หัวข้อ: (กลอนกลบทอุภะโตโกฏิวิลาศ)เที่ยวป่าอย่าเสียงดัง เริ่มหัวข้อโดย: พิณจันทร์ ที่ 25 มกราคม, 2561, 07:17:37 PM (https://scontent.fbkk8-2.fna.fbcdn.net/v/t1.0-9/27067058_1836840456386439_3603128500376606423_n.jpg?oh=6c9f7db87e9fbafa2e267884f6339267&oe=5B1FDEFA)
(ภาพภูทับเบิกจ้า) (กลอนกลบทอุภะโตโกฏิวิลาศ)..เที่ยวป่าอย่าเสียงดัง ท่องเที่ยวป่าลำเนาภูเขาใหญ่ ต้องเตรียมตัวเตรียมใจเอาไว้หนอ คงมิใช่แต่เพียงเสบียงพอ หยูกยารอต้องใช้ยามไข้มี มิเสียงดังเฮฮาเดินป่าเขา มิหยอกเย้าแกล้งกันสะบั้นหนี หากพลัดหลงห่างไปคงไม่ดี แม้ตอนนี้โทรศัพท์ใช้กับมือ แต่มิใช่เพลินจนทุกคนห่าง แล้วหลงทางลืมไปมิใด้ถือ วิทยุส่งสารงานระบือ หากแม้นดื้อรั้นจะอันตราย จวนถึงวันท่องเที่ยวกอดเกี่ยวป่า ถึงเวลาใกล้ชิดนิมิตหมาย มองจันทราลอยต่ำชื่นฉ่ำกาย มองดูคล้ายอ้อล้อก็สุขใจ สื่อสารถึงคนอยู่บนภูสูง ร้อยกรองจูงขับขานสะท้านไหว ความคิดถึงส่งต่อพออุ่นไอ ฝากคำไว้แนวหลังน้องยังรอ พิณจันทร์ ๒๕ มกราคม ๒๕๖๑ :letter: กลอนกลบทอุภะโตโกฏิวิลาศ กำหนดให้วรรค ๑ และ ๓ มีใช้เพียงวรรณยุกต์เอก วรรค ๒ และ ๔ ใช้เพียงวรรณยุกต์โท โดยไม่จำกัดจำนวนและตำแหน่ง (แดนคนธรรพ์ แม่ศรีวรรณทอง อ.ธนุ เสนสิงห์) |