เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

บทกลอนไพเราะ => กลอนเศร้า => ข้อความที่เริ่มโดย: ป่า เขา ลำเนา ไพร ที่ 24 สิงหาคม, 2560, 11:20:36 AM



หัวข้อ: ด้วยแรงอธิษฐาน
เริ่มหัวข้อโดย: ป่า เขา ลำเนา ไพร ที่ 24 สิงหาคม, 2560, 11:20:36 AM

  สองมือประนมแล้วตั้งดวงจิต              นึกอธิษฐานสิ่งที่มุ่งหวัง
  ด้วยแรงแห่งหฤทัยแกร่งพลัง              ที่ยังฝังใจอยู่คู่กายา
  ดวงชีวีอ่อนแรงกำลังท้อ                   ยังอยู่รอคอยแสงสว่างหา
  ช่วยปลอบใจยามโศกโตรกวิญญา        ที่อ่อนล้าระทมดวงหทัย


หัวข้อ: Re: ด้วยแรงอธิษฐาน
เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 28 สิงหาคม, 2560, 06:03:25 AM


ยามที่เราร้าวรอนและอ่อนล้า
ห้วงเวลานาทีที่หวั่นไหว
หมดเรี่ยวแรงหันเหินดำเนินไป
เพราะหัวใจขาดแสงแห่งศรัทธา

หากแต่ลมหายใจยังไม่สิ้น
จำต้องดิ้นรนไปในยถา
อยากจะให้ได้ดีมีราคา
จำต้องลุกขึ้นมาอย่ารอรี

หากว่าทดท้อขลาดมิอาจลุก
จักจมทุกข์หม่นไหม้ไร้ศักดิ์ศรี
ฤาจะรอโชคฟ้าชะตาดี
ชีวิตนี้คงเศร้า...เฝ้าแต่รอ

Soul Searcher
Inspired to write 28/8/2017



หัวข้อ: Re: ด้วยแรงอธิษฐาน
เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 28 สิงหาคม, 2560, 01:44:49 PM
:30:

หากมีเรื่องร้าวรอนนอนก่ายหน้า
มองนภาเกลื่อนทั่วมัวหมองหนอ
เดียวดายแดแพ้พ่ายหมายจักรอ
ขาดคนคลอเตลียเตล้าเศร้าอุรา

น้ำตาร่วงบ่วงบาศก์ขาดรักป่น
ดวงกมลหม่นไหม้ใจผวา
มืดสนิทผิดไรไม่บอกลา
เกินเยียวยาแน่แน่แค่ปล่อยวาง

อยากจะไปเชิญเถิดเปิดทางให้
ฉันทนได้มิตายกลายกลับร่าง
แต่หากหันหลังหวนอย่าครวญตราง
รอสับรางอย่างน้อยหนึ่งร้อยปี

วิริน

๒๘/๘/๖๐