หัวข้อ: ค้อมจิตคารวะ เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 30 สิงหาคม, 2560, 09:31:27 AM ฟันลงกุบหมุบหมับขยับเหงือก กัดปล้องเปลือกเคี้ยวคาบดอาหาร หลุดหลายซี่ดีบนล่างทนทาน เหลือใช้การโยกคลอนบิ่นกร่อนบาง ไหลลงลึกหยึกหยักกลืนชักช้า อีกน้ำตาร่วงเล็ดเท่าเม็ดป้าง แก้วส่องใสใยวุ้นคลุมขุ่นฟาง ต้องแสงสางเจิดจ้าภาพพร่ามัว ยกมือป้องลองหรี่ขยี้ชัด แต่ติดขัดหูแปร่งตะแคงหัว เสียงแหลมลิ่มทิ่มแทงทุ้มแล่งรัว สระอัวอาไอคำใกล้เคียง มักพลาดเพี้ยนเลียนมือช่วยสื่อสาน โรคเบาหวานความดันไขมันเสี่ยง ดูกงองับทับเส้นคอเอนเอียง แข้งขาเดี้ยงปูดโปนร้าวโดนรุม เพียรปลิดปลงทรงจำถูกทำร้าย คำสั่งตายเดชบุญประคุณอุ้ม หนึ่งในร้อยรอดนรกแผ่ปกคลุม หายเดินดุ่มทุ่มเทชูเสรี กระเถิบนิดบิดหลังปวดทั้งร่าง ไร้ครวญครางอ้างหนักเพื่อศักดิ์ศรี ยอมใช้กรรมในกรงกุมโดยดี เขาคือวีรบุรุษแสนสุดงาม รพีกาญจน์ |