|
หัวข้อ: ดอกโศก เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 19 สิงหาคม, 2560, 08:37:18 AM ดอกโศก ลมรำบายคลายทมข่มวิโยค แบกทุกข์โศกเนานานแม้กาลเปลี่ยน ต้นโศกเหมือนรับรู้อยู่วนเวียน ฉวัดเฉวียนแกว่งไกวไล้ลู่ลม คราอรุณเบิกฟ้าภาณุมาศ ฉายแสงสาดสำแดงร้อนแรงข่ม เหลืองดอกโศกชดช้อยก็คล้อยตรม แปรแสดส้มแดงขามตามรวี โอ้โศกเจ้าเคล้าคลอพะนอมิตร มิเคยคิดเร้นกายหน่ายแหนงหนี ยามซึมเศร้าเหงาทรวงห่วงใยมี โศกคลุกคลีคอยมอบปลอบประโลม แล้วไยจึงรังเกียจฤ เดียดฉันท์ ยามทุกข์นั้นบั่นบ่าเข้าถาโถม โศกที่อยู่เคียงข้างปล่อยร้างโทรม ป่าวประโคมเปรียบค่าดั่งกาลี หากเรียนรู้รื่นรับกับกฎโลก มิก่นโชคชะตาโทษราศี ลดร้อนรนหม่นไหม้ในฤดี เมื่อยามที่ทุกข์โศกวิโยคเยือน สุขโศกเพี้ยงต่างค่าสถานะ ตามวัฏฏะแห่งธรรมจำคล้อยเคลื่อน เฉกคืนวันผันเปลี่ยนหมุนเวียนเตือน อย่าลืมเลือน...เที่ยงแท้ หาแน่นอน... Soul Searcher Inspired to write 5/8/2017 หัวข้อ: Re: ดอกโศก เริ่มหัวข้อโดย: ตะวันรอน ที่ 19 สิงหาคม, 2560, 10:02:01 PM แลดอกโศกโบกช่อล้อลมผ่าน ให้สะท้านดวงจิตคิดทอดถอน โศกเริงร่ามารุตสุดอาวรณ์ เฉกสะท้อนมโนที่โศกา โอ้โศกเอยเผยดอกความชอกช้ำ ดังตอกย้ำดวงจินต์ถวิลหา มิเคยปลูกดอกโศกวิโยคพา ไฉนมาแตกหน่อเป็นช่อรวง ด้วยปลูกแต่ดอกรักเฝ้ารักษา ทุกเวลาคอยเจ้าเฝ้าแหนหวง ว่าสักวันชูช่อลออพวง จะปักทรวงให้เด่นเช่นแจกัน หวังดอกโศกที่เห็นไม่เป็นผล มินานหล่นจากไปในความฝัน เหลือดอกรักปักหมายขยายพันธ์ุ และนับวันเบ่งบานตรงลานใจ ตะวัน หัวข้อ: Re: ดอกโศก เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 20 สิงหาคม, 2560, 07:53:39 AM หอมดอกรักรวยรินปักปิ่นเกศ ทุกข์เทวษรออยู่จักรู้ไหม มัวเพลิดเพลินสำราญบานตะไท ลุ่มหลงไหลรักมั่นนิรันดร วรรษากาลผ่านแล้วมิแคล้วกลับ มืดมนดับลับล่วงดวงสมร ครั้นตกดึกนึกเศร้าเคล้าอาวรณ์ ได้แต่ร่ำกานท์กลอนผ่อนระทม ดอกโศกแม้ชวนใจให้เฉาเหี่ยว หากเก็บเกี่ยวความโศกวิโยคขม สัจธรรมซึ้งค่าใช่คารม น้อมประนมนบนอบในกรอบคิด หากรักแล้วต้องสบพบโศกไซร้ ควรหรือใจเกี่ยวข้องให้หมองจิต หากเกิดมาเพื่อทุกข์ฉุกพินิจ แล้วชีวิตควรหรือยึดถือครอง Soul หัวข้อ: Re: ดอกโศก เริ่มหัวข้อโดย: พิณจันทร์ ที่ 20 สิงหาคม, 2560, 07:48:46 PM ปลูกดอกรักจักเฝ้าได้เศร้าโศก
มิมีโชคคืนกลับสดับผอง สิ่งอื่นใดใช่เขาหรือเราปอง ทุกสิ่งต้องปล่อยวางตามทางไป มิยึดติดสิ่งเห็นที่เป็นรูป เหมือนดั่งธูปจุด วางนั้นต่างไหม กาลเวลาเปลี่ยนแปลงหนแห่งใด ทุกสิ่งให้รับรู้มิอยู่คง ทุกสิ่งที่ฝันใฝ่อยากได้กอด บางหลุดลอดมอดไปไม่ประสงค์ อาจมิใช่ของเราเฝ้าอยู่ยง อย่าลุ่มหลงรูปรสคือกฎธรรม ... (ขออภัยเขียนไปงงไปออกแนวไหนแล้วน้อฮ่าๆ) หัวข้อ: Re: ดอกโศก เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 22 สิงหาคม, 2560, 12:39:43 AM แล้วจักมีสิ่งใดที่ไหนเล่า ให้ยึดเอาเก็บไว้, ในคืนค่ำ เย็นยะเยียบเสียบแทรกชำแรกนำ ผุดระส่ำระสายภายในมี ฤาดอกโศกดอกรักปักดวงจิต จักตรึงติดตราใจไฉนนี่ ยืนหยัดอยู่คู่ฟ้าชั่วตาปี เบ่งบานนี้สพรั่งทั้งวันคืน เมื่อคืบคลานกาลเปลี่ยนหมุนเวียนปรับ ล้วนเกิดดับสรรพสิ่งมินิ่งฝืน ทั้งดอกรักดอกโศกวิโยคกลืน กลัดสะอื้นช้ำทรวงร่วงโรยรา Soul |