เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

บทกลอนไพเราะ => กลอนงอนง้อ => ข้อความที่เริ่มโดย: พิณจันทร์ ที่ 28 ธันวาคม, 2560, 09:50:04 PM



หัวข้อ: ❣แค่ฝนปนหนาวมา❣
เริ่มหัวข้อโดย: พิณจันทร์ ที่ 28 ธันวาคม, 2560, 09:50:04 PM
❣แค่ฝนปนหนาวมา❣

ฝนตกปรอยปรอย เพียงน้อยนิด
หากแต่ฟ้ามืดมิดเมฆปิดแสง
มิหนำซ้ำอากาศประหลาดแรง
หนาวเหน็บแฝงลมผ่านสะท้านกาย

ฤดูกาลผ่านเปลี่ยนโลกเวียนหมุน
แสงแดดอุ่นเคยเยือนก็เลือนหาย
มวลไม้ดอกเคยเห็นเป็นเรียงราย
ลมก็พัดกระจัดกระจายสลายไป

ที่ร่วงหล่นรอบเรือนเสมือนอยู่
ที่ล่วงรู้เรือนรักก็ผลักใส
เฉกเช่นนี้เปรียบเปรยคุ้นเคยใจ
เปลี่ยนผลัดใบดั่งรู้ฤดูกาล

อากาศหนาว ล่วงรู้ฤดูใหม่
ฝนแทรกในให้หนาวราวประสาน
ให้รู้สึกทะลวงถึงดวงมาน
หนาวสะท้านกว่าใครผลัดใบตน

รู้ว่าหนักเหลือเกินถูกเมินหมาง
กอดใจบางฟันฝ่าเมฆฟ้าฝน
หนาวอากาศสาดหนอยังพอทน
หนาวกมลมาเจือเจ็บเหลือเกิน

ฟ้าอึมครึมครึ้มฝนปะปนหนาว
แค่บางคราวอากาศซัดสาดเหิน
ดั่งทรวงในไหม้หมองมิต้องเชิญ
แค่เพียงเดินผ่านไปก็ได้เจอ.

พิณจันทร์
๒๘ ธันวาคม ๒๕๖๐


หัวข้อ: Re: ❣แค่ฝนปนหนาวมา❣
เริ่มหัวข้อโดย: ชลนา ทิชากร ที่ 04 มกราคม, 2561, 08:33:20 PM
(https://pbs.twimg.com/media/CMQtIyBUcAApsw0.jpg)

(http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_030.gif)

ฝนตกปรอยลอยลมพรมพัดผ่าน
หนาวสะท้านกาลคล้อยคอยจนเก้อ
ยืนหนาวสั่นวันง้อรอพบเธอ
หลงชะเง้อเหม่อมองหมองหม่นใจ

ฤดูกาลผ่านผันฝันเสมอ
หวังพบเจอเธอฉันเริ่มวันใหม่
อดีตเก่าเคล้าเงื่อนเลือนลบไป
ยามห่างไกลไหวหวั่นวันร้างรา

ที่ร่วงหล่นฝนปรอยคล้อยจางหาย
หนาวเหน็บกายหลายวันฉันห่วงหา
คิดถึงเธอเหม่อมองจ้องดารา
พสุธาฟ้ากว้างอ้างว้างใจ

อากาศหนาวร้าวรอนอยากงอนง้อ
ขอสานต่อก่อฝันเริ่มกันใหม่
ปีคล้อยผ่านกาลเก่าเผาทิ้งไป
ความรักใคร่ใกล้ชิดมิตรไมตรี

รู้ว่าหนักรักร้างต่างเย่อหยิ่ง
แต่รักจริงยิ่งใหญ่ใจคงที่
อยากอ้อนวอนงอนง้อขอคืนดี
ขอโทษทีมีเรื่องเคืองขุ่นใจ

ฟ้าอึมครึมซึมเซาเขาไม่ง้อ
ไม่ขอต่อก่อฝันเริ่มกันใหม่
ความหนาวเย็นเน้นย้ำช้ำทรวงใน
ปล่อยเขาไปไม่ง้อขอคืนดี

ชลนา  ทิชากร

(http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_028.gif)

DQbZnMV06_I


หัวข้อ: Re: ❣แค่ฝนปนหนาวมา❣
เริ่มหัวข้อโดย: พิณจันทร์ ที่ 04 มกราคม, 2561, 10:54:16 PM
 :15:
ฝนตก..ปรอยปรอยลมพลอยพัด
โบกสะบัดเม็ดฝนระคนหนี
แม้ฝนตกหยุดบ้างในบางที
แต่ปรอยฝนก็ยังมีลมที่พา

ฤดูกาลสานจิตให้คิดถึง
ห้วงคำนึงยังเหม่อชะเง้อหา
แม้ถ้อยคำบอกพอและขอลา
แต่หัวใจปรารถนาอุราเดิม

ที่ร่วงหล่นปนมาน้ำตาเอ๋ย
ใครมิเคยก็แปลกรักแรกเริ่ม
นั่งมองสายฝนพรำกระหน่ำเติม
คล้ายยิ่งเพิ่มความเหงาขึ้นเท่าตัว

อากาศหนาวกราวกรูพร่างพรูเห็น
ปลิดปลิวเป็นทะลายสยายทั่ว
ใบไม้แห้งเปลี่ยนผลัดสลัดรัว
คล้ายคนยั่วมิคอยจะปล่อยวาง

รู้ว่าหนักเกินใจจะไปง้อ
หากแม้นรอก็อาจเลยบาดหมาง
มิเย่อหยิ่งสักน้อย..แค่คอยทาง
กอดใจบางลางเลือนเสมือนคอย

ฟ้าอึมครึมเมฆฝนปะปนหนาว
ฤดูราวบอกเราต้องเหงาหงอย
แม้โกรธเคืองเพียงนิดสะกิดรอย
เพียงเล็กน้อย คิดไปง้อไม่ลง

พิณจันทร์
๔ ธันวาคม ๒๕๖๑


หัวข้อ: Re: ❣แค่ฝนปนหนาวมา❣
เริ่มหัวข้อโดย: ชลนา ทิชากร ที่ 05 มกราคม, 2561, 09:43:37 PM
(https://i.ytimg.com/vi/zcW6xjnEJho/maxresdefault.jpg)

(http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_030.gif)

ฝนตกปรอยคอยเก้อเธอไม่ง้อ
เชิญนั่งรอต่อไปไม่ประสงค์
มางอนง้อต่อรักหักใจปลง
ง้อไม่ลงคงไม่ง้อต่อสัมพันธ์

ฤดูกาลผ่านพ้นฝนสั่งฟ้า
ฝนส่างซาฟ้าเหงาเศร้าโศกศัลย์
รักพลัดพรากจากไปไห้จาบัลย์
ยืนหนาวสั่นฝันค้างอ้างว้างใจ

ที่ร่วงล่นบนฟ้าก็ราจาก
รักจำพรากยากนักจักเริ่มใหม่
ยามฝนเคลื่อนเยือนฟ้าคราครั้งใด
สิ้นเยื่อใยให้ง้อต่อไมตรี

อากาศหนาวคราวนี้ฤดีช้ำ
หนาวตอกย้ำคำเขาเศร้าหมองศรี
งอไม่ลงปลงใจไม่ใยดี
รักครั้งนี้มีอันผันแปรไป

รู้ว่าหนักหักใจไม่คิดถึง
ยังซาบซึ้งตรึงจิตครั้งชิดใกล้
ยังปลาบปลื้มดื่มด่ำฉ่ำชื่นใจ
ยังห่วงใยไม่หายคลายสัมพันธ์

ฟ้าอึมครึมทึมเทาเคล้าเมฆขาว
เอ่ยคำวอนอ้อนดาวยืนหนาวสั่น
หลงเฝ้ารอท้อใจยามไกลกัน
พ้อกับจันทร์ฝันเก้อเธอไม่มา

ชลนา  ทิชากร

(http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_028.gif)

s61crfpKYV0


หัวข้อ: Re: ❣แค่ฝนปนหนาวมา❣
เริ่มหัวข้อโดย: พิณจันทร์ ที่ 06 มกราคม, 2561, 10:43:35 AM
(http://ookbeetunwalai.s3.amazonaws.com/cache/image.dek-d.com/27/0327/0411/120399598)

ฝนตกปรอย พลอยหนาวใจสาวสั่น
ทั้งสะบั้นดวงใจคล้ายไข้ป่า
แต่พินิศรู้สิ้น...มิกินยา
แท้อุรา สนาน สำราญมี

ฤดูกาลผ่านพ้นจากคนเศร้า
ก่อนเคยเข้าหอห้องความหมองศรี
หากแต่กาลผันเวียนมาเปลี่ยนปี
ดวงฤดี ย่อมเวียนหมุนเปลี่ยนตาม

ที่ร่วงหล่นตนไปก็ให้จาก
ที่เคยฝากสิ่งใดคงไม่ถาม
ให้รู้สึกจรรโลงทุกโมงยาม
มิประนามทำผิดต่อจิตใจ

อากาศหนาวคราวนี้ฤดีสุข
หมองหม่นทุกข์ปรากฏงามสดใส
เหมือนอากาศคลายบ่วงรัดทรวงใน
ปลดปล่อยให้สบายสยายเย็น

รู้ว่าหนักรักเขาต้องเศร้าหม่น
จะมิขนรักมีอย่างที่เห็น
รู้ว่ารักหนักใจสิ่งให้เป็น
จะมิเข็ญหัวใจรักใครเลย

ฟ้าอึมครึมทึมเทา..รุ่งเช้าแจ้ง
ความแห้งแล้งฝนปรอยลบรอยเผย
ความสดชื่นเล็ดลอดคืนกอดเกย
คนที่เคยคิดง้อ..ฉันขอลา.

พิณจันทร์
๖ มกราคม ๒๕๖๑


หัวข้อ: Re: ❣แค่ฝนปนหนาวมา❣
เริ่มหัวข้อโดย: พิณจันทร์ ที่ 06 มกราคม, 2561, 06:35:05 PM
(http://issue247.com/wp-content/uploads/2016/08/%E0%B9%80%E0%B8%AB%E0%B8%95%E0%B8%B8%E0%B8%9C%E0%B8%A5%E0%B8%A7%E0%B9%88%E0%B8%B2%E0%B8%97%E0%B8%B3%E0%B9%84%E0%B8%A1%E0%B8%88%E0%B8%B6%E0%B8%87%E0%B8%A3%E0%B8%B9%E0%B9%89%E0%B8%AA%E0%B8%B6%E0%B8%81%E0%B9%80%E0%B8%AB%E0%B8%99%E0%B8%B7%E0%B9%88%E0%B8%AD%E0%B8%A2%E0%B8%AD%E0%B9%88%E0%B8%AD%E0%B8%99%E0%B9%80%E0%B8%9E%E0%B8%A5%E0%B8%B5%E0%B8%A2%E0%B8%95%E0%B8%A5%E0%B8%AD%E0%B8%94%E0%B9%80%E0%B8%A7%E0%B8%A5%E0%B8%B2.jpg)

ฟ้าอึมครึมทึมเทาหงอยเหงาหนัก
คล้ายคนรักปล่อยมือมิถือสา
แม้วันนี้หม่นไหม้ในอุรา
ปรารถนาปล่อยวางคนข้างใจ

รู้ว่าหนักทับถมระทมเศร้า
รู้ว่าเหงาเกินอยู่ต้องสู้ไหว
ก็เมื่อเขาทะลวงแผลทรวงใน
เจ็บปานใดไม่ฝืนขอคืนดี

อากาศหนาวคราวหม่นอดทนหนอ
รักเติมเพียงใดยังไกลหนี
หนาวอากาศสะบั้นในบางที
แต่ก็มีเกราะช้ำเป็นกำบัง

ที่ร่วงหล่นปนมาน้ำตาตก
ปรอยฝนปกปิดมาน้ำตาหลั่ง
แม้นมิเห็นเป็นสายทะลายพัง
ไหลประดังเทสาดมิขาดเลย

ฤดูกาลผ่านไปเหลือใจเศร้า
ไว้เป็นเงาความช้ำระกำเผย
ฝังอดีตกรีดขมไว้ชมเชย
ครั้งหนึ่งเคยอกร้าวหนามาเยือน

ฝนตก..ปรอยปรอย เพียงน้อยนิด
ก็สะกิด ทรวงหม่นอึงอลเหมือน
หนาวคราวใดปรอยฝนร่วงหล่นเตือน
เจ็บมิเลือน จากไปรักไม่จริง

 :15: :15:

พอแย้วๆๆๆๆ สำนวนนี้ ฮ่าๆเอิ๊กๆ เริ่มใหม่ๆเรื่องใหม่ๆจ้า :34: :12:

พิณจันทร์
๖ มกราคม ๒๕๖๑


หัวข้อ: Re: ❣แค่ฝนปนหนาวมา❣
เริ่มหัวข้อโดย: ชลนา ทิชากร ที่ 06 มกราคม, 2561, 07:00:27 PM
(http://ookbeetunwalai.s3.amazonaws.com/cache/image.dek-d.com/27/0327/0411/120399598)

ฝนตกปรอย พลอยหนาวใจสาวสั่น
ทั้งสะบั้นดวงใจคล้ายไข้ป่า
แต่พินิศรู้สิ้น...มิกินยา
แท้อุรา สนาน สำราญมี

ฤดูกาลผ่านพ้นจากคนเศร้า
ก่อนเคยเข้าหอห้องความหมองศรี
หากแต่กาลผันเวียนมาเปลี่ยนปี
ดวงฤดี ย่อมเวียนหมุนเปลี่ยนตาม

ที่ร่วงหล่นตนไปก็ให้จาก
ที่เคยฝากสิ่งใดคงไม่ถาม
ให้รู้สึกจรรโลงทุกโมงยาม
มิประนามทำผิดต่อจิตใจ

อากาศหนาวคราวนี้ฤดีสุข
หมองหม่นทุกข์ปรากฏงามสดใส
เหมือนอากาศคลายบ่วงรัดทรวงใน
ปลดปล่อยให้สบายสยายเย็น

รู้ว่าหนักรักเขาต้องเศร้าหม่น
จะมิขนรักมีอย่างที่เห็น
รู้ว่ารักหนักใจสิ่งให้เป็น
จะมิเข็ญหัวใจรักใครเลย

ฟ้าอึมครึมทึมเทา..รุ่งเช้าแจ้ง
ความแห้งแล้งฝนปรอยลบรอยเผย
ความสดชื่นเล็ดลอดคืนกอดเกย
คนที่เคยคิดง้อ..ฉันขอลา.

พิณจันทร์
๖ มกราคม ๒๕๖๑

(https://www.bloggang.com/data/iaiam/picture/1234250801.jpg)

(http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_030.gif)

ฝนตกปรอยรอยร้าวยาวขนาน
หนาวสะท้านนานเหลือเขาเบื่อหน้า
ไม่อยากแม้แลเห็นเร้นหลบตา
เอือมระอาชาชินสิ้นเยื่อใย

ฤดูกาลผ่านผันมั่นใจนัก
ยังคงรักภักดีปีไหนไหน
ถึงจมปลักรักเดียวเปลี่ยวทรวงใน
ไม่เป็นไรใช้กรรมที่ทำมา

ที่ร่วงหล่นฝนช้ำน้ำตาพราก
ไม่เหลือกากซากใจให้ห่วงหา
ได้แต่มองจ้องเขาเหงาอุรา
พอเยียวยาหาสุขมาซุกใจ

อากาศหนาวร้ารอนกอดหมอนข้าง
นอกหน้าต่างพรางพราวดาวไสว
จันทร์แจ่มฟ้าจ้าส่องผ่องอำไพ
หริ่งเรไรไร้คู่กู่รำพัน

รู้ว่าหนักรักเขาเฝ้าแลเห็น
ความรักเป็นเส้นขนานผ่านเพียงฝัน
เขาไม่ปรายสายตาช้ำจาบัลย์
เฝ้ารักมั่นฝันค้างอยู่ข้างเดียว

ฟ้าอึมครึมพึมพำคำเขากล่าว
บอกเรื่องราวคราวนี้ที่เด็ดเดี่ยว
ก็ยังรักภักดิ์มั่นดังขั้นเกลียว
ถึงแห้งเหี่ยวเปลี่ยวใจใฝ่รักเธอ

ชลนา  ทิชากร

อ้าวแต่งไว้แล้วยังไม่ทันจะวางเลยใจร้อนจัง งั้นพอบทนี้ก็แล้วกัน

(http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_028.gif)

DV6UkrWh0Io