หัวข้อ: เช้าวันใหม่ มีเสมอ เริ่มหัวข้อโดย: กวี ชาว บ้าน ที่ 13 กันยายน, 2560, 10:26:44 AM (http://upic.me/i/uw/4images3.jpg) (http://upic.me/show/61560361)
เช้าของวันใหม่..ยังมีเสมอ ... ฟ้าสีครามงามงดสะกดจิต ดั่งนิมิตคิดดีมีสุขสันต์ ใจจูงจิตคิดดีที่สำคัญ ครอบครัวสมานฉันท์ทุกวันคืน .. แสงตาวันวิจิตรชีวิตสุข แม้ผ่านทุกข์ผ่านร้อนนอนขมขื่น ความโศกเศร้าเหมาวัน..ฝันกลางคืน เคยระกำ..กล้ำกลืน..ตื่นภวังค์ .. ชีวินทุกข์ ทั้งชาติมิอาจใช่! ทุกทุกเช้าวันใหม่..ใจยังหวัง วันนี้จนทนทุกข์รุกประดัง ไม่จีรัง..ยังดีมีครอบครัว .. อยู่พร้อมหน้าพร้อมตาเฮฮาสุข เคยล้มลุกคลุกคลานผ่านดี-ชั่ว ขณะนี้ที่นี่ '' มิมีกลัว '' ความแข็งแกร่งก่อตัวทั่่วภายใน .. ฟ้าสีครามยามนี้ที่ประจักษ์ ดั่งความรักถักทอรอวันใหม่ รอความสุขสมหวังดั่งตั้งใจ ทุกสิ่งใกล้...เวลามาทุกที .. กวีชาวบ้าน หัวข้อ: Re: เช้าวันใหม่ มีเสมอ เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 14 กันยายน, 2560, 10:37:19 AM :30:
ฟ้าสีครามยามเช้าเฝ้ามองหา สุดสายตายาวไกลใจสุขขี ระบายคำช้ำชอกยอกฤดี ปานชีวีด่าวดิ้นแทบสิ้นใจ ทรุดลงนั่งวังเวงโหวงเหวงหนอ ขาดคนคลอเคลียเคล้าเศร้าไฉน สายลมพัดโพกโบยโรยฤทัย ทำเช่นไรกันเล่าช่างเหงาจัง จิตฟุ้งซ่านผ่านไปไร้ทางออก ม่านเมฆหมอกบดเบียดเครียดสิ้นหวัง กาลเวลาล่วงแล้วแว่วเสียงดัง ปานชีวังจะขาดอนาถทรวง นกนางนาลครวญเพลงบรรเลงรื่น ฟ้าครางครืนฝืนลุกในทุกช่วง แสงแดดจ้าคราสายคล้ายกลลวง ยังช้ำทรวงเหมือนเก่ามิเบาบาง วิริน ๑๔/๙/๖๐ :30: |