เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

แหงนเบื้องบนฝนซารีบคว้าจอบ
หายใจหอบขาดห้วงมิล่วงหนี
วอนอันเตเทวาเคยปรานี
กลับถัดถี่ตกจนท่วมท้นไป

ท่วมผาหินดินดงเอ่อลงลุ่ม
ท่วมพืชพุ่มพืชผลพืชต้นใหญ่
ท่วมสวนครัวมะม่วงแลลำไย
ท่วมเนินไร่ไร้แหล่งเลี้ยงวัวควาย

ล้นถนนหนทางแท่งกางกั้ง
ล้นพนังรางรูคูเหมืองฝาย
ล้นลำคลองหนองสระอ่างกระจาย
ล้นฝั่งสายย้ายแยกกระแทกพัง

ไหลเชี่ยวกรากหลากรวมท่วมนอนนิ่ง
เพียบตลิ่งนาสวนมวลน้ำขัง
รอระบายลงเลว้าเหว่จัง
เกือบเดือนยังหญ้าเน่าปริ่มเท่าเดิม

เพื่อนโชคดีที่สูงแค่พุ่งผ่าน
เซาะริมธารออกแรงแต่งป้องเสริม
ปล่อยในออกนอกคันกั้นเข้าเติม
วันนี้เริ่มแสงรางสว่างตา

ละจากจอบยอบพักเพียงสักครู่
ลมพัดซู่ต้องตนขนลุกซ่า
เมฆตั้งเค้าเงาดำลอยคล่ำคลา
ตายละวามันมาหาอีกแล้ว

รพีกาญจน์