|
หัวข้อ: กลกลอนอักษรศิลป์ เริ่มหัวข้อโดย: มณีฉาย ที่ 12 ธันวาคม, 2560, 07:35:00 PM จึงเสกสรรปั้นแต่งแถลงไข ร่ำพิรี้พิไรละไมศิลป์ ร้อยคำกานท์หวานขมผสมจินต์ แล้วระบิลโศลกจนโยกไกว ลู่เอนราวดอกอ้อคลอลมโบก โล้ช่อโยกพลิ้วพลิกระริกไหว เพียงคมกลอนซอนเซาะเสนาะนัย ก็พิไลพิลาปร่ำถลำลง ครั้นเสพซาบภาพสร้างสะอางลักษณ์ วานประจักษ์แจ้งจิตอย่าคิดหลง ใดใดนั้นปรากฏให้ปลดปลง ต่างมิคงรูปรอยเมื่อคล้อยวัน มาจะหยิบรุ้งสีค่อยคลี่สาย ถักทอหมายต่อสานสะพานฝัน แล้วปูลาดพาดผ่านบนลานบรรณ อวดสีสันงดงามอร่ามตา ปล่อยเงาร่างย่างเหยียบขึ้นเทียบรุ้ง ละอองน้ำยังฟุ้งให้มุ่งฝ่า ก่อนระเหิดระเหยหายพรายมายา เพื่อพบว่าทุกส่วนล้วนชั่วคราว เพียงระบิลระบัดริ้วที่พลิ้วผ่าน แทรกบรรสารอักษร ทั้งร้อน-หนาว วาดภาพฟ้าแต้มเกลื่อนแม้เดือนดาว ใกล้แค่เอื้อมมือสาวแสงพราวนั้น มิต่างเลยกับเงาที่เย้าหยอก กรายย้อนยอกอกใจแค่ในฝัน ยามลืมตาตื่น เร้นไม่เห็นกัน ทุกสิ่งพลันเลือนลับมอดดับลง มณีฉาย |