เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

บทกลอนไพเราะ => กลอนให้แง่คิด => ข้อความที่เริ่มโดย: วลีลักษณา ที่ 20 มกราคม, 2561, 09:15:00 PM



หัวข้อ: ~*~ หยาดน้ำค้าง ~*~
เริ่มหัวข้อโดย: วลีลักษณา ที่ 20 มกราคม, 2561, 09:15:00 PM
(https://www.bloggang.com/data/w/waleelaksana/picture/1512090245.jpg)

หยาดน้ำค้าง

๐ อุ่นอุษาพร่าพรายประกายแดด
ทอดทอแวดล้อมอยู่แต่ตรู่สาง
หลังม่านหมอกหม่นเทาเป็นเงาราง
บุปผาชูช่อสล้างอยู่กลางลาน

๐ กลีบบอบบางชุ่มฉ่ำหยาดน้ำค้าง
ประกายพร่างราวเพชรพร้อยเม็ดหว่าน-
ลงแต่งแต้มแซมคลอดอกช่อมาลย์
ร่ำรอแดดแผดผลาญก่อนรานมลาย

๐ ยามแล้งร้าง สางรุ่งแสงรุ้งเรื่อ
พาอบอุ่นจุนเจือต่อเมื่อสาย
เม็ดน้ำค้างแสงพลอดก็วอดวาย
พร้อมผ่อนคลายหนาวเยือกจากเปลือกดิน

๐ เปลี่ยนช่วงวันผันกลายหลากหลายอยู่
ต่างวนสู่ความเสื่อมสลายสิ้น
ที่ยึดเกี่ยวเหนี่ยวรั้งประทังจินต์
ก็โบกบินลับลาเลือนอาลัย

๐ ต่างฤาหยดน้ำค้างในสางรุ่ง
ต้องลำรุ้งทอทาบก็วาบไหว
งามทั้งมวลล้วนเห็นและเป็นไป
มีสิ่งใดมั่นคงให้หลงคอย?

วลีลักษณา
๒๐ มกราคม ๒๕๖๑


หัวข้อ: Re: ~*~ หยาดน้ำค้าง ~*~
เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 21 มกราคม, 2561, 10:41:31 AM

หยาดน้ำค้าง...ลมหนาว...เช้าวันหนึ่ง
ห้วงคำนึงน้าวเหนี่ยว...รั้งเปลี่ยวหงอย
หยาดน้ำตาเรื้อร้าง...ทิ้งรางรอย
ไล้โลมปล่อยปรารมภ์...ลิ่วลมกานท์

มธุรสพจน์พร่ำ...รำพันแพร้ว
ร้อยเก็จแก้วมณี...วจีสาน
พกเหน็ดเหนื่อยแบกฝัน...ของวันวาน
เพื่อพบรานร้าวบั่น...ในวันนี้

หากรักเปรียบน้ำค้าง...คราสางรุ่ง
ท่ามทอรุ้งพริบพร่าง...กระจ่างศรี
แม้มิยืนหยัดอยู่...คู่ฤดี
ยังวาดวีวาบหวาม...ทุกยามเยือน

Soul Searcher
Inspired to write 21/1/2018



หัวข้อ: Re: ~*~ หยาดน้ำค้าง ~*~
เริ่มหัวข้อโดย: กิติราช ทับทิม ที่ 21 มกราคม, 2561, 04:01:10 PM
(http://images4.fanpop.com/image/photos/23100000/In-The-Field-severus-snape-and-lily-evans-23156229-500-337.jpg)

ไพเราะมากครับ ทั้งสองท่าน ทั้งคุณวลีลักษณา และ คุณ Soul Searcher อ่านแล้วสุนทรียะยิ่งครับ
ขอร่วมสักสำนวนนะครับ...
 :jub jub:
ศิศิราพาชื่นระรื่นจ้อง
แวววาวยองหยดทิพย์ยิบเขยื้อน
คล้ายเนตรนุชผุดฉายประกายเดือน
พี่เผลอเอื้อนอ้อนคำ.เปรยจำนรรจ์..

เดินชมวิวทิวทัศน์มนัสสุข
มีเจ้าซุกซบข้างทุกทางนั่น
โอบเกี่ยวกอดพลอดรักประจักษ์กัน
แสนสุขสันต์สวยงาม.ทุกยามเช้า..

ครายามสายบ่ายแจ้งสูรย์แสงภพ
น้ำค้างจรจางหลบไออบเถ้า
กาลสลับสับเปลี่ยนวนเวียนเงา
หวังเพียงเจ้าจักอยู่.ดูเรื่อยไป ฯะ

กิติราช ทับทิม  :letter:
๒๑ มกราคม ๒๕๖๑

เชิงอรรถ
ศิศิรา นิยาม น้ำค้าง


หัวข้อ: Re: ~*~ หยาดน้ำค้าง ~*~
เริ่มหัวข้อโดย: วลีลักษณา ที่ 21 มกราคม, 2561, 08:07:15 PM
ครั้นยามพลบพรายแดดอ่อนแวดล้อม
ตะวันอ้อมหุบเถินเนินไศล
สิ้นแสงวันเกื้อหนุนสิ้นอุ่นไอ
เงียบงันไปทั่วหนช่างหม่นเทา

สายลมเย็นระเรื่อยโชยเฉื่อยช้า
กลิ่นผกาหอมกรุ่นทั้งขุนเขา
ภาพดอกไม้พร่าเลือนเป็นเหมือนเงา
หวั่นดอกเก่าเฉาโรยปลิดโปรยลม

ครั้นยามพรุ่งพรายสูรย์จำรูญสี
อาจไม่มีดอกมาลย์เคยหวานฉม
มิรอหยาดน้ำค้างที่พร่างพรม
พลัดช่อจมเศษดินหมดยินดี

วลีลักษณา
๒๑ มกราคม ๒๕๖๑
ขออภัยนะคะ ความไม่ต่อกลอนข้างตนตามที่ตั้งใจไว้ วนๆงงๆไปดอกไม้ซะงั้น


หัวข้อ: Re: ~*~ หยาดน้ำค้าง ~*~
เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 27 มกราคม, 2561, 06:27:02 AM

สุมามาลย์โรยรา...นิจจาร้าง
หยาดน้ำค้างเริงร่ำ ฉ่ำฉวี
ครั้นกลีบบางห่างหาย วายวาที
ก็เหลือที่น้ำค้าง...จะพร่างพรม

รุ่งอรุณเรื่อแสง แปลงสภาพ
น้ำค้างยังเอิบอาบ พิลาปข่ม
คอยเย็นย่ำฉ่ำชื้น ฟื้นภิรมย์
เพื่อชื่นสมสุขซ้อง ตระกองมาลย์

หากร่ำไรชิดช้อย...ชะรอยวาสน์-
คงแคล้วคลาดคลอนบั่น ร้อยบรรสาน
แลล่วงลับดับสิ้น จินต์บันดาล
หยาดเยื้อนพาลเหือดแห้ง...แล้งจำนรรจ์...

Soul Searcher
Inspired to write 27/1/2018



หัวข้อ: Re: ~*~ หยาดน้ำค้าง ~*~
เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 17 พฤษภาคม, 2561, 03:39:31 PM

หยาดน้ำค้างเคยพร่ำ ชื่นฉ่ำหวาน
ครั้นเนิ่นนานเลือนหาย กับพรายฝัน
โอ้ดอกรักแปรเปลี่ยน หมุนเวียนวัน
พ่ายผกผันอีกดอก กลับงอกเงย

คลี่ดอกโศกทดท้อ รอความรัก-
เอื้อฟูมฟักปลอบขวัญ รำพันเผย
หากว่ารักแล้วไซร้ ไยเฉยเมย
เหือดระเหย ดุจน้ำค้างเมื่อสางเยือน

หยาดน้ำค้างเหือดแห้ง......คืนไอ
ความรักมั่นฉันใด.............เที่ยงแท้
เลือนหายสลายใน............อากาศ
ทิ้งคราบความพ่ายแพ้.......เรื่อริ้วปรางสอง

Soul Searcher
Inspired to write 17/5/2018



หัวข้อ: Re: ~*~ หยาดน้ำค้าง ~*~
เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 22 พฤษภาคม, 2561, 11:18:56 AM
:30:

อุษาสางบางเช้าดูเหงาหงอย
น้ำค้างย้อยปะปนทนช้ำหมอง
เมฆลอยเลื่อนเคลื่อนไหลไปรวมกอง
แสงแดดส่องกระทบก็จบกัน

บุปผาเผยเย้ยยั่วทั่วส่งกลิ่น
ภมรบินโรมเร้าเคล้าสุขสันต์
เป็นวิถีแมลงคอยแบ่งปัน
เกษรนั้นผสมสายลมโชย

เมื่ออิ่มเอมเปรมปรีด์พลันลี้หาย
ดอกไม้หลายเผ่าพันธุ์กลับหวั่นโหวย
กลีบหลุดหล่นลงพื้นยืนโอดโอย
สงบโรยดินแท้ก็แปรไป

รอวันผ่านผันเปลี่ยนเวียนเช่นนี้
ล้วนหลายหลากมากมีดีเลวไหม
สิ่งสุดท้ายท้ายสุดหยุดที่ใด
กองฟอนไฟลุกโชนโดนเวรกรรม

วิริน
๒๒/๕/๖๑

 :30:




หัวข้อ: Re: ~*~ หยาดน้ำค้าง ~*~
เริ่มหัวข้อโดย: มนตรี ประทุม(2) ที่ 22 พฤษภาคม, 2561, 04:42:00 PM

อุษาส่องอาภาจ้าจรัส
ลมโบกพัดดูสนุกแสงสุขสำ
นกออกบินหากินแม่บินนำ
ดูแล้วขำคลอเคลียมิเพลียใจ

บัวชูช่อรอแดดคอยแผดเผา
กลีบไม่เฉาเบ่งบานงามสดใส
เหมือนกรรมกรสู้แดดมิแอบใคร
สัญญาไว้สู้ทนจนวันตาย

แดดร้อนเย็นเป็นเช่นนี้หลายปีผ่าน
คนอยู่นานเห็นเป็นไปไม่ลาหาย
สู้มิได้ลาก่อนตอนสิ้นลาย
มีแต่ฝ่ายที่เกร่งกล้ามิลาเลย

มนตรี  ประทุม
“มันแกว”
๒๒ พ.ค.๖๑