หัวข้อ: คิดถึงจัง เริ่มหัวข้อโดย: พิณจันทร์ ที่ 04 เมษายน, 2561, 03:14:19 PM (https://scontent.fbkk8-2.fna.fbcdn.net/v/t1.0-9/29594419_1927134960690321_4199154234420198284_n.jpg?_nc_cat=0&oh=7ba0cd627e7b864477afd5baefeac9bc&oe=5B65FD8C)
(ภาพเบ้อเร้อเลยค่ะ ใช้มือถือถ่ายมาเองค่ะ ปรับแต่งไม่เป็นฮ่าๆ) คิดถึงจัง แหงนมองฟ้าเมฆครึ้มทึมเทาฝน ปรอยร่วงหล่นให้เห็นมองเป็นสาย ลมกรรโชกสะบัดกระจัดกระจาย เย็นสบายมิร้อนครึ่งค่อนวัน ผ้าเปียกชื้นเฉอะแฉะแนบแปะร่าง เดินผิดทางซวนเซต้องเหหัน ปูนดินลื่นไถลจับไม่ทัน หัวร่อกันเฮฮาคราล้มตึง ได้ยินเสียงหัวร่อพอคลายเหนื่อย เม็ดฝนเอื่อยหยดหยาดมิขาดผึง หากแต่งานหนักใช้หัวใจดึง มิเครียดขึงกฏเกินงานเดินดี เล่นหัวกันสนุกค่อยลุกต่อ สองมือก็หยิบจับหนุบหนับนี่ งานก่อสร้างแบกหามทำข้ามปี พักอีกทีสงกรานต์กลับบ้านนา อีกมินานเกินรอลูกขอกลับ นอนมิหลับคล้ายใจร่ำไห้หา เพราะคิดถึงเหลือเกินพะเนินมา รอเวลางานหยุดเร่งรุดไป แหงนมองฟ้าเมฆฝนลอยล้นหลาม ฝากถ้อยความนำพาทุ่งป่าใหญ่ สงกรานต์นี้จะทวงชื่นทรวงใน กอดแม่ให้อุ่นจิต..คิดถึงจัง. พิณจันทร์ หัวข้อ: Re: คิดถึงจัง เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 05 เมษายน, 2561, 03:59:16 PM :30:
แหงนมองฟ้าพาใจให้เศร้าหมอง ครืนครืนร้องก้องมาทั้งหน้าหลัง ลมโบกโบยโชยพัดจัดเสียงดัง ยืนลำพังคนเดียวเปลี่ยวอุรา เสื้อเปียกปอนไปหมดใครปดเล่า เมฆทึมเทาเคลื่อนคล้อยลอยมาหา หากจะหลบหลีกลี้ที่ชายคา ก็เกรงว่าหนาวสั่นหวั่นฤทัย ฝนตกหนักจักเดินมิเพลินดอก อยากถอดออกรองเท้าเข้าใจไหม ซื้อมาแพงด้วยหนอท้อแท้ใจ อีกตั้งไกลกว่าถึงบ้านนานพอดู วิริน ๕/๔/๖๑ :30: |