เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

บทกลอนไพเราะ => กลอนคิดถึง => ข้อความที่เริ่มโดย: พิม วรรณพร ที่ 04 เมษายน, 2561, 10:01:22 AM



หัวข้อ: ไม่ลืม
เริ่มหัวข้อโดย: พิม วรรณพร ที่ 04 เมษายน, 2561, 10:01:22 AM
(https://scontent.fbkk8-2.fna.fbcdn.net/v/t1.0-9/29249136_177634119708839_1461996675601006592_n.jpg?_nc_cat=0&oh=968a8cd10afc3efd59c03b86e707f8ac&oe=5B35C22E)

...ไม่ลืม...

"คนสิบสี่ตุลา" นั้นหนาพ่อ
ลูกแตกหน่อมาใกล้แต่ไม่เหมือน
การกวาดล้างต่างว่าเขามาเตือน
เขาลบเลือนอ้อมแขนจากแผ่นดิน

เด็กกำพร้าป่าดอยต้องถอยห่าง
กอดแม่นางคืนกลับไร้ทรัพย์สิน
ความทรงจำอำลาน้ำตาริน
วางบนถิ่นภูผาร่องกล้าดอย

ผิดอันใดไหนเล่าสูเจ้าฆ่า
มีดถางหญ้าทำไร่เพียงใช้สอย
ดวงตะวันลับแสงแถลงคอย
เจ้าเด็กน้อยเรียนไปรัฐให้ทุน

เสียงมันไกลเกินยินผืนดินต่ำ
เสียงถ้อยคำเหือดแห้งสิ้นแรงหนุน
สองมือนางสร้างคนเป็นผลบุญ
กราบพระคุณแม่เพียรส่งเรียนมา

สายลมพัดพริ้วใบกอไผ่โยก
สายลมโบกโบยบินจากหินผา
กระทบใจเจ็บช้ำหลั่งน้ำตา
ลูกตุลาคนนี้ไม่มีลืม

วรรณพร