ้นเหลือบยุงปลิงทากนอกฝากเถียง กล่อมด้วยเสียงป้านั้นบันเทิงไหม ตั้งแต่เช้าจรดค่ำทำเช่นไร ยิ่งกว่าเสียงกาไก่ใต้ถุนเรือน ลมพัดโชยเสาโยกโบกไหวไหว ช่างปะไรช่างเสาอย่าเศร้าเจื่อน ที่ดินยังอยู่ดีมิสะเทือน เงินมีเกลื่อนปลูกใหม่ใหญ่กว่าเดิม หยอกเล่นนะค่ะ วิริน ๑๘/๖/๖๐ :30: |