|
หัวข้อ: รำพึงตน เริ่มหัวข้อโดย: เนิน จำราย ที่ 03 มีนาคม, 2561, 09:21:57 PM
หัวข้อ: Re: รำพึงตน เริ่มหัวข้อโดย: พิกุลแก้ว ที่ 03 มีนาคม, 2561, 10:45:37 PM น้องมิรู้เรื่องใดในบทนี้ แต่อยากให้คุณพี่อย่าไปสน จะแวดวงหมู่ใดย่อมได้ยล ความมืดมนหม่นหมองของหัวใจ กลอนเป็นเพียงภาษาเพื่อสื่อถ้อย หวังเรียงร้อยรวมคำนำสมัย ตามจริตของตน...ด้นความนัย ล้วนฉาบไว้ให้เห็นเช่นลวงตา หากผู้นั้นกำลังจะพลั้งผิด ได้โปรดคิดให้อภัยในวันหน้า สักวันหนึ่งบทกวีจักนำพา ให้ผู้นั้นกลับมา..สู่ทางเดิม พิกุลขอให้ทุกอย่าง ผ่านไปได้ด้วยดีนะคะ คุณเนิน จำราย ด้วยความเป็นห่วงจากใจจริงค่ะ :30: หัวข้อ: Re: รำพึงตน เริ่มหัวข้อโดย: เนิน จำราย ที่ 04 มีนาคม, 2561, 10:12:05 PM
หัวข้อ: Re: รำพึงตน เริ่มหัวข้อโดย: Bretty P ที่ 04 มีนาคม, 2561, 10:51:25 PM พวกพี่นั้นปล่อยวางแลอย่างง่าย โกรธแทบตายวายจบไม่หนวกหู ทำกันได้ไงอ่ะ...น่าเชิดชู หากเป็นหนู..ตบคว่ำ..ไปนานนม มิใช่โหดอะไรมิได้คิด แต่มิชอบใกล้ชิดพวกใจขม ต่อหน้าอย่างลับหลังมาลูบคม มาลอยลมต่อหน้า...ขอสักที... คนโตๆกันแล้วนี่ หักห้ามใจกันดีจังเลยนะคะ....อยากทำได้มั่งจัง :20: :20: อย่าโกรธหนู หนูยังเด็ก :23: :23: |