|
หัวข้อ: ว่างว่าง... เริ่มหัวข้อโดย: พิณจันทร์ ที่ 21 มีนาคม, 2561, 07:31:13 PM (https://scontent.fbkk12-1.fna.fbcdn.net/v/t1.0-9/29472699_1914243718646112_8235543057856987136_n.jpg?oh=6383cdeba262e23fa16489ae950feb8d&oe=5B4B1CF2)
:smiley03: ..ว่างว่าง.. :smiley05: ถึงยามว่างงานทำแต่นำจด ว่างทั้งหมดคงไม่ทรวงในฉัน เพราะไม่ว่างจึงเพียรเขียนจำนรรจ์ ขอเธอหันมองบ้างยามว่างงาน อยู่ว่างว่างเขียนใจออกให้หมด ให้ปรากฏว่างเปล่ามาเล่าขาน เพราะอะไรไม่ว่างอยู่ตั้งนาน และความหวานมิว่างอยู่กลางใจ มิเคยว่างดอกหนาจะว้าเหว่ มีคนเทรักบ้างมิว่างไหน จึงมีหวานเป็นทางมิว่างไป เติมเต็มให้หวานทางช่องว่างมี เขียนหัวใจไม่ว่างลาร้างอื่น มิชมชื่นว่างใครขอไกลหนี ฉันรักเธอปิดทางว่างฤดี ตราบชีวีมิว่างเลิกร้างลา ใจว่างว่างเขียนนี้ย่อมพิสุทธิ์ ว่างประดุจรักนี้ทวีหา เติมเต็มให้ไม่ว่างออกห่างตา มิว่างหนา ออเจ้า รักเท่าเดิม มิเคยว่างคิดถึงฉันจึงเขียน มิเคยเจียนจิตว่างใหม่สร้างเสริม อยากจะหวานมาบ้างยามว่างเติม อยากจะเพิ่มหวานบ้างยามว่างงาน พิณจันทร์ ๒๑ มีนาคม ๒๕๖๑ (http://www.oknation.net/blog/home/blog_data/309/15309/images/line/line_03/23.gif) หัวข้อ: Re: ว่างว่าง... เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 21 มีนาคม, 2561, 08:05:39 PM ทุกครั้งเจอ “มิว่าง”ร่างแทบทรุด สัประยุทธ์มุ่งหมายตะกายพล่าน แข้งขาสั่นระริก จิกขอบบาน โซกซมซานชีวาตม์...จะราดแล้ว Soul ...แทบตาย ตอนเจอ”มิว่าง” เวลาฉุกเฉิน...หึหึ :12: หัวข้อ: Re: ว่างว่าง... เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 22 มีนาคม, 2561, 11:02:29 AM :30:
ถึงงานจะไม่ว่างก็ช่างเถอะ ขอเขียนเปรอะเปื้อนไปเหมือนใจแผ่ว มีแอบบ้างบางครั้งหวังเป็นแนว นายเดินแกร่วข้างข้างต่างเมียงมอง แม้นไม่ว่างเขียนไปใจจ้องจด มิพูดปดหรอกเจ้านายเฝ้าส่อง กว่าจะเสร็จแต่ละวรรคหนักใจปอง มิรู้ไหนวรรคทองลองเขียนไป มิเคยว่างเหมือนกันงานมันยุ่ง มิคุยฟุ้งเรื่องจริงหญิงตอกไข่ กลัวสมองจะฝ่อจึงจ้อไว แค่หัวใจรักกลอนวอนอย่าเคือง วิริน ๒๒/๓/๖๑ :30: |