เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

คุยเรื่องร้อยแปดชาวอารมณ์กลอน => คุยได้ทุกเรื่อง => ข้อความที่เริ่มโดย: รพีกาญจน์ ที่ 18 มกราคม, 2561, 06:30:42 AM



หัวข้อ: ลำเอียง
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 18 มกราคม, 2561, 06:30:42 AM

(http://www.buriramtoday.com/imgs/1498448.jpg)


ถามรู้จักมักจี่ดีแค่ไหน
ตอบออกไปใกล้ชิดสนิทสนม
ข้าเหนือวัดถัดลานบ้านเอวกลม
เรียนประถมเราสองห้องเดียวกัน

พ่อให้มาอาภัพผีจับด้ำ
ผิวเขียวคล้ำต่ำต้อคางคอสั้น
จมูกทู่หูกางห่างซี่ฟัน
คิ้วดกมันผมบางตาต่างโต

อยากเรียนต่อพ่อจนทนทำสวน
จับจอบพรวนลำไยเช้าไก่โห่
ตากแดดเดินท่อมท่อมร่างผอมโซ
สาวคนโก้นิยมชมชื่นใจ

พาหงุดหงิดผิดเขาควงคนนั้น
หล่อล่ำสันสักตัวลายหัวไหล่
คุยหัวร่อระริกเซ้าซิกไป
รถคันใหญ่แล่นลับชั่วพับตา

สวมเสื้อเขียวเตี่ยวเทาเก่าขาลีบ
ปั่นรถถีบเบาะหนังอกตั้งท่า
ดีดกระดิ่งติงตองล่องกองมา
เอิ้นถามหาบ้านมิดปิดประตู

จะเลิกคบพบหน้าข้าไฉน
รีบหลบไวไม่พ้นเห็นก้นอยู่
คบคนจนทนหมิ่นกินปลาทู
อ๋อเพิ่งรู้ใจดำเธอลำเอียง

รพีกาญจน์

ไม่กล้าต่อกลอนใคร อาจทำให้ของเขาเสีย

 :24:



หัวข้อ: Re: ลำเอียง
เริ่มหัวข้อโดย: ❀ Sasi ❀ ที่ 18 มกราคม, 2561, 03:26:19 PM
(http://upic.me/i/eu/3-2-1300x722.jpg) (http://upic.me/show/61925166)


พวงมาลัยหอมสวยด้วยมะลิ
ยิ้มแก้มปริยื่นให้อ้ายเดินเลี่ยง
น้องยังเก้อก่อนนั้นเคยฝันเคียง
ก็รอเพียงเอื้อนเอ่ยไยเฉยชา

ผ่านหลายปีดีดักไม่ทักถาม
วันน้องตามไปพบยังหลบหน้า
มีหนึ่งนางแนะนำนามกานดา
บอกว่าคือ  ภรรยา...อ้ายสามี

ตกตะลึงพรึงพรั่นตัวสั่นริก
กำมือจิก จุก,ชา น้ำตาปรี่
สองมือปาดหยาดใสไหลทวี
รับโดยดี...ด้อยค่ากว่าคนนั้น

บังเอิญพบพาอ้ายในครั้งนี้
หนอยดูซีแสร้งพร่ำคำเสกสรร
มิเคยปอง  มอง"ดิน"สิ้นสำคัญ
เดี๊ยะกำปั้นปลายคางง้างความจำ

เขานั้นมาทีหลังอ้ายยังรัก
ขั้นลงหลักร่วมเตียงเคียงเช้าค่ำ
น้องมาก่อนเกี่ยงท่าว่าตัวดำ
นึกถึงคำทิ่มแทงแสลงใจ

อย่ามาพร่ำลำเอียงเสียงค่อนขอด
รอตลอดเรื่อยมา..ล้ารู้ไหม
พอจะมีชายอื่นยื่นเยื่อใย
จะหวนมาทำไม..กลับไป๊ซะ!!?

ดิน

 :24:




หัวข้อ: Re: ลำเอียง
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 19 มกราคม, 2561, 06:12:47 AM

เขียนฟายฟุ้งตุงนังตั่งเตียงหมอน
คลิปละครออนสะเปะสะปะ
เรื่องรักเก่าเป่าประทุปะทะ
ฮิตฟูเฟื่องเมืองพระส้มมะโอ

ก่อนอยู่โยงโด่งดังบ้านหลังใหญ่
ชายหลงใหลหน้ามนสาวคนโก้
อยู่เดี๋ยวนี้สี่บ้านอาคารโต
วิ่งรอกโร่ไปมายิ้มหน้าบาน

หนุ่มกลางแก่แห่ห้อมล้อมหน้าหลัง
จึงชิงชังเบื่อหน่ายหน้าอ้ายหนาน
ตอบต่อกลอนวอนตีรพีกาญจน์
ห้าปีผ่านนัวเนียเคยเคลียคลอ

เคยยืนยันภรรยาน่ารักยิ่ง
เอาขึ้นหิ้งไว้บนต้นพ.ศ.
ขนิษฐีสีลาอ่าลออ
ดูห้องหอสะอาดปัดกวาดครัว

เสร็จลำไยไหล่เจ็บเก็บมะม่วง
ระหว่างช่วงอดออมปลูกหอมบั่ว
หลังผ่าตัดต่อเอ็นสามเส้นชัวร์
จับรถทัวร์มาแน่แม่พระจันทร์

น้องจะหลบคบใครอ้ายไม่สน(ใจ)
จะบุกค้นควานหาจ้าละหวั่น
อักษรย่อ จ. ช. ซ. บ่สำคัญ
แลกชีวันชิงน้องละอองดิน

 :14:

รพีกาญจน์


หัวข้อ: Re: ลำเอียง
เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 19 มกราคม, 2561, 03:22:00 PM

ชาย”ซอ”ขอโผล่แก้......พาดพิง
แอบคบนั้นเรื่องจริง......ใช่โม้
ชวนกันนั่งริมปิง............ชมเป็ด ขันเนอ
ก็ท่านมัวโยกโย้............ชวดชิ้นปลามัน

Soul ...ขอใช้สิทธิ์พาดพิงนะเจ้า...

 :12:



หัวข้อ: Re: ลำเอียง
เริ่มหัวข้อโดย: ❀ Sasi ❀ ที่ 19 มกราคม, 2561, 06:33:50 PM


มิน่าคุณโซล เขียนกลอนเก่ง

แม้แต่เป็ดยังขัน คนจะไม่เจ๋งได้ไง :12: :28:


หัวข้อ: Re: ลำเอียง
เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 20 มกราคม, 2561, 09:47:37 AM

ปลาไหลใส่ตับปิ้ง........กระมัง
กลอนมั่วแต่จริงจัง.......จับแม้
ชนแพะแกะเปะปัง........ปรุงแต่ง
ยำใหญ่ใส่เขียดแย้......เหยาะซี่อิ้วโซลเสวย

(...สติดีบ่ เข้า-..............ใจความ
บ๊องจิตซิบอกงาม..........เทียบเที้ยน
ศรีธัญญะอาราม.............รวมศิษย์ เก่าเฮย
เหลาเหย่เห่กลอนเพี้ยน...ฉ่ำอ้อยชานเสมือน...)

Soul...หึหึ ใครอ่านรู้เรื่องบ้างหนอ...
(เอ็กซ์คลูซีฟสำหรับศิษย์เก่า ศรีธัญญะ สถาบันครับ)
*เที้ยน : เปรียบ, คล้ายคลึง, เหมือน

 :27: