เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

คุยเรื่องร้อยแปดชาวอารมณ์กลอน => คุยได้ทุกเรื่อง => ข้อความที่เริ่มโดย: รพีกาญจน์ ที่ 06 มีนาคม, 2561, 10:06:03 PM



หัวข้อ: พักยก-ให้น้ำ
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 06 มีนาคม, 2561, 10:06:03 PM

บนเส้นทางถ่างตารู้ว่าบ่อ
ไยเลื่อนล้อแล่นตรงยวบลงหลุม
หรือคับแคบแอบชิดอาจติดมุม
ยากควบคุมฟันฝ่าพวงมาลัย

ควรหยุดก่อนผ่อนคลายหายใจเข้า
ออกแผ่วเบาสงบจิตคิดแก้ไข
ขยับห่างทางโล่งโคลงเคลงไป
เอาปลอดภัยเวลาช้าช่างมัน

เมินประมาทขาดตรองประคองรถ
ทะยานบดถนนเกรงคนหยัน
ปรี่แซงซ้ายป่ายขวาปาดหน้ากัน
เสียงสนั่นลั่นรีบกดบีบแตร

ใช่โอ้อวดพรวดพลั้งผิดจังหวะ
จวนปะทะแฉลบเบรกแทบแย่
มือสับโขกโยกเกียร์เลียครัตช์แล
เท้าเหยียบแช่คันเร่งเกร็งลำคอ

บรรทุกเกินกำลังชั่งพิกัด
เสริมเหล็กดัดตัวถังเชื่อมหลังต่อ
วางซ้อนทับนับถ้วนจำนวนพอ
สูงขึ้นก่อกันใช้ผ้าใบคลุม

เปรียบสังขารนานนับคล้ายกับรถ
จิตกำหนดครอบครองสนองทุ่ม
เข้าสู่ช่วงล่วงวัยโรคภัยรุม
ปลีกจากกลุ่มเพื่อนรักพักเยียวยา

 :1402091848:

รพีกาญจน์



หัวข้อ: Re: พักยก-ให้น้ำ
เริ่มหัวข้อโดย: พิกุลแก้ว ที่ 06 มีนาคม, 2561, 11:09:16 PM
อายุนั้นบั่นทอนกัดกร่อนร่าง
มิปล่อยว่างโรครุมขยุ้มหา
เป็นสัญญาณคอยเตือนเหมือนวาจา
มาบอกว่า..พักบ้าง..อย่าโหมเกิน

ยิ้มเข้าไว้นะคะอย่าท้อถอย
ความเศร้าสร้อยจักทำให้ใจตื้นเขิน
เสียงหัวเราะต่อวัยให้ดำเนิน
หัวเราะให้ยับเยินอย่าเกรงใจ

เป็นกำลังใจให้นะคะคุณรพีกาญจน์ ค่อยๆดูแลและรักษาไปเรื่อยๆนะคะ
เราอยู่เคียงข้างกันเสมอค่ะ  :12: